آدم علیه السلام و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '<references />' به '{{پانویس}}')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
خط ۲: خط ۲:
معمولا رسم بر این است که افراد کارهای مهم خویش را همزمان با رخدادهای تاریخی مهم قرار می‌دهند، این کار گاهی برای تیمن و تبرک است، همچنین این کار موجب می‌شود آن رخداد تاریخی جلوه بیشتری پیدا کند، و یکی از اتفاقات مهم که مقارن روز غدیر بوده، قبولی توبه حضرت آدم علیه السلام در این روز بوده است، است.
معمولا رسم بر این است که افراد کارهای مهم خویش را همزمان با رخدادهای تاریخی مهم قرار می‌دهند، این کار گاهی برای تیمن و تبرک است، همچنین این کار موجب می‌شود آن رخداد تاریخی جلوه بیشتری پیدا کند، و یکی از اتفاقات مهم که مقارن روز غدیر بوده، قبولی توبه حضرت آدم علیه السلام در این روز بوده است، است.


چنانچه در روایتی از امام صادق علیه السلام می‌خوانیم: « إنّه اليوم الّذي تاب اللّه فيه على آدم عليه السلام فصام شكرا للّه تعالى ذلك اليوم‏ » غدیر روزی است که در آن روز خداوند توبه حضرت آدم علیه‌السلام را پذیرفت، به همین خاطر حضرت آدم به پاس شکر این نعمت این روز را روزه گرفت.<ref>بحارالانوار: ج۳۷ ص۱۶۳. عوالم العلوم: ج۳/۱۵ ص۲۱۲.</ref>
چنانچه در روایتی از امام صادق علیه السلام می‌خوانیم: <blockquote>{{متن عربی|إِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِي تَابَ اللَّهُ فِيهِ عَلَى آدَمَ فَصَامَ شُكْراً لِلَّهِ تَعَالَى ذَلِك‏ الْيَوْمَ|ترجمه=غدیر روزی است که در آن روز خداوند توبه حضرت آدم علیه‌السلام را پذیرفت، به همین خاطر حضرت آدم به پاس شکر این نعمت این روز را روزه گرفت}}<ref>بحارالانوار: ج۳۷ ص۱۶۳. عوالم العلوم: ج۳/۱۵ ص۲۱۲.</ref></blockquote>در روایت دیگر نیز چنین می‌خوانیم: برخی فکر می‌کنند روز عاشورا روزی است که خداوند توبه حضرت آدم علیه السلام را پذیرفت، در حالی که چنین نیست، و قبولی توبه آدم علیه السلام در ماه ذی الحجه بوده است. <ref>الأمالي (مفید)، ص127.</ref>
 
در روایت دیگر نیز چنین می‌خوانیم: برخی فکر می‌کنند روز عاشورا روزی است که خداوند توبه حضرت آدم علیه السلام را پذیرفت، در حالی که چنین نیست، و قبولی توبه آدم در ماه ذی الحجه بوده است. <ref>الأمالي (مفید)، ص127.</ref>


== حضرت آدم علیه السلام در خطبه غدیر<ref>سخنرانی استثنائی غدیر: ص۱۷۹-۱۸۶. واقعه قرآنی غدیر: ص۹۲.</ref>==
== حضرت آدم علیه السلام در خطبه غدیر<ref>سخنرانی استثنائی غدیر: ص۱۷۹-۱۸۶. واقعه قرآنی غدیر: ص۹۲.</ref>==
خط ۱۱: خط ۹:
از یک سو حسد [[شیطان]] را یادآور شد و هشدار داد که مبادا درباره علی علیه السلام حسد ورزید که اعمالتان نابود شود.
از یک سو حسد [[شیطان]] را یادآور شد و هشدار داد که مبادا درباره علی علیه السلام حسد ورزید که اعمالتان نابود شود.


از سوی دیگر لغزش حضرت آدم علیه السلام را با این عنوان مطرح کرد که او با یک خطا از [[بهشت]] رانده شد در حالی که صفوة الله بود، و متذکر شد که شما هر لحظه در معرض لغزش و خطا قرار دارید در حالی که مقام شما از حضرت آدم علیه السلام بسیار پایین تر است و در میان شما دشمنان خدا وجود دارند:
از سوی دیگر لغزش حضرت آدم علیه السلام را با این عنوان مطرح کرد که او با یک خطا از [[بهشت]] رانده شد در حالی که صفوة الله بود، و متذکر شد که شما هر لحظه در معرض لغزش و خطا قرار دارید در حالی که مقام شما از حضرت آدم علیه السلام بسیار پایین تر است و در میان شما دشمنان خدا وجود دارند:<blockquote>{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّ اِبْليسَ اَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ بِالْحَسَدِ، فَلا تَحْسُدُوهُ فَتَحْبِطَ اَعْمالُكُمْ وَ تَزِلَّ اَقْدامُكُمْ، فَإِنَّ آدَمَ اُهْبِطَ إلَى الاَرْضِ بِخَطيئَةٍ واحِدَةٍ  وَ هُوَ صَفْوَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَيْفَ بِكُمْ وَ اَنْتُمْ اَنْتُمْ وَ مِنْكُمْ اَعْداءُ اللَّهِ}}:<ref>روضة الواعظين، ج‏۱، ص۹۵.</ref>
 
{{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، اِنَّ اِبْليسَ اَخْرَجَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ بِالْحَسَدِ، فَلا تَحْسُدُوهُ فَتَحْبِطَ اَعْمالُكُمْ وَ تَزِلَّ اَقْدامُكُمْ، فَإِنَّ آدَمَ اُهْبِطَ إلَى الاَرْضِ بِخَطيئَةٍ واحِدَةٍ  وَ هُوَ صَفْوَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ كَيْفَ بِكُمْ وَ اَنْتُمْ اَنْتُمْ وَ مِنْكُمْ اَعْداءُ اللَّهِ}}:<ref>روضة الواعظين، ج‏۱، ص۹۵.</ref>


اى مردم، شيطان آدم را با حسد از بهشت بيرون كرد. مبادا به على حسد كنيد كه اعمالتان نابود شود و قدم ‏هايتان بلغزد.
اى مردم، شيطان آدم را با حسد از بهشت بيرون كرد. مبادا به على حسد كنيد كه اعمالتان نابود شود و قدم ‏هايتان بلغزد.


آدم به خاطر يک خطا به زمين فرستاده شد در حالى كه انتخاب شده خداوند بود، پس شما چگونه خواهيد بود در حالى كه شماييد و در بين شما دشمنان خدا هستند.
آدم به خاطر يک خطا به زمين فرستاده شد در حالى كه انتخاب شده خداوند بود، پس شما چگونه خواهيد بود در حالى كه شماييد و در بين شما دشمنان خدا هستند.</blockquote>


== روز غدیر همانند روز آدم علیه السلام<ref>غدیر در قرآن: ج۱ ص۴۱۸-۴۲۰.</ref>==
== روز غدیر همانند روز آدم علیه السلام<ref>غدیر در قرآن: ج۱ ص۴۱۸-۴۲۰.</ref>==
خط ۳۰: خط ۲۶:
شياطين به ابليس گفتند: {{متن عربی|يا سَيِّدَنا، انْتَ كُنْتَ لِآدَمَ}}: تو براى آدم بوده ‏اى!
شياطين به ابليس گفتند: {{متن عربی|يا سَيِّدَنا، انْتَ كُنْتَ لِآدَمَ}}: تو براى آدم بوده ‏اى!


ابليس به شياطين گفت: {{متن عربی|اما عَلِمْتُمْ انّى كُنْتُ لِآدَمَ مِنْ قَبْلُ}}: مگر نمیدانيد كه من قبلاً براى آدم بوده‏ ام.
ابليس به شياطين گفت: {{متن عربی|اما عَلِمْتُمْ انّى كُنْتُ لِآدَمَ مِنْ قَبْلُ}}: مگر نمی دانيد كه من قبلاً براى آدم بوده‏ ام.


و نيز گفت:  {{متن عربی|وَيْلَكُمْ، يَوْمُكُمْ كَيَوْمِ عيسى، وَ اللَّه لاَضِلَّنَّ فيهِ الْخَلْقَ}}: واى بر شما، امروزتان مانند روز عيسى است. به خدا قسم مردم را درباره او گمراه خواهم كرد.
و نيز گفت:  {{متن عربی|وَيْلَكُمْ، يَوْمُكُمْ كَيَوْمِ عيسى، وَ اللَّه لاَضِلَّنَّ فيهِ الْخَلْقَ}}: واى بر شما، امروزتان مانند روز عيسى است. به خدا قسم مردم را درباره او گمراه خواهم كرد.


و در روز سقيفه كه شيطان به عنوان بيعت با ابوبكر دست داد، گفت: {{متن عربی|يَوْمٌ كَيَوْمِ آدَمَ}}: روزى است مانند روز آدم!
و در روز سقيفه كه شيطان به عنوان بيعت با ابوبكر دست داد، گفت: روزى است مانند روز آدم!


و همان روز شياطين به او گفتند:  {{متن عربی|انْتَ الَّذى اخْرَجْتَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ}}: تو بودى كه آدم را از بهشت بيرون آوردى!
و همان روز شياطين به او گفتند:  {{متن عربی|انْتَ الَّذى اخْرَجْتَ آدَمَ مِنَ الْجَنَّةِ}}: تو بودى كه آدم را از بهشت بيرون آوردى!
خط ۵۰: خط ۴۶:
يعنى ابتدا پايه گمراهى و ضلالت را گذاشت، و سپس بر روى آن بناى گمراهى را بالا برد، و سپس بدون نگرانى مسير ظلم و جور هموار شد.
يعنى ابتدا پايه گمراهى و ضلالت را گذاشت، و سپس بر روى آن بناى گمراهى را بالا برد، و سپس بدون نگرانى مسير ظلم و جور هموار شد.


جالب است كه خود شيطان، روز سقيفه را قابل مقايسه با روز آدم‏ عليه السلام نمى‏ داند و در اين باره مى‏ گويد:
جالب است كه خود شيطان، روز سقيفه را قابل مقايسه با روز آدم‏ عليه السلام نمى‏ داند و در اين باره مى‏ گويد:<blockquote>{{متن عربی|آدَمُ نَقَضَ الْعَهْدَ وَ لَمْ يَكْفُرْ بِالرَّبِّ، وَ هؤُلاءِ نَقَضُوا الْعَهْدَ وَ كَفَرُوا بِالرَّسُولِ}}:<ref>الكافي، ج‏۸، ص ۳۴۴.</ref>
 
{{متن عربی|آدَمُ نَقَضَ الْعَهْدَ وَ لَمْ يَكْفُرْ بِالرَّبِّ، وَ هؤُلاءِ نَقَضُوا الْعَهْدَ وَ كَفَرُوا بِالرَّسُولِ}}:<ref>الكافي، ج‏۸، ص ۳۴۴.</ref>
 
آدم پيمان را شكست، اما به خداوند كافر نشد، ولى اينان هم پيمان را شكستند و هم به پيامبر كافر شدند!
 
او كه در صدد ضلالت خلق است و درجات گمراهى را خوب مى‏ داند، پيمان شكنان سقيفه را كافر مى‏ داند، و نقض ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را مساوى با مخالفت صريح با شخص پيامبر صلى الله عليه و آله و انكار نبوت آن حضرت می داند.
 
== سجده ملائکه بر آدم علیه السلام به خطر نور امیرالمؤمنین علیه السلام ==
  يكى از معارف بلند شيعه اين است كه سجده ملائكه بر حضرت آدم در واقع بر انوار معصومين‏ عليهم السلام -  كه در صلب او بودند -  واقع شده است.
 
در اين رابطه، از جمله آياتى كه در سفر حجةالوداع و در غدير بر پيامبر صلى الله عليه و آله نازل شده اين آيات است:
 
{{قرآن|وَإِنْ يَكَادُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَيُزْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سَمِعُوا الذِّكْرَ وَيَقُولُونَ إِنَّهُ لَمَجْنُونٌ ﴿٥١﴾
وَمَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿٥٢﴾}}؛
 
«كسانى كه كافر شدند آنگاه كه ذكر را مى‏ شنوند از روى غضب نگاه‏ هاى تندى به تو مى ‏كنند و مى‏ گويند: او ديوانه است، ولى آن جز ذكرى براى جهانيان نيست».


با توجه به اينكه در احاديث نزول اين آيه در غدير و پس از اهانت منافقين به پيامبر صلى الله عليه و آله بيان شده<ref>بحار الانوار: ج ۳۵ ص ۳۹۴ و ج ۳۷ ص ۱۶۰، ۱۷۲، ۲۲۱. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۱۴۱ ح ۲۲۲،۲۰۸،۱۴۹. الكافى: ج ۴ ص ۵۶۶ ح ۲. اثبات الهداة: ج ۳ ص ۳۱۴ ح ۶۷ . مناقب ابن شهرآشوب: ج ۲ ص ۲۳۸ ح ۴۰. تفسير القمى: ج ۲ ص ۳۸۳.</ref> و براى تبيين كاملِ آيه {{قرآن|وَ ما هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ لِلْعالَمِينَ}} رواياتى مربوط به ولايت مطلقه معصومين‏ عليهم السلام و عموميت صاحب اختيارى ايشان نسبت به همه مخلوقات و نيز پذيرش تكوينى مخلوقات نسبت به ولايت ايشان و اقرار بسيارى از آنها به مقام با عظمت ايشان وارد شده است.
آدم پيمان را شكست، اما به خداوند كافر نشد، ولى اينان هم پيمان را شكستند و هم به پيامبر كافر شدند!</blockquote>او كه در صدد ضلالت خلق است و درجات گمراهى را خوب مى‏ داند، پيمان شكنان سقيفه را كافر مى‏ داند، و نقض ولايت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام را مساوى با مخالفت صريح با شخص پيامبر صلى الله عليه و آله و انكار نبوت آن حضرت می داند.


از جمله در روايات صريحاً آمده است كه ملائكه با سجده بر آدم علیه السلام در واقع بر انوار معصومين‏ عليهم السلام كه در صلب او بودند سجده كردند و در واقع سر تسليم در برابر ولايتشان فرود آوردند.<ref>بحارالانوار: ج۲۶ ص۳۴۰.</ref>
== ارتباط غدیر و سجده ملائکه بر آدم علیه السلام ==
امام رضا عليه‌السلام در اين باره می فرمايد:<blockquote>{{متن عربی|مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ في قَبُولِهِمْ وِلاءَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ‌السَّلامُ في يَوْمِ غَديرِ خُمٍّ كَمَثَلِ الْمَلائِكَةِ في سُجُودِهِمْ لِآدَمَ، وَ مَثَلُ مَنْ أَبي وِلايَةَ أَميرِالْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ‌السَّلامُ يَوْمَ الْغَديرِ مَثَلُ إِبْليسَ}}؛ «مَثل مؤمنين در قبول ولايت اميرالمؤمنين عليه‌السلام در روز غدير خم مَثَل ملائكه در سجودشان مقابل حضرت آدم عليه‌السلام است، و مَثل كسانی كه در روز غدير از ولايت اميرالمؤمنين عليه‌السلام سرباز زدند مَثل شيطان است».<ref>الإقبال، ج‏۲، ص ۲۶۲ ؛ عوالم العلوم(حديث ‏الغدير )، ص ۲۲۴؛ بحار الانوار، ج ۲۷، ص ۲۶۲.</ref></blockquote>


== صحیفه و پیراهن آدم علیه السلام از ودایع امامت<ref>غدیر در قرآن: ج۱ ص۴۳۵.</ref>==
== صحیفه و پیراهن آدم علیه السلام از ودایع امامت<ref>غدیر در قرآن: ج۱ ص۴۳۵.</ref>==