۶٬۸۸۸
ویرایش
(ابرابزار) |
جز (Shamloo صفحهٔ درس هایی از غدیر را به درسهایی از غدیر (مقاله) منتقل کرد) |
||
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
ای ابوبصیر! این ما کـنت فـاحضر یـوم الغدیر هر کجا هستی در ایـن روز، نـزد امـیرمؤمنان علیه السلام باش به راستی که خداوند در این روز گناه شصت سال از مردان و زنان مؤمن و مسلمان را می آمرزد و دو برابر آنچه در ماه رمضان از آتش دوزخ مـی رهاند؛ در ایـن روز آزاد مـی کند. سپس فرمود:<blockquote>{{متن عربی|وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْيَوْمِ بِحَقِيقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ فِي كُلِ يَوْمٍ عَشْرَ مَرَّات|ترجمه=به خدا سوگند اگر مردم ارزش این روز را به درستی می دانستند به یـقین فـرشتگان هـر روز ده بار با آنان مصافحه می کردند.}}<ref>تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۲۴، حدیث ۵۲.</ref></blockquote>نه تنها شیعیان کـه عموم مسلمانان از آن زمان، غدیر را عید بزرگ خود تلقی کردند و آن را گرامی داشتند. چگونه آن را گرامی ندارند در حالی که مؤسس آن، خـود رسـول خـداست که حتی شیوة تبریک گفتن را به مسلمانان آموخت و فرمود: | ای ابوبصیر! این ما کـنت فـاحضر یـوم الغدیر هر کجا هستی در ایـن روز، نـزد امـیرمؤمنان علیه السلام باش به راستی که خداوند در این روز گناه شصت سال از مردان و زنان مؤمن و مسلمان را می آمرزد و دو برابر آنچه در ماه رمضان از آتش دوزخ مـی رهاند؛ در ایـن روز آزاد مـی کند. سپس فرمود:<blockquote>{{متن عربی|وَ اللَّهِ لَوْ عَرَفَ النَّاسُ فَضْلَ هَذَا الْيَوْمِ بِحَقِيقَتِهِ لَصَافَحَتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ فِي كُلِ يَوْمٍ عَشْرَ مَرَّات|ترجمه=به خدا سوگند اگر مردم ارزش این روز را به درستی می دانستند به یـقین فـرشتگان هـر روز ده بار با آنان مصافحه می کردند.}}<ref>تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۲۴، حدیث ۵۲.</ref></blockquote>نه تنها شیعیان کـه عموم مسلمانان از آن زمان، غدیر را عید بزرگ خود تلقی کردند و آن را گرامی داشتند. چگونه آن را گرامی ندارند در حالی که مؤسس آن، خـود رسـول خـداست که حتی شیوة تبریک گفتن را به مسلمانان آموخت و فرمود: | ||
بگویید آنـچه را بـه شما گفتم و به علی علیه السلام به عنوان امیرالمؤمنین علیه السلام تبریک بگویید: | بگویید آنـچه را بـه شما گفتم و به علی علیه السلام به عنوان امیرالمؤمنین علیه السلام تبریک بگویید:<blockquote>{{متن عربی|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ|ترجمه=ستایش مخصوص خداوندی است که ما را به این (همه نعمت ها) رهـنمون شـد؛ و اگـر خدا ما را هدایت نکرده بود ما (به اینها) راه نمی یافتیم.}}</blockquote>تمام اینها نشان می دهد کـه ایـن روز، جـایگاه بلند و افتخارآمیزی پیدا کرده به طوری که موقعیت آن موجب شادی رسول اکرمصلی الله علیه و آله و ائمه هدی علیه السلام و پیـروان مـؤمن ایشان گردیده و روایات مختلف اسلامی جایگاه این عید را نشان می دهد. | ||
{{متن عربی|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدانا لِهذا وَ ما كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لا أَنْ هَدانَا اللَّهُ|ترجمه=ستایش مخصوص خداوندی است که ما را به این (همه نعمت ها) رهـنمون شـد؛ و اگـر خدا ما را هدایت نکرده بود ما (به اینها) راه نمی یافتیم.}} | |||
تمام اینها نشان می دهد کـه ایـن روز، جـایگاه بلند و افتخارآمیزی پیدا کرده به طوری که موقعیت آن موجب شادی رسول اکرمصلی الله علیه و آله و ائمه هدی علیه السلام و پیـروان مـؤمن ایشان گردیده و روایات مختلف اسلامی جایگاه این عید را نشان می دهد. | |||
امام صادق علیه السلام از قـول پیـامبر اسـلام فرمود:<blockquote>{{متن عربی|يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ أَفْضَلُ أَعْيَادِ أُمَّتِي وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَمَرَنِي اللَّهُ تَعَالَى ذِكْرُهُ فِيهِ بِنَصْبِ أَخِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَماً لِأُمَّتِي يَهْتَدُونَ بِهِ مِنْ بَعْدِي وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ فِيهِ الدِّينَ وَ أَتَمَّ عَلَى أُمَّتِي فِيهِ النِّعْمَةَ وَ رَضِيَ لَهُمُ الْإِسْلَامَ دِيناً|ترجمه=روز غدیر خم از بـهترین اعـیاد امت من است و آن روزی است که در آن خداوند به من فرمان داد که برادرم عـلی بـن ابـیطالب را به عنوان پیشوا بر امتم نصب نمایم تا پس از من به واسطه او هدایت شوند و آن روزی اسـت کـه خـداوند در آن، دین را کامل و نعمت خویش را بر امت من تمام کرد و آیین اسلام را بـرای آنـان پسندید.}}<ref>الغدیر، ج ۱، ص ۵۲۸.</ref></blockquote> | امام صادق علیه السلام از قـول پیـامبر اسـلام فرمود:<blockquote>{{متن عربی|يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ أَفْضَلُ أَعْيَادِ أُمَّتِي وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَمَرَنِي اللَّهُ تَعَالَى ذِكْرُهُ فِيهِ بِنَصْبِ أَخِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَماً لِأُمَّتِي يَهْتَدُونَ بِهِ مِنْ بَعْدِي وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِي أَكْمَلَ اللَّهُ فِيهِ الدِّينَ وَ أَتَمَّ عَلَى أُمَّتِي فِيهِ النِّعْمَةَ وَ رَضِيَ لَهُمُ الْإِسْلَامَ دِيناً|ترجمه=روز غدیر خم از بـهترین اعـیاد امت من است و آن روزی است که در آن خداوند به من فرمان داد که برادرم عـلی بـن ابـیطالب را به عنوان پیشوا بر امتم نصب نمایم تا پس از من به واسطه او هدایت شوند و آن روزی اسـت کـه خـداوند در آن، دین را کامل و نعمت خویش را بر امت من تمام کرد و آیین اسلام را بـرای آنـان پسندید.}}<ref>الغدیر، ج ۱، ص ۵۲۸.</ref></blockquote> | ||
خط ۷۵: | خط ۷۱: | ||
== غـدیر مـبنای وحدت: == | == غـدیر مـبنای وحدت: == | ||
رسول خدا ( پس از معرفی علی علیه السلام به عنوان ولی و جانشین خود، مردم را جهت بیعت با وی فرا خواند و فرمود:<blockquote>{{متن عربی|أَلَا وَ إِنِّي قَدْ بَايَعْتُ اللَّهَ وَ عَلِيٌ قَدْ بَايَعَنِي وَ أَنَا آخُذُكُمْ بِالْبَيْعَةِ لَهُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل}}{{قرآن|إِنَ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى نَفْسِهِ وَ مَنْ أَوْفى بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيما|ترجمه= | رسول خدا ( پس از معرفی علی علیه السلام به عنوان ولی و جانشین خود، مردم را جهت بیعت با وی فرا خواند و فرمود:<blockquote>{{متن عربی|أَلَا وَ إِنِّي قَدْ بَايَعْتُ اللَّهَ وَ عَلِيٌ قَدْ بَايَعَنِي وَ أَنَا آخُذُكُمْ بِالْبَيْعَةِ لَهُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل|ترجمه=آگاه بـاشید مـن با خداوند بیعت بستم و علی هم با من بیعت بست و من اکنون از سوی خدای عزوجل برای امامت او از شما بیعت می گیرم}}{{قرآن|إِنَ الَّذِينَ يُبايِعُونَكَ إِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى نَفْسِهِ وَ مَنْ أَوْفى بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيما|ترجمه=[ای پیامبر] کسانی کـه بـا تو (دست) بیعت مـی دهند در حـقیقت با خدا بیعت می کنند و دست خدا بالای دست هاست. هر کس پیمان را بشکند در حقیقت به زبان خود پیمان شکنی کرده است. و هر که در برابر عهدی که با خدا بسته وفادار بماند خـداوند پاداش عظیمی به او خواهد داد.}}<ref>ر.ک. تـرجمه احـتجاج طـبری، ج ۱، ص ۱۵۸ ـ ۱۶۵.</ref></blockquote>جمع حاضر با دستور پیامبرصلی الله علیه و آله با علی علیه السلام بیعت کردند یعنی پیمان بستند که پیرو باشند و در مقابل او اعمال نظر نکرده و راه خود را از او جدا نکنند، نظر همة امت از زبان یـک شـخص اظهار شـود و آن زبان گویای علی علیه السلام است و نظر او نظر خدا است و دست بیعت دادن با علی علیه السلام دست بیعت با خداست. | ||
فـخر رازی از مفسران بزرگ و نامدار اهل سنت می گوید:<blockquote>{{متن عربی|من اتخذ عليّا اماما لدينه فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى فى دينه و نفسه|ترجمه=هر کس علی علیه السلام را در دین امام قرار دهد به حق به دسـتاویز مـحکمی چنگ زده است هم در دین خود هم در وجود خود.}}<ref>مفاتیح الغیب، ج ۱، ص ۱۸۲.</ref></blockquote>پس پیامبر اسلام با دعـوت مـردم بـه بیعت با علی در واقع ولایت علی را محور وحدت قرار داد و آنها را به یک نقطه متوجه سـاخت و از تفرقه و اعمال سلیقه و نظریه پردازی های شخصی، بازداشت و در نظر و عمل ثابت شد که غدیر یـک مقولة فرافرقه ای است و اخـتصاص بـه مذهب تشیع ندارد. واقعۀ غدیر یک طرح جامع و جهان شمولی است که مدیریت جهان اسلام و همة انسان ها را با یک تدبیر پی ریزی کرده و مایة وحدت میان همة مسلمانان و تنها راه ساماندهی اوضاع آشفته آنـان و عامل وحدت میان مذاهب، پذیرش ولایت علی علیه السلام است.<ref>برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری سال ۱۳۶۹، ص ۱۵۰.</ref> | فـخر رازی از مفسران بزرگ و نامدار اهل سنت می گوید:<blockquote>{{متن عربی|من اتخذ عليّا اماما لدينه فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى فى دينه و نفسه|ترجمه=هر کس علی علیه السلام را در دین امام قرار دهد به حق به دسـتاویز مـحکمی چنگ زده است هم در دین خود هم در وجود خود.}}<ref>مفاتیح الغیب، ج ۱، ص ۱۸۲.</ref></blockquote>پس پیامبر اسلام با دعـوت مـردم بـه بیعت با علی در واقع ولایت علی را محور وحدت قرار داد و آنها را به یک نقطه متوجه سـاخت و از تفرقه و اعمال سلیقه و نظریه پردازی های شخصی، بازداشت و در نظر و عمل ثابت شد که غدیر یـک مقولة فرافرقه ای است و اخـتصاص بـه مذهب تشیع ندارد. واقعۀ غدیر یک طرح جامع و جهان شمولی است که مدیریت جهان اسلام و همة انسان ها را با یک تدبیر پی ریزی کرده و مایة وحدت میان همة مسلمانان و تنها راه ساماندهی اوضاع آشفته آنـان و عامل وحدت میان مذاهب، پذیرش ولایت علی علیه السلام است.<ref>برگرفته از بیانات مقام معظم رهبری سال ۱۳۶۹، ص ۱۵۰.</ref> | ||
خط ۱۰۱: | خط ۹۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== فهرست منابع == | |||
{{منابع}} | |||
* الإحتجاج؛ احمد بن علی طبرسی، ترجمه حسن مصطفوی، تهران: سنایی، سوم، ۱۳۶۲ش. | |||
* الغدیر فی الاسلام؛ محمدرضا فرجالله، ترجمه:محمود مهدوی دامغانی، تهران: بنیاد غدیر، اول، ۱۳۸۰ش. | |||
* الغدیر؛ عبدالحسین امینی، م۱۳۹۰ق، قم: مرکز الغدیر، اول، ۱۴۱۶ق. | |||
* الکافی؛ محمد بن یعقوب کلینی، م۳۲۹ق، بیروت: الدار التعارف، سوم، ۱۴۰۱ق. | |||
* المیزان؛ محمدحسین طباطبائی، م۱۴۰۲ق، ترجمه: موسوی همدانی، قم: انتشارات اسلامی، ۱۳۶۴ش. | |||
* تهذیب الاحکام؛ شیخ طوسی، م۴۶۰ق، بیروت: دارالتعارف، ۱۴۰۱ق. | |||
* صحیفة نور؛ سیدروح الله خمینی، م۱۳۶۸ش، تهران: وزارت ارشاد اسلامی، اول، ۱۳۶۴ش. | |||
* گزیدهای جامع از الغدیر؛ محمدحسن شفیعی شاهرودی، قم: قلم مکنون، ۱۳۸۶ش. | |||
* مفاتیح الغیب؛ فخر رازی، تهران: دارالکتب الاسلامیه، دوم، بیتا. | |||
* میزان الحکمه؛ محمد محمدی ری شهری، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، اول، ۱۳۶۲ ش. | |||
* نورالثقلین؛ علی بن جمعه حویزی، ۱۱۱۲ق، قم: اسماعیلیان، ۱۴۱۵ق. | |||
{{پایان منابع}} | |||
[[رده:مقالات درباره غدیر]] |