آفتاب غدیر پشت پرده های تعصب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲۴: خط ۱۲۴:


=== قرائن لفظی ===
=== قرائن لفظی ===
۱ـ این حدیث در برخی نقلها به صورت «من کنت اولی به من نفسه فعلیّ ولیّه» و در برخی به صورت «من کنت ولیه و أولی بنفسه» آمده است که نشان می‌دهد منظور از «ولیّ» همان «أولی به نفس» است چرا که اگر مراد ناصر یا غیره بود دلیلی وجود نداشت که پیغمبر بفرمایند: «من کنت اولی به من نفسه» بلکه مثلاً می‌فرمودند هر که من پیامبر او هستم یا اینکه هر که مسلمان است و اینکه هر که ایمان به خدا و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دارد و…
۱ـ این حدیث در برخی نقلها به صورت{{متن عربی|من كنت اولي به من نفسه فعلي وليه}} و در برخی به صورت {{متن عربی|من كنت اولي به من نفسه فعليّ وليّه}} آمده است که نشان می‌دهد منظور از «ولیّ» همان «أولی به نفس» است چرا که اگر مراد ناصر یا غیره بود دلیلی وجود نداشت که پیغمبر بفرمایند: {{متن عربی|من كنت اولي به من نفسه}} بلکه مثلاً می‌فرمودند هر که من پیامبر او هستم یا اینکه هر که مسلمان است و اینکه هر که ایمان به خدا و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) دارد و…
۲ـ آیه شریفه: (یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرِینَ)(۱۹) ـ ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملاً به مردم برسان و اگر این کار را انجام ندهی رسالت او را انجام نداده‌ای و خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم، نگاه می‌دارد و خداوند جمعیت کافران را هدایت نمی‌کند- قبل از این واقعه نازل شده است.
 
این شأن نزول را ۲۲ نفر از بزرگان اهل سنت اعتراف می‌کنند. مانند: ابن ابی حاتم، ابن مردویه، ثعلبی، ابن عساکر، فخر رازی و…
۲ـ آیه شریفه: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}<ref>مائده/ ۶۷.</ref> -ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است کاملاً به مردم برسان و اگر این کار را انجام ندهی رسالت او را انجام نداده‌ای و خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم، نگاه می‌دارد و خداوند جمعیت کافران را هدایت نمی‌کند- قبل از این واقعه نازل شده است. این شأن نزول را ۲۲ نفر از بزرگان اهل سنت اعتراف می‌کنند. مانند: ابن ابی حاتم، ابن مردویه، ثعلبی، ابن عساکر، فخر رازی و…
 
هر چند که فخر رازی این قول را میان اقوال مزعومه آورده است اما این نشان دهنده تعصب اوست چرا که خودش این قضیه را از ابن‌عباس و براء بن عازب نقل می‌کند و هیچ دلیلی برای ردّ آن ندارد.
هر چند که فخر رازی این قول را میان اقوال مزعومه آورده است اما این نشان دهنده تعصب اوست چرا که خودش این قضیه را از ابن‌عباس و براء بن عازب نقل می‌کند و هیچ دلیلی برای ردّ آن ندارد.
آنچه از این آیه استفاده می‌شود دو مطلب بسیار مهم است:
 
۱ـ تهدید پیامبر به اینکه اگر این ابلاغ صورت نگیرد، رسالت الهی انجام نشده است.
آنچه از این آیه استفاده می‌شود دو مطلب بسیار مهم است: ۱ـ تهدید پیامبر به اینکه اگر این ابلاغ صورت نگیرد، رسالت الهی انجام نشده است.۲ـ خداوند به پیامبرش وعده می‌دهد که او را از فتنه مردم حفظ خواهد کرد. با توجه به این دو مطلب لازم است که معنای «ولی» غیر از آن چیزی باشد که اهل سنت می‌گویند. چرا که اگر به معنای ناصر یا محبوب و… باشد اولاً این ابلاغ آن قدر مهم نیست که اگر بیان نشود رسالت الهی انجام نشود. ثانیاً، با ابلاغ آن، ترسی وجود ندارد که خداوند به پیامبرش وعده حفظ از خطر بدهد.
۲ـ خداوند به پیامبرش وعده می‌دهد که او را از فتنه مردم حفظ خواهد کرد.
 
با توجه به این دو مطلب لازم است که معنای «ولی» غیر از آن چیزی باشد که اهل سنت می‌گویند. چرا که اگر به معنای ناصر یا محبوب و… باشد اولاً این ابلاغ آن قدر مهم نیست که اگر بیان نشود رسالت الهی انجام نشود. ثانیاً، با ابلاغ آن، ترسی وجود ندارد که خداوند به پیامبرش وعده حفظ از خطر بدهد.
پس روشن می‌شود که منظور از ابلاغ، رساندن حکمی است که بواسطه آن دین ودنیای مردم اصلاح می‌شود و حلال و حرام الهی محفوظ می‌ماند و قبول این حکم برای عده ای، تلخ و سنگین بود که احتمال ایجاد فتنه می‌رفت و این حکم نمی‌تواند چیزی به جز ابلاغ وصایت وخلافت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) باشد چرا که بواسطه آن احکام الهی محفوظ می‌ماند و امور مسلمین اصلاح می‌شود وکینه‌هایی که در دل برخی از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بود احتمال شعله‌ور شدن داشت و به همین خاطر خداوند به پیامبرش وعده حفاظت داد.
پس روشن می‌شود که منظور از ابلاغ، رساندن حکمی است که بواسطه آن دین ودنیای مردم اصلاح می‌شود و حلال و حرام الهی محفوظ می‌ماند و قبول این حکم برای عده ای، تلخ و سنگین بود که احتمال ایجاد فتنه می‌رفت و این حکم نمی‌تواند چیزی به جز ابلاغ وصایت وخلافت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) باشد چرا که بواسطه آن احکام الهی محفوظ می‌ماند و امور مسلمین اصلاح می‌شود وکینه‌هایی که در دل برخی از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) بود احتمال شعله‌ور شدن داشت و به همین خاطر خداوند به پیامبرش وعده حفاظت داد.
۳ـ به تصریح ۷ نفر از علمای اهل سنت، آیه شریفه (الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلامَ دِیناً)(۲۰)- امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین شما پذیرفتم- بعد از این واقعه نازل شده است. مانند: ابن مردویه، ابونعیم اصفهانی، ابن مغازلی و…
 
۳ـ به تصریح ۷ نفر از علمای اهل سنت، آیه شریفه {{متن قرآن|أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَ رَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِينا}}<ref>مائده/ ۳.</ref>- امروز دین شما را کامل کردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین شما پذیرفتم- بعد از این واقعه نازل شده است. مانند: ابن مردویه، ابونعیم اصفهانی، ابن مغازلی و…
 
از این آیه استفاده می‌شود که آنچه بوسیله آن دین کامل شد و نعمت تمام شد باید امر بسیار مهمی باشد که بدون آن دین ناقص است و آن امر مهم چیزی جز امامت و خلافت نمی‌تواند باشد.
از این آیه استفاده می‌شود که آنچه بوسیله آن دین کامل شد و نعمت تمام شد باید امر بسیار مهمی باشد که بدون آن دین ناقص است و آن امر مهم چیزی جز امامت و خلافت نمی‌تواند باشد.
نکته ای که باقی می‌ماند این است که در صحیح بخاری روایت شده که شأن نزول این آیه در روز عرفه بوده نه روز غدیر.
 
جواب این است که طبق تصریح عده ای از علمای اهل سنت اشکالی در تعدّد نزول آیات قرآن نیست پس امکان دارد که حکم جانشینی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در روز عرفه از جانب خداوند به پیامبر صادر شده باشد و روز غدیر خم، آیه (یا ایها الرسول…) نازل شده باشد یعنی ای پیامبر آن حکمی که روز عرفه درباره جانشینی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نازل شد به مردم ابلاغ کن. که البته این تأخیر در ابلاغ حکم، مصالح متعددی داشته است که از محل بحث خارج است.
نکته ای که باقی می‌ماند این است که در صحیح بخاری روایت شده که شأن نزول این آیه در روز عرفه بوده نه روز غدیر. جواب این است که طبق تصریح عده ای از علمای اهل سنت اشکالی در تعدّد نزول آیات قرآن نیست پس امکان دارد که حکم جانشینی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در روز عرفه از جانب خداوند به پیامبر صادر شده باشد و روز غدیر خم، آیه (یا ایها الرسول…) نازل شده باشد یعنی ای پیامبر آن حکمی که روز عرفه درباره جانشینی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نازل شد به مردم ابلاغ کن. که البته این تأخیر در ابلاغ حکم، مصالح متعددی داشته است که از محل بحث خارج است.
۴ـ شعر حسّان بن ثابت بعد از این واقعه عظیم که به اذن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و در حضور ایشان و صحابه انشاء شد و هیچ‌کس حتی مشایخ سه‌گانه به او اعتراض نکردند.
 
قسمتی از شعر حسّان:
۴ـ شعر حسّان بن ثابت بعد از این واقعه عظیم که به اذن پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و در حضور ایشان و صحابه انشاء شد و هیچ‌کس حتی مشایخ سه‌گانه به او اعتراض نکردند. قسمتی از شعر حسّان:
 
ینادیهم یوم الغدیر نبیهم***بخم واسمع بالرسول منادیاً
ینادیهم یوم الغدیر نبیهم***بخم واسمع بالرسول منادیاً
یقول فمن مولاکم وولیکم***فقالوا ولم یبدوا هناک التعامیا
یقول فمن مولاکم وولیکم***فقالوا ولم یبدوا هناک التعامیا
إلهک مولانا وأنت ولینا***ولم ترمنّا فی الولایة عاصیاً
إلهک مولانا وأنت ولینا***ولم ترمنّا فی الولایة عاصیاً
فقال له قم یا علی فإننی***رضیتک من بعدی إماماً وهادیاً
فقال له قم یا علی فإننی***رضیتک من بعدی إماماً وهادیاً
بیت آخر (پیغمبر به علی فرمود: بلند شو، بدرستی که تو بعد از من امام و رهبر مردم می‌باشی) سپس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به او فرمودند: ای حسّان تا زمانی که با زبانت از ما دفاع کنی مؤید به روح القدس هستی.
بیت آخر (پیغمبر به علی فرمود: بلند شو، بدرستی که تو بعد از من امام و رهبر مردم می‌باشی) سپس پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به او فرمودند: ای حسّان تا زمانی که با زبانت از ما دفاع کنی مؤید به روح القدس هستی.
این شعر را ۸ نفر از علمای اهل سنت نقل کرده‌اند. مانند: ابن مردویه، ابونعیم اصفهانی، کنجی، سیوطی و…
این شعر را ۸ نفر از علمای اهل سنت نقل کرده‌اند. مانند: ابن مردویه، ابونعیم اصفهانی، کنجی، سیوطی و…
خط ۲۴۹: خط ۲۵۶:
(۱۸ ) مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۰۹.
(۱۸ ) مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۰۹.


(۱۹ ) مائده/ ۶۷.(۲۰ ) مائده/ ۳.(۲۱ ) معارج/ ۱.(۲۲ ) مسند احمد، ج۱، ص۸۴.(۲۳ ) همان، ج۱، ص۱۱۹. (۲۴ ) مستدرك حاكم، ج۳، ص۵۳۳.(۲۵ ) صحيح بخارى، ج۳، ص۱۵۵. باب فى الاستقراض وأداء الديون.(۲۶) صحيح مسلم، كتاب الفرائض(۲۷) إرشاد السارى، ج۷، ص۲۸۰.(۲۸) المنهاج فى شرح صحيح مسلم. پاورقى، ارشاد السارى، كتاب الفرائض.( ۲۹) تاريخ مدينه دمشق،ج۴۲، ص۲۲۰.( ۳۰) المعجم الكبير، ج۳، ص۱۸۰؛ تاريخ ابن كثير، ج۵، ص۲۰۹.( ۳۱) توبه/ ۷۱.( ۳۲) جمعه/ ۱۱.( ۳۳) صحيح بخارى، ج۶، ص۶۳.( ۳۴) آل عمران/ ۱۵۳.(۳۵ ) توبه/ ۲۵.( ۳۶) صحيح بخارى، ج۴، ص۵. كتاب المرضى باب قول المريض قوموا عنّى.( ۳۷) صحيح بخارى، ج۳، ص۱۸۲؛ مسند احمد، ج۴، ۲۳۰ و...( ۳۸) نساء/ ۶۵.( ۳۹)صحيح مسلم، ج۲، ص۳۶۰. كتاب الفضائل، فضائل على  (عليه السلام).(۴۰ ) همان( ۴۱) مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۴۰؛ تذكرة الحفاظ، ج۳، ص۹۹۵؛ تاريخ بغداد، ج۱۱، ص۲۱۶ و...( ۴۲) مسند ابويعلى، ج۱، ص۴۲۷؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۱۸.(۴۳ ) مسند احمد، ج۱، ص۹۰؛اسد الغابة، ج۴، ص۳۱؛ الاصابه، ج۴، ص۴۶۸؛ مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۴۲؛ البداية والنهايه، ج۷، ص۳۹۷.
(۱۹ ) مائده/ ۶۷.
 
(۲۰ ) مائده/ ۳.
 
(۲۱ ) معارج/ ۱.(۲۲ ) مسند احمد، ج۱، ص۸۴.(۲۳ ) همان، ج۱، ص۱۱۹. (۲۴ ) مستدرك حاكم، ج۳، ص۵۳۳.(۲۵ ) صحيح بخارى، ج۳، ص۱۵۵. باب فى الاستقراض وأداء الديون.(۲۶) صحيح مسلم، كتاب الفرائض(۲۷) إرشاد السارى، ج۷، ص۲۸۰.(۲۸) المنهاج فى شرح صحيح مسلم. پاورقى، ارشاد السارى، كتاب الفرائض.( ۲۹) تاريخ مدينه دمشق،ج۴۲، ص۲۲۰.( ۳۰) المعجم الكبير، ج۳، ص۱۸۰؛ تاريخ ابن كثير، ج۵، ص۲۰۹.( ۳۱) توبه/ ۷۱.( ۳۲) جمعه/ ۱۱.( ۳۳) صحيح بخارى، ج۶، ص۶۳.( ۳۴) آل عمران/ ۱۵۳.(۳۵ ) توبه/ ۲۵.( ۳۶) صحيح بخارى، ج۴، ص۵. كتاب المرضى باب قول المريض قوموا عنّى.( ۳۷) صحيح بخارى، ج۳، ص۱۸۲؛ مسند احمد، ج۴، ۲۳۰ و...( ۳۸) نساء/ ۶۵.( ۳۹)صحيح مسلم، ج۲، ص۳۶۰. كتاب الفضائل، فضائل على  (عليه السلام).(۴۰ ) همان( ۴۱) مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۴۰؛ تذكرة الحفاظ، ج۳، ص۹۹۵؛ تاريخ بغداد، ج۱۱، ص۲۱۶ و...( ۴۲) مسند ابويعلى، ج۱، ص۴۲۷؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۱۸.(۴۳ ) مسند احمد، ج۱، ص۹۰؛اسد الغابة، ج۴، ص۳۱؛ الاصابه، ج۴، ص۴۶۸؛ مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۴۲؛ البداية والنهايه، ج۷، ص۳۹۷.