آفتاب غدیر پشت پرده های تعصب: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴۳: خط ۲۴۳:
در پایان یادآور حدیث اول بحث می‌شویم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: در میان آن فرقه‌های بسیار فقط یک فرقه اهل نجات است. ما شعیان دوازده امامی، خداوند را شاکریم که در گروهی هستیم که پیشوایان آن، امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن، و امام حسین و اولاد معصومش (علیهم السلام) هستند که قطعاً این بزرگواران بر اساس اجماع مسلمین، اهل بهشت هستند. خداوندا از تو می‌خواهیم که حق جویان را به آن فرقه اهل نجات هدایت فرمایی.
در پایان یادآور حدیث اول بحث می‌شویم که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: در میان آن فرقه‌های بسیار فقط یک فرقه اهل نجات است. ما شعیان دوازده امامی، خداوند را شاکریم که در گروهی هستیم که پیشوایان آن، امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه زهرا، امام حسن، و امام حسین و اولاد معصومش (علیهم السلام) هستند که قطعاً این بزرگواران بر اساس اجماع مسلمین، اهل بهشت هستند. خداوندا از تو می‌خواهیم که حق جویان را به آن فرقه اهل نجات هدایت فرمایی.


والسلام علی من التبع الهدی والحمد لله رب العالمین
والسلام علی من التبع الهدی والحمد لله رب العالمین.


___________________________________________________
___________________________________________________
خط ۲۴۹: خط ۲۴۹:
== منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه جهانی سبطین ==
== منبع: پایگاه اطلاع‌رسانی مؤسسه جهانی سبطین ==
== پانویس ==
== پانویس ==
) مسند احمد، ج۴، ص۱۰۲؛ سنن دارمى، ج۲، ص۲۴۱؛ سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۳۲۲؛ سنن ابی داوود، ج۲، ص۳۹۰؛ البدایه و النهایه، ج۷، ص۲۶۲ و...
<references />


(۲ ) شعراء/ ۳.
== فهرست منابع ==
الاصابه فی تمییز الصحابه؛ ابن حجر عسقلانی، م852ق، بیروت: دارالکتب العلمیه، اول، 1415ق.
البدايه و النهاية؛ أبو الفداء اسماعيل بن عمر بن كثير الدمشقى (م 774)، بيروت: دار الفكر، 1407ق.  


(۳ ) طبقات الحنابله، ص ۲۹ و ۴۷.
طبقات الحنابلة؛ ابوالحسین بن ابی یعلی، م526ق، بیروت: دارالمعرفة، اول، بی­تا.


(۴ ) درء التعارض، ج۲، ص۹۶.
درء التعارض؛ احمد بن عبدالحلیم بن تیمیه، قاهره: دارالحدیث، 1427ق.


(۵ ) تذكرة الحفاظ،ج۳، ص۳۷۵.
تذكرة الحفاظ؛ شمس الدین الذهبی، م748ق، بیروت: دارالکتب العلمیة،  دوم، 1428ق.


(۶ ) تبيين كذب المفترى، ص ۳۱۰.
تاریخ دمشق؛ ابن عساکر شافعی، م571ق، بیروت: دارالفکر، 1415ق.


(۷ ) شرح اللمع، ج۱، ص۱۱۱.
سنن ابن ماجه؛ محمد بن یزید بن ماجه، م273ق، بیروت: دارالجیل، اول، 1418ق.


(۸ ) الامام جعفر الصادق (عليه السلام)، ص ۲۵۵.
تبيين كذب المفترى؛ ابن عساکر، م571ق،  بیروت: دارالکتاب العربی، 1404ق.


(۹ ) همان.
شرح اللمع؛ ابراهیم بن علی شیرازی، م393ق، بیروت: دارالغرب الاسلامی، اول، 1408ق.


(۱۰ ) فتح البارى، ج۷، ص۶۱.  
الامام جعفر الصادق  (عليه السلام) ؛عبد الحليم الجندى، قاهره: دارالمعارف، 1397ق.


(۱۱ ) تذكرة الحفاظ، ج۲، ص۷۱۳.
فتح الباري شرح صحیح البخاری؛ زین الدین ابوالفرج بن رجب حنبلی، م736ق، مکتبة الغرباء الاثریه،


(۱۲ ) البداية والنهاية، ج۱۱، ص۱۶۷.  
البداية والنهاية؛ أبو الفداء اسماعيل بن عمر بن كثير الدمشقى (م 774)، بيروت: دار الفكر، 1407ق.


(۱۳ ) المعجم الكبير، ج۵، ص۱۸۶.
سنن ابى داود؛ سلیمان بن اشعث بن اسحاق سجستانی، م275ق، قاهره: دارالحدیث، اول، 1420ق.


(۱۴ ) فتح البارى، ج۷، ص۱۱۱.
سنن دارمى؛ ابو محمد الدارمی، م255ق،  بیروت: دارالبشائر، اول، 1434ق.


(۱۵ ) صحيح بخارى بشرح ابن حجر، ج۸، ص۱۹۹.
الکامل فی التاریخ؛ علی بن محمد بن اثیر جزری، م630ق، بیروت: دارالصادر، اول، 1385ق.


(۱۶ ) صحيح مسلم، ج۲، ص۱۹۷. باب الفاظ من الأدب.(۱۷ ) مسند احمد، ج۴، ص۳۷۲.  
إرشاد السارى شرح صحیح بخاری؛احمد بن محمد قسطلانی، م923ق، بیروت: دارالفکر، 1431ق.


(۱۸ ) مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۰۹.
المنهاج فى شرح صحيح مسلم؛ یحیی بن شرف نووی، عمان: بیت الافکار الدولیه، بی­تا.


(۱۹ ) مائده/ ۶۷.
تاريخ مدينه دمشق؛ ابن عساکر شافعی، م571ق، بیروت: دارالفکر، 1415ق.


(۲۰ ) مائده/ ۳.
تاريخ بغداد؛ احمد بن علی خطیب بغدادی، م463ق، بیروت: دارالکتب العلمیه، اول، 1417ق.


(۲۱ ) معارج/ ۱.
مسند ابويعلى؛ احمد بن علی ابویعلی، م307ق، بیروت: دارالمأمون للتراث، 1410ق.


(۲۲ ) مسند احمد، ج۱، ص۸۴.
مجمع الزوائد؛ علی بن ابی بکر بن سلیمان الهیثمی المصری، م807ق، تحقیق: محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت: درالکتب العلیمه، بی­تا.


(۲۳ ) همان، ج۱، ص۱۱۹.  
مجمع الزوائد؛ علی بن ابی بکر بن سلیمان الهیثمی المصری، م807ق، تحقیق: محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت: درالکتب العلیمه، بی­تا.


(۲۴ ) مستدرك حاكم، ج۳، ص۵۳۳.
اسد الغابة فی معرفة الصحابه؛ عزالدین بن اثیر، م630ق، بیروت: دارالفکر، اول، 1409ق.


(۲۵ ) صحيح بخارى، ج۳، ص۱۵۵. باب فى الاستقراض وأداء الديون.
المستدرك علی الصحیحین؛ حاکم نیشابوری، م405ق، بیروت: المکتبة العصریه، اول، 1420ق.


(۲۶) صحيح مسلم، كتاب الفرائض
مسند الامام احمد بن حنبل؛ احمد بن محمد بن حنبل، م 241ق، بیروت: مؤسسة الرساله، اول، 1416ق.


(۲۷) إرشاد السارى، ج۷، ص۲۸۰.
المعجم الكبير؛سلیمان بن احمد طبرانی، م360ق، بیروت: داراحیاء التراث العربی، 1414ق.


(۲۸) المنهاج فى شرح صحيح مسلم. پاورقى، ارشاد السارى، كتاب الفرائض.
صحيح بخارى؛ محمد بن اسماعیل بخاری، م 256ق، دمشق: دارطوق النجاة، اول، 1422ق


( ۲۹) تاريخ مدينه دمشق،ج۴۲، ص۲۲۰.
صحيح مسلم؛ مسلم بن حجاج نیشابوری، م261ق، بیروت: داراحیاء التراث العربی، بی­تا.
 
( ۳۰) المعجم الكبير، ج۳، ص۱۸۰؛ تاريخ ابن كثير، ج۵، ص۲۰۹.
 
( ۳۱) توبه/ ۷۱.
 
( ۳۲) جمعه/ ۱۱.
 
( ۳۳) صحيح بخارى، ج۶، ص۶۳.( ۳۴) آل عمران/ ۱۵۳.
 
(۳۵ ) توبه/ ۲۵.
 
( ۳۶) صحيح بخارى، ج۴، ص۵. كتاب المرضى باب قول المريض قوموا عنّى.
 
( ۳۷) صحيح بخارى، ج۳، ص۱۸۲؛ مسند احمد، ج۴، ۲۳۰ و...
 
( ۳۸) نساء/ ۶۵.
 
( ۳۹)صحيح مسلم، ج۲، ص۳۶۰. كتاب الفضائل، فضائل على  (عليه السلام).
 
(۴۰ ) همان( ۴۱) مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۴۰؛ تذكرة الحفاظ، ج۳، ص۹۹۵؛ تاريخ بغداد، ج۱۱، ص۲۱۶ و...( ۴۲) مسند ابويعلى، ج۱، ص۴۲۷؛ مجمع الزوائد، ج۹، ص۱۱۸.
 
(۴۳ ) مسند احمد، ج۱، ص۹۰؛اسد الغابة، ج۴، ص۳۱؛ الاصابه، ج۴، ص۴۶۸؛ مستدرك حاكم، ج۳، ص۱۴۲؛ البداية والنهايه، ج۷، ص۳۹۷.