بلال حبشی: تفاوت میان نسخه‌ها

  از نمونه‏ هاى بارز [[اتمام حجت]] و استدلال و يادآورى‏ هاى [[غدیر]]، مواردى است كه توسط خود [[خداوند]] و [[معصومین ‏علیهم السلام]] و اصحابشان صورت گرفته است.

عمر گفت: اگر بيعت نمى‏ كنى با ما زندگى مكن! نه طرفدار ما باش و نه مخالف ما! بلال هم مجبور شد بخاطر ولايت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام از [[مدینه]] بيرون رود و در جاى ديگرى زندگى كند!<ref> مثالب النواصب، ص ۱۳۵،۱۳۴.</ref>

پس از اتمام [[خطبه غدیر]] توسط پيامبر صلى الله عليه و آله، شايعات [[منافقین]] و شبهه اندازى آنان تأثيراتى بين عده ‏اى مردم ضعیف الايمان ايجاد كرده بود.

وقتى [[مهاجرین]] و [[انصار]] و ساير گروه‏ هاى مردم جمع شدند، حضرت سند نوشته شده ‏اى به اقرار همه به ثبت رساند كه از جمله بار ديگر [[حدیث]] {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَهَذَا عَلِيٌّ مَوْلَاهُ}} را تكرار فرمود.

پيامبر صلى الله عليه و آله صبح روز چهاردهم ذى‏ الحجه در سفر [[حجةالوداع]] پس از نماز صبح وارد سرزمين «[[ابطح]]» شد و همان گونه كه قبل از اعمال حج اعلام كرده بود، پس از بازگشت از منا نيز به خانه ‏هاى مکه نرفت و در همان خيمه‏ هاى ابطح ساكن شد تا روزى كه از [[مکّه]] خارج شد.

با اين اعلام مردم متعجب از اينكه چرا پيامبر صلى الله عليه و آله در اين اولين و آخرين سفر خود به حَرم الهى، مدتى در آنجا توقف نكرده ‏اند كه مردم سؤالات خود را بپرسند و از محضر آن حضرت استفاده كنند، خود را براى فردا آماده مى‏ كردند.<ref>مسند حُمَيدى، ج ۱، ص۲۵۱؛ المغازی، ج۲ ص ۱۰۹۹؛ اخبار مكة، ج ۲ ص ۱۶۲؛ المصنف، ج۴، ص ۴۶۹؛ الكافى، ج۴، ص۲۴۸،۲۴۶؛ تهذيب الاحكام، ج ۵، ص ۴۳۸،۴۵۷،۲۷۵؛ الفقيه، ج ۲ ص ۵۵۵؛  صحيح مسلم، ج ۲ ص ۷۲۹؛ اخبار مكة، ج ۲ ص ۱۹۸،۱۶۲،۱۶۱؛ سنن البيهقى، ج ۷، ص ۳۴۹.</ref>

از مواضع اعجاب برانگيز سخنرانى غدير آن بود كه براى ماندگارى مقاصد آن برنامه عظيم چند پيش ‏بينى متفاوت در نظر گرفته شد كه در سراسر عمر پيامبر صلى الله عليه و آله سابقه نداشت.