پرش به محتوا

متن و ترجمه خطبه غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۲۹ مه
خط ۶۶: خط ۶۶:
== بخش هفتم ==
== بخش هفتم ==
{{متن و ترجمه
{{متن و ترجمه
| تیتر = پیروان اهل بیت علیهم السَّلام و دشمنان ایشان|مَعاشِرَ النّاسِ، أنَا صِراطُ اللَّهِ الْمُسْتَقیمُ الَّذی أمَرَکُمْ بِاتِّباعِهِ،<ref>‹‹ب›› و ‹‹ج›› و ‹‹و››: أنا الصراط المستقیم الَّذی أمرکم اللَّه أن تسلکوا الهدی إلیه.</ref> ثُمَّ عَلِیٌّ مِنْ بَعْدی، ثُمَّ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ أئِمَّةُ [الْهُدی]،<ref>الزیادة من‹‹ج›› و ‹‹ه›› و ‹‹و››.</ref> یَهْدُونَ إلَی الْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ.<ref>إشارة إلی الآیة ۱۸۱ من سورة الأعراف.</ref>|ای مردم، من راه مستقیم خداوند هستم که شما را به تابعیت آن امر نموده<ref>«الف» و «د»: بدانید که دشمنان علی اهل شقاوت و تجاوز کاران و برادران شیاطین هستند.</ref> و سپس علی بعد از من، و سپس فرزندانم از نسل او که امامان هدایت اند، به حق هدایت می‌کنند و به یاری حق به عدالت رفتار می‌کنند.|‹‹[بِسْمِ اللَّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ]<ref>الزیادة من‹‹ب››.</ref>الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ، الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، مالِكِ یَوْمِ الدّینِ، اِیّاكَ نَعْبُدُ وَ اِیّاكَ نَسْتَعینُ، اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ، صِراطَ الَّذینَ اَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضّالّینَ››،<ref>أی قرأ صلی الله علیه وآله إلی آخر سورة الحمد.</ref> فِیَّ نَزَلَتْ وَ فیهِمْ [وَاللَّهِ]<ref>الزیادة من‹‹ه››.</ref>نَزَلَتْ، وَ لَهُمْ عَمَّتْ وَ إیّاهُمْ خَصَّتْ،<ref>‹‹ب››: فیهم نزلت و فیهم ذُکِرت، لهم شملت، إیّاهم خصّت و عمّت. ‹‹ج›› و ‹‹و››: فیمن ذُکِرت؟ ذُکرت فیهم. و اللَّهِ فیهم نزلت، و لهم و اللَّه شملت، و آبائهم(‹‹و››: إیّاهم) خصَّت و عمّت.</ref> أوُلئِكَ أوْلِیاءُ اللَّهِ الَّذینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ،<ref>إشارة إلی الآیة ۶۲ من سورة یونس.</ref> ألا إنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ.<ref>إشارة إلی الآیة ۵۶ من سورة المائدة. و فی‹‹ب››: هم المفلحون. فهو إشارة إلی الآیة ۲۲ من سورة المجادلة.</ref>|«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ … «تا آخر سوره حمد را خواندند و سپس فرمودند: این سوره درباره من نازل شده، و به خدا قسم درباره ایشان (امامان) نازل شده است. به‌طور عموم شامل آنان است و به‌طور خاص درباره آنان است.<ref>مجادله / ۲۲.</ref> ایشان دوستان خدایند که ترسی بر آنان نیست و محزون نمی‌شوند، بدانید که حزب خداوند غالب هستند.|ألا إنَّ أعْدائَهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ الْغاوُونَ إخْوانُ الشَّیاطینِ<ref>‹‹الف›› و ‹‹د›› و ‹‹و››: ألا إن أعداء علیّ هم أهل الشقاق العادون إخوان الشیاطین.</ref> یُوحی بَعْضُهُمْ إلی بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً.|بدانید که دشمنان ایشان سفهای گمراه و برادران شیاطین اند که اباطیل را از روی غرور به یکدیگر می‌رسانند.<ref>انعام / ۸۲.</ref>|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ ذَکَرَهُمُ اللَّهُ فی کِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ:‹‹لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آبائَهُمْ أوْ أبْنائَهُمْ أوْ إخْوانَهُمْ أوْ عَشیرَتَهُمْ، أوُلئِكَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الْایمانَ وَ أیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أوُلئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ألا إنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ››.<ref>المجادلة / ۲۲.</ref>|بدانید که دوستان ایشان (اهل بیت) کسانی اند که خداوند در کتابش آنان را یاد کرده و فرموده است: «لاتَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبْنائَهُمْ اَوْ إخْوانَهُمْ اَوْ عَشیرَتَهُمْ، اوُلئِكَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ اْلایمانَ …»:<ref>مجادله / ۲۲. «ب» و «ج»: من راه مستقیم هستم که خداوند به شما دستور داده هدایت را از آن طریق بپیمایید.</ref> «نمی‌یابی قومی را که به خدا و روز قیامت ایمان آورده باشند، و در عین حال با کسانی که با خدا و رسولش ضدیت دارند روی دوستی داشته باشند، اگر چه پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا فامیلشان باشند. آنان اند که ایمان در قلوبشان نوشته شده است و خداوند آنان را با روحی از خود تأیید فرموده و ایشان را به بهشتی وارد می‌کند که از پایین آن نهرها جاری است و در آن دائمی خواهند بود. خدا از آنان راضی است و آنان از خدا راضی هستند. آنان حزب خداوند هستند. بدانید که حزب خدا رستگارند.»|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقالَ:‹‹الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبَسُوا إیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أوُلئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ››.<ref>الأنعام / ۸۲.</ref>|بدانید که دوستان ایشان (اهل بیت) کسانی اند که خداوند عز و جل آنان را توصیف کرده و فرموده است: «الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبَسُوا ایمانَهُمْ بِظُلْمٍ اوُلئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»:<ref>انعام / ۸۲. «ج»: درباره چه کسی نازل شده است؟ درباره ایشان نازل شده. به خدا قسم درباره آنان نازل شده، به خدا قسم شامل آنان است و به پدران ایشان اختصاص دارد و به‌طور عام شامل آنان است.</ref> «کسانی که ایمان آورده‌اند و ایمانشان را با ظلم نپوشانده‌اند، آنان اند که برایشان امان است و آنان هدایت یافتگانند.|[ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَرْتابُوا].<ref>الزیادة من‹‹ب›› و ‹‹ج›› و ‹‹ه››.</ref>|بدانید که دوستان ایشان کسانی اند که ایمان آورده‌اند و به شک نیفتاده اند.|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِسَلامٍ آمِنینَ، تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَةُ بِالتَّسْلیمِ یَقُولُونَ: سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدینَ.<ref>إشارة إلی الآیة ۷۳ من سورة الزمر.</ref>|بدانید که دوستان ایشان کسانی اند که با سلامتی و در حال امن وارد بهشت می‌شوند، و ملائکه با سلام به ملاقات آنان می‌آیند و می‌گویند: «سلام بر شما، پاکیزه شدید، پس برای همیشه داخل بهشت شوید».|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمْ، لَهُمُ الْجَنَّةُ یُرْزَقُونَ فیها بِغَیْرِ حِسابٍ.<ref>إشارة إلی الآیة ۴۰ من سورة غافر. و فی‹‹الف›› و‹‹ب›› و ‹‹د››: ألا إنّ أولیائهم الذین قال اللَّه عز و جل: ‹‹یدخلون اکنة بغیر حساب››</ref>|بدانید که دوستان ایشان کسانی هستند که بهشت برای آنان است و در آن بدون حساب روزی داده می‌شوند.<ref>«الف» و «ب» و «د»: بدانید که دوستان ایشان کسانی هستند که خداوند عز و جل درباره آنان فرموده است: «بدون حساب وارد بهشت می‌شوند».</ref>|ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ یَصْلَوْنَ سَعیراً.<ref>إشارة إلی الآیة ۱۰ من سورة النساء.</ref> ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ یَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهیقاً وَ هِیَ تَفُورُ وَ یَرَوْنَ لَها زَفیراً.<ref>إشارة إلی الآیة ۱۰۶ من سورة هود. و فی ‹‹الف›› و ‹‹د››: و هی تفور و لها زفیر.</ref>|بدانید که دشمنان ایشان (اهل بیت) کسانی اند که به شعله‌های آتش وارد می‌شوند، بدانید که دشمنان ایشان کسانی اند که از جهنم در حالی که می‌جوشد، صدای وحشتناکی می‌شنوند و شعله کشیدن آن را می‌بینند.|ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ قالَ اللَّهُ فیهِمْ: ‹‹کُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها حَتّی اِذَا ادّارَکُوا فیها جَمیعاً قالَتْ اُخْریهُمْ لِاوُلیهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ، قالَ لِکُلٍّ ضِعْفٌ وَ لکِنْ لا تَعْلَمُونَ››.<ref>الأعراف / ۳۸.</ref>|بدانید که دشمنان ایشان کسانی اند که خداوند درباره آنان فرموده است: «کُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها …»:<ref>اعراف / ۳۸.</ref> «هر گروهی که داخل (جهنم) می‌شوند همتای خود را لعنت می‌کنند، تا آنکه همه آنان در آنجا به یکدیگر بپیوندند آخرین آنان با اشاره به اولین آنان می‌گویند: پروردگارا، اینان ما را گمراه کردند؛ پس عذاب دو چندان از آتش به آنان نازل کن. خدا می‌فرماید: برای هر دو گروه عذاب مضاعف است ولی شما نمی‌دانید»|ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ قالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:‹‹کُلَّما أُلْقِیَ فیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها ألَمْ یَاْتِکُمْ نَذیرٌ، قالُوا بَلی قَدْ جاءَنا نَذیرٌ فَکَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیٍ، إنْ أنْتُمْ إلاّ فی ضَلالٍ کَبیرٍ، وَ قالوُا لَوْ کُنّا نَسْمَعُ أوْ نَعْقِلُ ما کُنّا فی أصْحابِ السَّعیرِ، فَاعْتَرَفوُا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعیرِ››.<ref>الملك / ۱۱–۸.</ref>|بدانید که دشمنان ایشان کسانی اند که خداوند عزوجل می‌فرماید: «کُلَّما اُلْقِیَ فیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها اَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذیرٌ، قالُوا بَلی قَدْ جاءَنا نَذیرٌ فَکَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیْءٍ، اِنْ اَنْتُمْ اِلاّ فی ضَلالٍ کَبیرٍ…»:<ref>ملک / ۱۱–۸.</ref> «هرگاه گروهی (از ایشان) را در جهنم می‌اندازند خزانه داران دوزخ از ایشان می‌پرسند: آیا ترساننده ای برای شما نیامد؟ می‌گویند: بلی، برای ما نذیر و ترساننده آمد ولی ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند هیچ چیز نازل نکرده است، و شما در گمراهیِ بزرگ هستید. و می‌گویند: اگر می‌شنیدیم یا فکر می‌کردیم در اصحاب آتش نبودیم. به گناه خود اعتراف کردند، پس دور باشند<ref>کلمه «سحق» به معنی هلاک و به معنای دوری و بُعد آمده است.</ref>اصحاب آتش».|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ، لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أجْرٌ کَبیرٌ.<ref>الملك / ۱۲.</ref>|بدانید که دوستان ایشان (اهل بیت) کسانی هستند که در پنهانی از پروردگارشان می‌ترسند<ref>جمله «یخشون ربهم بالغیب» شاید به این معنی باشد که از خداوند بدون آنکه او را ببینند به عنوان ایمان به غیب می‌ترسند.</ref> و برای آنان مغفرت و اجر بزرگ است.|مَعاشِرَ النّاسِ، شَتّانَ ما بَیْنَ السَّعیرِ وَ الْأَجْرِ الْکَبیرِ.<ref>‹‹الف›› و ‹‹د››: شتّان ما بین السعی و الجنّة. ‹‹ب››: قد بیّنا ما بین السعیر و الأجر الکبیر.</ref>|ای مردم، چقدر فاصله است بین شعله‌های آتش و بین اجر بزرگ!<ref>«الف» و «د»: چقدر فاصله است بین شعله‌های آتش و بهشت. «ب»: فرق بین شعله‌های آتش و اَجر بزرگ را روشن کردیم.</ref>|[مَعاشِرَ النّاسِ]،<ref>الزیادة من ‹‹ج›› و‹‹د››.</ref> عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّهُ وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِیُّنا [کُلُّ]<ref>الزیادة من ‹‹ج›› و ‹‹ه››.</ref> مَنْ مَدَحَهُ اللَّهُ وَ أحَبَّهُ.|ای مردم، دشمن ما کسی است که خداوند او را مذمت و لعنت نموده، و دوست ما آن کسی است که خداوند او را مدح نموده و دوستش بدارد.|مَعاشِرَ النّاسِ، ألا وَ إنّی [أنَا]<ref>الزیادة من‹‹و››.</ref> النَّذیرُ وَ عَلِیٌّ الْبَشیرُ.[مَعاشِرَ النّاسِ]،<ref>الزیادة من‹‹ج››و‹‹ه››.</ref> ألا وَ إنّی مُنْذِرٌ وَ عَلِیٌّ هادٍ.<ref>‹‹ب››: إنّی المنذر و علیّ الهادی.</ref>|ای مردم، بدانید که من نذیر و ترساننده ام و علی بشارت دهنده است.<ref>شاید مراد این باشد که من شما را از بدی‌ها بر حذر داشتم و تصفیه کردم و اکنون وقت آن است که همراه علی علیه السلام راه بهشت را پیش گیرید.</ref>ای مردم، بدانید که من مُنذر و بر حذر دارنده ام و علی هدایت کننده است.|مَعاشِرَ النّاسِ،[ألا]<ref>الزیادة من‹‹و››</ref> وَ إنّی نَبِیٌّ وَ عَلِیٌّ وَصِیّی.<ref>‹‹ب››: إنّی النّبی و علیّ الوصیّ. ‹‹ج››: إنیّ نبیٌّ و علیٌّ وصیٌّ.</ref>|ای مردم، من پیامبرم و علی جانشین من است.|[معاشِرَ النّاسِ، ألا وَ إنّی رَسُولٌ وَ عَلِیٌّ الْإمامُ وَ الْوَصِیُّ مِنْ بَعْدی، وَ الْأئِمَّةُ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ. ألا وَ إنّی والِدُهُمْ وَ هُمْ یَخْرُجُونَ مِنْ صُلْبِهِ].<ref>الزیادة من ‹‹ب›› و ‹‹ج››و‹‹ه››. و فی ‹‹و›› و ‹‹ج›› خ ل: و الأئمة منه و من ولده. و فی‹‹ه››: ألا و إنّی والد الأئمة.</ref>|ای مردم، بدانید که من پیامبرم و علی امام و وصی بعد از من است، و امامان بعد از او فرزندان او هستند. بدانید که من پدر آنانم و آنها از صلب او به وجود می‌آیند.
| تیتر = پیروان اهل بیت علیهم السَّلام و دشمنان ایشان|مَعاشِرَ النّاسِ، أنَا صِراطُ اللَّهِ الْمُسْتَقیمُ الَّذی أمَرَکُمْ بِاتِّباعِهِ،<ref>‹‹ب›› و ‹‹ج›› و ‹‹و››: أنا الصراط المستقیم الَّذی أمرکم اللَّه أن تسلکوا الهدی إلیه.</ref> ثُمَّ عَلِیٌّ مِنْ بَعْدی، ثُمَّ وُلْدی مِنْ صُلْبِهِ أئِمَّةُ [الْهُدی]،<ref>الزیادة من‹‹ج›› و ‹‹ه›› و ‹‹و››.</ref> یَهْدُونَ إلَی الْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ.<ref>إشارة إلی الآیة ۱۸۱ من سورة الأعراف.</ref>|ای مردم، من راه مستقیم خداوند هستم که شما را به تابعیت آن امر نموده<ref>«الف» و «د»: بدانید که دشمنان علی اهل شقاوت و تجاوز کاران و برادران شیاطین هستند.</ref> و سپس علی بعد از من، و سپس فرزندانم از نسل او که امامان هدایت اند، به حق هدایت می‌کنند و به یاری حق به عدالت رفتار می‌کنند.|‹‹[بِسْمِ اللَّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ]<ref>الزیادة من‹‹ب››.</ref>الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ، الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، مالِكِ یَوْمِ الدّینِ، اِیّاكَ نَعْبُدُ وَ اِیّاكَ نَسْتَعینُ، اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ، صِراطَ الَّذینَ اَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضّالّینَ››،<ref>أی قرأ صلی الله علیه وآله إلی آخر سورة الحمد.</ref> فِیَّ نَزَلَتْ وَ فیهِمْ [وَاللَّهِ]<ref>الزیادة من‹‹ه››.</ref>نَزَلَتْ، وَ لَهُمْ عَمَّتْ وَ إیّاهُمْ خَصَّتْ،<ref>‹‹ب››: فیهم نزلت و فیهم ذُکِرت، لهم شملت، إیّاهم خصّت و عمّت. ‹‹ج›› و ‹‹و››: فیمن ذُکِرت؟ ذُکرت فیهم. و اللَّهِ فیهم نزلت، و لهم و اللَّه شملت، و آبائهم(‹‹و››: إیّاهم) خصَّت و عمّت.</ref> أوُلئِكَ أوْلِیاءُ اللَّهِ الَّذینَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ،<ref>إشارة إلی الآیة ۶۲ من سورة یونس.</ref> ألا إنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ.<ref>إشارة إلی الآیة ۵۶ من سورة المائدة. و فی‹‹ب››: هم المفلحون. فهو إشارة إلی الآیة ۲۲ من سورة المجادلة.</ref>|«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ … «تا آخر سوره حمد را خواندند و سپس فرمودند: این سوره درباره من نازل شده، و به خدا قسم درباره ایشان (امامان) نازل شده است. به‌طور عموم شامل آنان است و به‌طور خاص درباره آنان است.<ref>مجادله / ۲۲.</ref> ایشان دوستان خدایند که ترسی بر آنان نیست و محزون نمی‌شوند، بدانید که حزب خداوند غالب هستند.|ألا إنَّ أعْدائَهُمْ هُمُ السُّفَهاءُ الْغاوُونَ إخْوانُ الشَّیاطینِ<ref>‹‹الف›› و ‹‹د›› و ‹‹و››: ألا إن أعداء علیّ هم أهل الشقاق العادون إخوان الشیاطین.</ref> یُوحی بَعْضُهُمْ إلی بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً.|بدانید که دشمنان ایشان سفهای گمراه و برادران شیاطین اند که اباطیل را از روی غرور به یکدیگر می‌رسانند.<ref>انعام / ۸۲.</ref>|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ ذَکَرَهُمُ اللَّهُ فی کِتابِهِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَّ:‹‹لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آبائَهُمْ أوْ أبْنائَهُمْ أوْ إخْوانَهُمْ أوْ عَشیرَتَهُمْ، أوُلئِكَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ الْایمانَ وَ أیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ یُدْخِلُهُمْ جَنّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأنْهارُ خالِدینَ فیها رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ أوُلئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ألا إنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ››.<ref>المجادلة / ۲۲.</ref>|بدانید که دوستان ایشان (اهل بیت) کسانی اند که خداوند در کتابش آنان را یاد کرده و فرموده است: «لاتَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ کانُوا آبائَهُمْ اَوْ اَبْنائَهُمْ اَوْ إخْوانَهُمْ اَوْ عَشیرَتَهُمْ، اوُلئِكَ کَتَبَ فی قُلُوبِهِمُ اْلایمانَ …»:<ref>مجادله / ۲۲. «ب» و «ج»: من راه مستقیم هستم که خداوند به شما دستور داده هدایت را از آن طریق بپیمایید.</ref> «نمی‌یابی قومی را که به خدا و روز قیامت ایمان آورده باشند، و در عین حال با کسانی که با خدا و رسولش ضدیت دارند روی دوستی داشته باشند، اگر چه پدرانشان یا فرزندانشان یا برادرانشان یا فامیلشان باشند. آنان اند که ایمان در قلوبشان نوشته شده است و خداوند آنان را با روحی از خود تأیید فرموده و ایشان را به بهشتی وارد می‌کند که از پایین آن نهرها جاری است و در آن دائمی خواهند بود. خدا از آنان راضی است و آنان از خدا راضی هستند. آنان حزب خداوند هستند. بدانید که حزب خدا رستگارند.»|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الْمُؤْمِنُونَ الَّذینَ وَصَفَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقالَ:‹‹الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبَسُوا إیمانَهُمْ بِظُلْمٍ أوُلئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ››.<ref>الأنعام / ۸۲.</ref>|بدانید که دوستان ایشان (اهل بیت) کسانی اند که خداوند عز و جل آنان را توصیف کرده و فرموده است: «الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَلْبَسُوا ایمانَهُمْ بِظُلْمٍ اوُلئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ»:<ref>انعام / ۸۲. «ج»: درباره چه کسی نازل شده است؟ درباره ایشان نازل شده. به خدا قسم درباره آنان نازل شده، به خدا قسم شامل آنان است و به پدران ایشان اختصاص دارد و به‌طور عام شامل آنان است.</ref> «کسانی که ایمان آورده‌اند و ایمانشان را با ظلم نپوشانده‌اند، آنان اند که برایشان امان است و آنان هدایت یافتگانند.|[ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ آمَنُوا وَ لَمْ یَرْتابُوا].<ref>الزیادة من‹‹ب›› و ‹‹ج›› و ‹‹ه››.</ref>|بدانید که دوستان ایشان کسانی اند که ایمان آورده‌اند و به شک نیفتاده اند.|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ بِسَلامٍ آمِنینَ، تَتَلَقّاهُمُ الْمَلائِکَةُ بِالتَّسْلیمِ یَقُولُونَ: سَلامٌ عَلَیْکُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدینَ.<ref>إشارة إلی الآیة ۷۳ من سورة الزمر.</ref>|بدانید که دوستان ایشان کسانی اند که با سلامتی و در حال امن وارد بهشت می‌شوند، و ملائکه با سلام به ملاقات آنان می‌آیند و می‌گویند: «سلام بر شما، پاکیزه شدید، پس برای همیشه داخل بهشت شوید».|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمْ، لَهُمُ الْجَنَّةُ یُرْزَقُونَ فیها بِغَیْرِ حِسابٍ.<ref>إشارة إلی الآیة ۴۰ من سورة غافر. و فی‹‹الف›› و‹‹ب›› و ‹‹د››: ألا إنّ أولیائهم الذین قال اللَّه عز و جل: ‹‹یدخلون اکنة بغیر حساب››</ref>|بدانید که دوستان ایشان کسانی هستند که بهشت برای آنان است و در آن بدون حساب روزی داده می‌شوند.<ref>«الف» و «ب» و «د»: بدانید که دوستان ایشان کسانی هستند که خداوند عز و جل درباره آنان فرموده است: «بدون حساب وارد بهشت می‌شوند».</ref>|ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ یَصْلَوْنَ سَعیراً.<ref>إشارة إلی الآیة ۱۰ من سورة النساء.</ref> ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ یَسْمَعُونَ لِجَهَنَّمَ شَهیقاً وَ هِیَ تَفُورُ وَ یَرَوْنَ لَها زَفیراً.<ref>إشارة إلی الآیة ۱۰۶ من سورة هود. و فی ‹‹الف›› و ‹‹د››: و هی تفور و لها زفیر.</ref>|بدانید که دشمنان ایشان (اهل بیت) کسانی اند که به شعله‌های آتش وارد می‌شوند، بدانید که دشمنان ایشان کسانی اند که از جهنم در حالی که می‌جوشد، صدای وحشتناکی می‌شنوند و شعله کشیدن آن را می‌بینند.|ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ قالَ اللَّهُ فیهِمْ: ‹‹کُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها حَتّی اِذَا ادّارَکُوا فیها جَمیعاً قالَتْ اُخْریهُمْ لِاوُلیهُمْ رَبَّنا هؤُلاءِ أضَلُّونا فَآتِهِمْ عَذاباً ضِعْفاً مِنَ النّارِ، قالَ لِکُلٍّ ضِعْفٌ وَ لکِنْ لا تَعْلَمُونَ››.<ref>الأعراف / ۳۸.</ref>|بدانید که دشمنان ایشان کسانی اند که خداوند درباره آنان فرموده است: «کُلَّما دَخَلَتْ اُمَّةٌ لَعَنَتْ اُخْتَها …»:<ref>اعراف / ۳۸.</ref> «هر گروهی که داخل (جهنم) می‌شوند همتای خود را لعنت می‌کنند، تا آنکه همه آنان در آنجا به یکدیگر بپیوندند آخرین آنان با اشاره به اولین آنان می‌گویند: پروردگارا، اینان ما را گمراه کردند؛ پس عذاب دو چندان از آتش به آنان نازل کن. خدا می‌فرماید: برای هر دو گروه عذاب مضاعف است ولی شما نمی‌دانید»|ألا إنَّ أعْدائَهُمُ الَّذینَ قالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ:‹‹کُلَّما أُلْقِیَ فیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها ألَمْ یَاْتِکُمْ نَذیرٌ، قالُوا بَلی قَدْ جاءَنا نَذیرٌ فَکَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیٍ، إنْ أنْتُمْ إلاّ فی ضَلالٍ کَبیرٍ، وَ قالوُا لَوْ کُنّا نَسْمَعُ أوْ نَعْقِلُ ما کُنّا فی أصْحابِ السَّعیرِ، فَاعْتَرَفوُا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحابِ السَّعیرِ››.<ref>الملك / ۱۱–۸.</ref>|بدانید که دشمنان ایشان کسانی اند که خداوند عزوجل می‌فرماید: «کُلَّما اُلْقِیَ فیها فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُها اَلَمْ یَأْتِکُمْ نَذیرٌ، قالُوا بَلی قَدْ جاءَنا نَذیرٌ فَکَذَّبْنا وَ قُلْنا ما نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَیْءٍ، اِنْ اَنْتُمْ اِلاّ فی ضَلالٍ کَبیرٍ…»:<ref>ملک / ۱۱–۸.</ref> «هرگاه گروهی (از ایشان) را در جهنم می‌اندازند خزانه داران دوزخ از ایشان می‌پرسند: آیا ترساننده ای برای شما نیامد؟ می‌گویند: بلی، برای ما نذیر و ترساننده آمد ولی ما او را تکذیب کردیم و گفتیم: خداوند هیچ چیز نازل نکرده است، و شما در گمراهیِ بزرگ هستید. و می‌گویند: اگر می‌شنیدیم یا فکر می‌کردیم در اصحاب آتش نبودیم. به گناه خود اعتراف کردند، پس دور باشند<ref>کلمه «سحق» به معنی هلاک و به معنای دوری و بُعد آمده است.</ref>اصحاب آتش».|ألا إنَّ أوْلِیائَهُمُ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ، لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أجْرٌ کَبیرٌ.<ref>الملك / ۱۲.</ref>|بدانید که دوستان ایشان (اهل بیت) کسانی هستند که در پنهانی از پروردگارشان می‌ترسند<ref>جمله «یخشون ربهم بالغیب» شاید به این معنی باشد که از خداوند بدون آنکه او را ببینند به عنوان ایمان به غیب می‌ترسند.</ref> و برای آنان مغفرت و اجر بزرگ است.|مَعاشِرَ النّاسِ، شَتّانَ ما بَیْنَ السَّعیرِ وَ الْأَجْرِ الْکَبیرِ.<ref>‹‹الف›› و ‹‹د››: شتّان ما بین السعی و الجنّة. ‹‹ب››: قد بیّنا ما بین السعیر و الأجر الکبیر.</ref>|ای مردم، چقدر فاصله است بین شعله‌های آتش و بین اجر بزرگ!<ref>«الف» و «د»: چقدر فاصله است بین شعله‌های آتش و بهشت. «ب»: فرق بین شعله‌های آتش و اَجر بزرگ را روشن کردیم.</ref>|[مَعاشِرَ النّاسِ]،<ref>الزیادة من ‹‹ج›› و‹‹د››.</ref> عَدُوُّنا مَنْ ذَمَّهُ اللَّهُ وَ لَعَنَهُ، وَ وَلِیُّنا [کُلُّ]<ref>الزیادة من ‹‹ج›› و ‹‹ه››.</ref> مَنْ مَدَحَهُ اللَّهُ وَ أحَبَّهُ.|ای مردم، دشمن ما کسی است که خداوند او را مذمت و لعنت نموده، و دوست ما آن کسی است که خداوند او را مدح نموده و دوستش بدارد.|مَعاشِرَ النّاسِ، ألا وَ إنّی [أنَا]<ref>الزیادة من‹‹و››.</ref> النَّذیرُ وَ عَلِیٌّ الْبَشیرُ.[مَعاشِرَ النّاسِ]،<ref>الزیادة من‹‹ج››و‹‹ه››.</ref> ألا وَ إنّی مُنْذِرٌ وَ عَلِیٌّ هادٍ.<ref>‹‹ب››: إنّی المنذر و علیّ الهادی.</ref>|ای مردم، بدانید که من نذیر و ترساننده ام و علی بشارت دهنده است.<ref>شاید مراد این باشد که من شما را از بدی‌ها بر حذر داشتم و تصفیه کردم و اکنون وقت آن است که همراه علی علیه السلام راه بهشت را پیش گیرید.</ref>ای مردم، بدانید که من مُنذر و بر حذر دارنده ام و علی هدایت کننده است.|مَعاشِرَ النّاسِ،[ألا]<ref>الزیادة من‹‹و››</ref> وَ إنّی نَبِیٌّ وَ عَلِیٌّ وَصِیّی.<ref>‹‹ب››: إنّی النّبی و علیّ الوصیّ. ‹‹ج››: إنیّ نبیٌّ و علیٌّ وصیٌّ.</ref>|ای مردم، من پیامبرم و علی جانشین من است.|[معاشِرَ النّاسِ، ألا وَ إنّی رَسُولٌ وَ عَلِیٌّ الْإمامُ وَ الْوَصِیُّ مِنْ بَعْدی، وَ الْأئِمَّةُ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ. ألا وَ إنّی والِدُهُمْ وَ هُمْ یَخْرُجُونَ مِنْ صُلْبِهِ].<ref>الزیادة من ‹‹ب›› و ‹‹ج››و‹‹ه››. و فی ‹‹و›› و ‹‹ج›› خ ل: و الأئمة منه و من ولده. و فی‹‹ه››: ألا و إنّی والد الأئمة.</ref>|ای مردم، بدانید که من پیامبرم و علی امام و وصی بعد از من است، و امامان بعد از او فرزندان او هستند. بدانید که من پدر آنانم و آنها از صلب او به وجود می‌آیند.
}}
}}


۸۴۹

ویرایش