آيه ۱۳۷ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آيه ۱۳۷ اعراف و غدیر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۴

۲٬۲۵۳ بایت حذف‌شده ، ۱۹ نوامبر

←‏ب) «تَمَّتْ كَلِمَةُ اللَّه» يعنى دوران خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام

Shamloo

۱٬۶۲۶

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 === ب) «تَمَّتْ كَلِمَةُ اللَّه» يعنى دوران خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام ===
-اين تفسير باز مى‏‌گردد به‌معناى صابرين و فرعون، هامان و قارون در اين آيه، كه از كلام اميرالمؤمنين‏ عليه السلام استفاده مى‏‌شود. حضرت در بخش اول داستان غدير را بيان می‌کند تا آنجا كه مى‏‌گوید: در آن ماجرا بعضى از شما حاضر بوديد و به بعضى از شما خبر آن رسيد. آنگاه در صدد بيان زمان خود بر مى‏‌آيد و اينكه از غدير تا آن روز فراز و نشیب بسیاری پیش آمده و اكنون كه [[جانشین|خلافت]] در اختيار حضرت قرار گرفته اكثريت همراه حضرت هستند و عده كمى هنوز در راه راست قرار نگرفته‏‌اند و به‌زودى خداوند آنان را از ميان بر مى‌دارد.
+اين تفسير باز مى‏‌گردد به‌معناى صابرين و فرعون، هامان و قارون در اين آيه، كه از كلام اميرالمؤمنين‏ عليه السلام استفاده مى‏‌شود. حضرت در بخش اول داستان غدير را بيان می‌کند تا آنجا كه مى‏‌گوید: در آن ماجرا بعضى از شما حاضر بوديد و به بعضى از شما خبر آن رسيد. آنگاه در صدد بيان زمان خود بر مى‏‌آيد و اينكه از غدير تا آن روز فراز و نشیب بسیاری پیش آمده و اكنون كه [[جانشین|خلافت]] در اختيار حضرت قرار گرفته اكثريت همراه حضرت هستند و عده كمى هنوز در راه راست قرار نگرفته‏‌اند و به‌زودى خداوند آنان را از ميان بر مى‌دارد.<ref>بحارالانوار، ج۹۴، ص۱۱۵.</ref>
-{{متن عربی|وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ اللَّه الْحُسْنى عَلَى الصّابِرينَ وَ دَمَّرَ اللَّه ما صَنَعَ فِرْعَوْنُ وَ هامانُ وَ قارُونُ وَ جُنُودُهُ وَ ما كانُوا يَعْرِشُونَ وَ بَقِيَتْ حُثالَةٌ مِنَ الضَّلالِ لايَأْلُونَ النّاسَ خَبالاً، يَقْصُدُهُمُ اللَّه فى دِيارِهِمْ وَ يَمْحُو آثارَهُمْ وَ يُبيدُ مَعالِمَهُمْ وَ يُعَقِّبُهُمْ عَنْ قُرْبٍ الْحَسَراتُ وَ يُلْحِقُهُمْ بِمَنْ بَسَطَ اكُفَّهُمْ وَ مَدَّ اعْناقَهُمْ وَ مَكَّنَهُمْ مِنْ دينِ اللَّه حَتّى بَدَّلُوهُ وَ مِنْ حُكْمِهِ حَتّى غَيَّرُوهُ وَ سَيَأْتى نَصْرُ اللَّه عَلى عَدُوِّهِ لِحينِهِ وَ اللَّه لَطيفٌ خَبيرٌ }}.
+در اين كلام حضرت در [[جشن غدیر]]، «صابران» كسانى‌‏ هستند كه در طول ۲۵ سال غصب خلافت صبر كردند و خداوند پاداش اين صبر را به دست‌گرفتن خلافت توسط صاحب حقيقى آن اميرالمؤمنين‏ عليه السلام قرار داد و توطئه اصحاب [[سقیفه]] را به شکست منتهی کرد. پس «فرعون» كنايه از اولى، «هامان» كنايه از دومى، و «قارون» كنايه از سومى است؛ چنانكه در روايات بسيارى اين كنايات وارد شده است.<ref>درباره كنايه‌بودن اين سه لفظ از آن سه نفر نگاه کنید: بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۶۹،۱۶۷،۱۵۶ ؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۳۴۳؛ بحارالانوار، ج۴۷، ص۳۹۱؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۲۵.</ref>
-اكنون وعده نيک خداوند بر صابران عملى شده و خداوند آنچه فرعون و هامان و قارون و لشكر او ايجاد كردند و آنچه را بنا كردند در هم كوبيد، و فقط عده بى‏ ارزشى از اهل ضلالت مانده ‏اند كه در افساد كار مردم هيچ كوتاهى نمى‏ كنند و خداوند در ديار آنان به سراغشان مى ‏رود و آثارشان را محو مى‏ كند و پايه‏ هاى آنان را نابود مى‏ نمايد.
-و به زودى حسرت برايشان باقى مى‏ گذارد، و آنان را به كسانى ملحق مى‏ كند كه دست خود را باز كردند و گردن كشيدند و دين خدا در دستشان قرار گرفت و آن را تغيير دادند و حكم خدا در اختيارشان قرار گرفت و آن را تحريف نمودند، و به زودى در هنگام خود يارى خدا بر ضد دشمنش مى ‏آيد و خداوند لطف كننده و آگاه است... .<ref>بحار الانوار: ج ۹۴ ص ۱۱۵.</ref>
-در اين كلام حضرت در [[جشن غدیر]]، «صابران» كسانى ‏اند كه در طول ۲۵ سال غصب خلافت صبر كردند و خداوند پاداش اين صبر را به دست گرفتن خلافت توسط صاحب حقيقى آن اميرالمؤمنين‏ عليه السلام قرار داد، همان گونه كه با حضور آن حضرت همه دست بافته ‏هاى [[سقیفه]] كه به دست اولى و دومى و سومى ساخته و بنا شده بود در هم كوبيده شد.
-پس «فرعون» كنايه از اولى، و «هامان» كنايه از دومى، و «قارون» كنايه از سومى است؛ چنانكه در روايات بسيارى اين كنايات وارد شده است.<ref>درباره كنايه بودن اين سه لفظ از آن سه نفر به موارد زير مراجعه شود: بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۱۶۹،۱۶۷،۱۵۶ و ج ۳۷ ص ۳۴۳ و ج ۴۷ ص ۳۹۱ و ج ۵۳ ص ۲۵.</ref>
 براى آنكه در اين كنايه ابلَغ از تصريح شكى باقى نماند حضرت به صراحت بدعت گذارى و تحريف آنان در دين خدا را يادآور مى‏ شود، و باقيماندگان سقيفه را ملحق به آنان مى ‏داند.