آيه ۱۳۷ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

در اين كلام حضرت در [[جشن غدیر]]، «صابران» كسانى‌‏ هستند كه در طول ۲۵ سال غصب خلافت صبر كردند و خداوند پاداش اين صبر را به دست‌گرفتن خلافت توسط صاحب حقيقى آن اميرالمؤمنين‏ عليه السلام قرار داد و توطئه اصحاب [[سقیفه]] را به شکست منتهی کرد. پس «فرعون» كنايه از اولى، «هامان» كنايه از دومى، و «قارون» كنايه از سومى است؛ چنانكه در روايات بسيارى اين كنايات وارد شده است.<ref>درباره كنايه‌بودن اين سه لفظ از آن سه نفر نگاه کنید: بحارالانوار، ج۲۴، ص۱۵۶ ؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۳۴۳؛ بحارالانوار، ج۴۷، ص۳۹۱؛ بحارالانوار، ج۵۳، ص۲۵.</ref> حضرت برای تأکید بیشتر، به‌صراحت بدعت‌گذارى و تحريف آنان در دين خدا را يادآور مى‏‌شود، و باقيماندگان سقيفه را ملحق به آنان مى‌‏داند. بنابراين معناى آیه تحقق عملى و عينى غدير است ضمن آن مردم طعم آن را در پنج سال حكومت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام چشيدند؛ كه آن هم با زهر دشمنان و جنگ‏‌هاى پى‌درپى همراه بود. تحقق کامل غدیر تا روزى كه حضرت بقية اللَّه الاعظم ارواحنا فداه ظهور كند و طعم حقيقى آن را به مردم بچشاند به تأخیر خواهد افتاد.<ref>غدير در قرآن، ج۲، ص۳۶۱-۳۶۶.</ref>