آيه ۱۵ یونس و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

آيه ۱۵ یونس و غدیر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۳۳

۱٬۸۷۵ بایت حذف‌شده ، ‏۲۳ نوامبر ۲۰۲۴

بدون خلاصۀ ویرایش

Shamloo

۱٬۹۲۲

ویرایش

@@ خط ۲۵: / خط ۲۵: @@
 آنگاه نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و با گستاخى اين درخواست را مطرح كردند. سخنگوى آنان [[معاذ بن جبل]]، يكى از امضاكنندگان [[صحیفه ملعونه اول]] بود. در این درخواست [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] به‌عنوان گزینه‌های جایگزینی پیشنهاد شدند؛ امری که نشان‌دهنده منشأ توطئه‌‏ها بود. آنان گفتند: يا رسول اللَّه، مردم تازه مسلمان شده‌اند و راضى نمى‏‌شوند كه نبوت در شما و امامت در پسر عمويتان باشد. اگر آن را به غير او منتقل نماييد بهتر خواهد بود. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: من اين كار را با رأى خود انجام نداده‌ام كه درباره آن اختيارى داشته باشم. اين خداوند است كه به من دستور داده و آن را بر من واجب كرده است. در این هنگام خداوند در پاسخ به آنان آيه ۱۵ سوره يونس را نازل كرد. با نزول این آیه روشن شد که كرد پیامبر حق تغيير جانشین الهی خود را ندارد و در كوچک‌ترين سرپيچى در اعلان ولايت على ‏عليه السلام از عذاب الهى هراسان است.<ref>تفسیر فرات الکوفی، ص۱۷۷؛ بحارالانوار، ج۲۳، ص۲۱۰؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۴۸؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۰-۱۶۱؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۹۷؛ الصراط المستقيم، ج۱، ص۳۱۴.</ref>
-و اما تفصيل اين موقعيت تاريخى چنين است:
+== احادیثی درباره شأن نزول آیه ==
+روایاتی كه جزئيات و مراحل توطئه منافقين برای جایگزینی منتخب غدیر را ترسيم می‌كند چهار حديث دانسته شده است:
-دشمنان داخلى اسلام يعنى منافقين كه انجام دقيق برنامه غدير و معرفى اميرالمؤمنين‏ عليه السلام از فراز منبرِ آن، تمام نقشه ‏ها و افكارشان را در هم ريخته بود و آيه يأس بر يكديگر مى ‏خواندند و{{قرآن|الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ}}از چهره ‏ها و رفتار آنان ديده مى‏ شد، اكنون راه‏ هاى تازه‏اى را جستجو مى‏ كردند كه شايد گريزى از كار انجام شده پيدا كنند.
+=== حديث اول ===
+[[امام باقر علیه السلام]] درباره مرحله اول توطئه، كه در مجلس خصوصى خواهان امام ديگرى به‌جاى على‏ عليه السلام شدند، چنين بيان مى‏‌کند: اينكه خدا مى‏‌فرمايد: «قرآنى غير از اين بياور يا اين را تبديل كن»، اين سخن دشمنان پيامبر صلى الله عليه و آله است كه پشت سر حضرت سخن مى‌‏گفتند و گمان مى‏‌كردند خداوند سخن آنان را نمى‌‏شنود. آنان مى‏‌گفتند: «اى كاش امام ديگرى غير از على براى ما قرار مى‏‌داد و به‌جاى او ديگرى را جايگزين مى‌‏كرد»! خداوند عزوجل در رد سخن آنان فرمود: «بگو: من حق ندارم از پيش خود او را تبديل به ديگرى نمايم»؛ يعنى اميرالمؤمنين على بن ابى‏‌طالب‏ عليه السلام را. «جز آنچه بر من وحى مى‏‌شود تابع چيز ديگرى نيستم»؛ يعنى آنچه درباره على‏ عليه السلام بر من وحى شده است.<ref>تفسیر فرات الکوفی، ص۱۷۷.</ref>
-اولين شگردى كه به ميان آوردند مسئله تبديل على‏ عليه السلام به شخص ديگرى بود. در مطرح كردن اين فكر شيطانى سه مرحله طى شد:
+=== حديث دوم ===
+در [[احاديث مرتبط با غدير|حدیث]] ديگرى همين منظره تمايل غاصبان خلافت آمده و در واقع اين توطئه از سوى آنان براى مطرح‌شدن خودشان برای خلافت بوده است: كلام خداوند تعالى: «كسانى كه اميد ملاقات ما را ندارند گفتند: قرآنى غير از اين بياور يا آن را تبديل به غير آن كن». اين سخن دشمنان خدا پشت سر پيامبر صلى الله عليه و آله است، در حالى كه گمان مى‏‌كردند آن حضرت سخنشان را نمى‏‌شنود كه گفتند: «اى كاش على را امام قرار نمى‏‌داد و ما را امام قرار مى‏‌داد؛ يا اكنون كه او را امام قرار داده تبديل مى‏‌كرد و ما را به‌جاى او قرار مى‏‌داد». خداوند عزوجل در رد آنان فرمود: بگو براى من چنين حقى نيست كه آن را از پيش خود تبديل نمايم.<ref>مناقب ابن شهرآشوب، ج۲، ص۲۳۹؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۱.</ref>
-منافقين ابتدا اين مطلب را در بين خود مطرح كردند.
-سپس رسماً به حضور پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و مطلب را مطرح كردند.
-آنگاه به عنوان كسى كه به خيال آنان جايگزين على‏ عليه السلام مى‏شود صريحاً نام ابوبكر و عمر را به ميان آوردند!
-نزول آيه ۱۵ سوره يونس بعد از نقل سخنشان پاسخ قاطعى به آنان بود كه دليل آن را نيز همراه داشت.
-متونى كه جزئيات و مراحل اين توطئه منافقين را ترسيم مى‏ كند چهار حديث است كه ذيلاً مى‏ آوريم:
-==== حديث اول ====
-[[امام باقر علیه السلام]] درباره مرحله اول توطئه كه در مجلس خصوصى خواهان امام ديگرى به جاى على‏ عليه السلام شدند، چنين بيان مى‏ فرمايد:
-اينكه خدا مى‏ فرمايد:{{قرآن|ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ}} : «قرآنى غير از اين بياور يا اين را تبديل كن»، اين سخن دشمنان پيامبر صلى الله عليه و آله است كه پشت سر حضرت سخن مى ‏گفتند و گمان مى‏ كردند خداوند سخن آنان را نمى ‏شنود.
-آنان مى‏ گفتند: «اى كاش امام ديگرى غير از على براى ما قرار مى‏ داد و به جاى او ديگرى را جايگزين مى ‏كرد»! خداوند عزوجل در رد سخن آنان فرمود:{{قرآن|قُلْ ما يَكُونُ لِى أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسِى}}:
-«بگو: من حق ندارم از پيش خود او را تبديل به ديگرى نمايم» يعنى اميرالمؤمنين على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام را.
-{{قرآن|إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحى إِلَىَ }}: «جز آنچه بر من وحى مى‏ شود تابع چيز ديگرى نيستم»، يعنى آنچه درباره على‏ عليه السلام بر من وحى شده است.<ref>تفسير فرات: ص ۱۷۷ ح ۲۲۷.</ref>
-==== حديث دوم ====
-در [[احاديث مرتبط با غدير|حدیث]] ديگرى همين منظره تمايل به غاصبين خلافت پيدا مى‏ كند و در واقع اين توطئه از سوى آنان براى مطرح كردن خودشان است: كلام خداوند تعالى:
-{{متن عربی|قالَ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ}}: «كسانى كه اميد ملاقات ما را ندارند گفتند: قرآنى غير از اين بياور يا آن را تبديل به غير آن كن».
-اين سخن دشمنان خدا پشت سر پيامبر صلى الله عليه و آله است، در حالى كه گمان مى‏ كردند آن حضرت سخنشان را نمى‏ شنود كه گفتند:
-«اى كاش على را امام قرار نمى‏ داد و ما را امام قرار مى‏ داد، يا اكنون كه او را امام قرار داده تبديل مى‏ كرد و ما را به جاى او قرار مى‏ داد». خداوند عزوجل در رد آنان فرمود:{{متن عربی|قُلْ ما يَكُونُ لِى أَنْ أُبَدِّلَهُ}}.<ref>مناقب ابن شهرآشوب: ج ۲ ص ۲۳۹. بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۱.</ref>
 ==== حديث سوم ====