آيه ۱۵ یونس و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۹: خط ۳۹:
كلام خداوند تعالى: «هنگامى كه آيات روشن ما بر آنان تلاوت مى‏‌شود، كسانى كه اميد ملاقات ما را ندارند مى‏‌گويند: قرآنى غير از اين براى ما بياور يا آن را تبديل كن. بگو: براى من چنين حقى نيست كه آن را از پيش خود تبديل نمايم. من جز آنچه بر من وحى مى‏‌شود تابع چيز ديگرى نيستم». منظور از اين كلام خداوند آن است كه گفتند: «اگر به‌جاى على‏ عليه السلام ابوبكر و عمر را قرار دهد، تابع او مى‏‌شويم».<ref>بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۴۸، ح۱۲۴.</ref>
كلام خداوند تعالى: «هنگامى كه آيات روشن ما بر آنان تلاوت مى‏‌شود، كسانى كه اميد ملاقات ما را ندارند مى‏‌گويند: قرآنى غير از اين براى ما بياور يا آن را تبديل كن. بگو: براى من چنين حقى نيست كه آن را از پيش خود تبديل نمايم. من جز آنچه بر من وحى مى‏‌شود تابع چيز ديگرى نيستم». منظور از اين كلام خداوند آن است كه گفتند: «اگر به‌جاى على‏ عليه السلام ابوبكر و عمر را قرار دهد، تابع او مى‏‌شويم».<ref>بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۴۸، ح۱۲۴.</ref>


==== حديث چهارم ====
=== حديث چهارم ===
حذيفه يمانى كه خود حاضر در غدير بوده، مرحله نهايى اين توطئه را -  كه اظهار صريح آن در حضور پيامبر صلى الله عليه و آله است -  در داستان بلند غدير چنين ترسيم نموده است:
[[حذیفه یمانی]]، كه خود حاضر در غدير بود، مرحله نهايى اين توطئه را چنين ترسيم نموده است: منافقين به يكديگر نگاه كردند و گفتند: «قلب‏‌هاى ما هرگز طاقت ولايت على همراه با اطاعت او را ندارد. از پيامبر بخواهيم كه او را براى ما تبديل كند». آنان نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و اين درخواست خود را به او خبر دادند. خداوند متعال آيه‏‌اى از قرآن كريم نازل كرد: «بگو من حق ندارم از پيش خود آن را تغيير دهم. من جز آنچه بر من وحى مى‌‏شود تابع چيز ديگرى نيستم. من اگر سرپيچى از امر پروردگارم نمايم، از عذاب روزى بزرگ مى‌ترسم».<ref>الاقبال، ج۲، ص۲۴۱-۲۴۲؛ عوالم العلوم، ج۲/۱۵، ص۲۹۷.</ref>
 
منافقين به يكديگر نگاه كردند و گفتند:
 
«قلب‏ هاى ما هرگز طاقت ولايت على همراه با اطاعت او را ندارد. از پيامبر بخواهيم كه او را براى ما تبديل كند» ! آنان نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و اين درخواست خود را به او خبر دادند.
 
خداوند متعال آيه‏ اى از قرآن كريم نازل كرد:
 
{{قرآن|قُلْ ما يَكُونُ لِى أَنْ أُبَدِّلَهُ مِنْ تِلْقاءِ نَفْسِى إِنْ أَتَّبِعُ إِلاَّ ما يُوحى إِلَىَّ إِنِّى أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّى عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ}}:
 
«بگو من حق ندارم از پيش خود آن را تغيير دهم. من جز آنچه بر من وحى مى ‏شود تابع چيز ديگرى نيستم. من اگر سرپيچى از امر پروردگارم نمايم از عذاب روزى بزرگ مى ‏ترسم».<ref>الاقبال: ص۴۵۳ - ۴۵۹. عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۲۹۷.</ref>


در اين چهار روايت تصريح به جواب بودن آيه به سخن منافقين در غدير و نزول آن در آن موقعيت را به صراحت ديديم.
در اين چهار روايت تصريح به جواب بودن آيه به سخن منافقين در غدير و نزول آن در آن موقعيت را به صراحت ديديم.