۱۰٬۴۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در [[احاديث مرتبط با غدير|حدیث]] ديگرى همين منظره تمايل غاصبان خلافت آمده و در واقع اين توطئه از سوى آنان براى مطرحشدن خودشان برای خلافت بوده است: كلام خداوند تعالى: «كسانى كه اميد ملاقات ما را ندارند گفتند: قرآنى غير از اين بياور يا آن را تبديل به غير آن كن». اين سخن دشمنان خدا پشت سر پيامبر صلى الله عليه و آله است، در حالى كه گمان مىكردند آن حضرت سخنشان را نمىشنود كه گفتند: «اى كاش على را امام قرار نمىداد و ما را امام قرار مىداد؛ يا اكنون كه او را امام قرار داده تبديل مىكرد و ما را بهجاى او قرار مىداد». خداوند عزوجل در رد آنان فرمود: بگو براى من چنين حقى نيست كه آن را از پيش خود تبديل نمايم.<ref>مناقب آل ابیطالب، ج۳، ص۳۹؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۱.</ref> | در [[احاديث مرتبط با غدير|حدیث]] ديگرى همين منظره تمايل غاصبان خلافت آمده و در واقع اين توطئه از سوى آنان براى مطرحشدن خودشان برای خلافت بوده است: كلام خداوند تعالى: «كسانى كه اميد ملاقات ما را ندارند گفتند: قرآنى غير از اين بياور يا آن را تبديل به غير آن كن». اين سخن دشمنان خدا پشت سر پيامبر صلى الله عليه و آله است، در حالى كه گمان مىكردند آن حضرت سخنشان را نمىشنود كه گفتند: «اى كاش على را امام قرار نمىداد و ما را امام قرار مىداد؛ يا اكنون كه او را امام قرار داده تبديل مىكرد و ما را بهجاى او قرار مىداد». خداوند عزوجل در رد آنان فرمود: بگو براى من چنين حقى نيست كه آن را از پيش خود تبديل نمايم.<ref>مناقب آل ابیطالب، ج۳، ص۳۹؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۶۱.</ref> | ||
=== حديث سوم === | |||
[[امام باقر علیه السلام]] در حديث ديگرى، مرحله | [[امام باقر علیه السلام]] در حديث ديگرى، مرحله جدىتر اين توطئه (تصريح به نام [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و عمر) را با تکیه بر آیه ۱۵ یونس چنین ترسیم کرد: | ||
كلام خداوند تعالى: | كلام خداوند تعالى: «هنگامى كه آيات روشن ما بر آنان تلاوت مىشود، كسانى كه اميد ملاقات ما را ندارند مىگويند: قرآنى غير از اين براى ما بياور يا آن را تبديل كن. بگو: براى من چنين حقى نيست كه آن را از پيش خود تبديل نمايم. من جز آنچه بر من وحى مىشود تابع چيز ديگرى نيستم». منظور از اين كلام خداوند آن است كه گفتند: «اگر بهجاى على عليه السلام ابوبكر و عمر را قرار دهد، تابع او مىشويم».<ref>بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۴۸، ح۱۲۴.</ref> | ||
«هنگامى كه آيات روشن ما بر آنان تلاوت | |||
بگو: براى من چنين حقى نيست كه آن را از پيش خود تبديل نمايم. من جز آنچه بر من وحى | |||
منظور از اين كلام خداوند آن است كه گفتند: «اگر | |||
==== حديث چهارم ==== | ==== حديث چهارم ==== |