۴٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
==سوره عصر<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - | ==سوره عصر<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۱۷۹ - ۱۸۶؛ غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۰،۳۹.</ref>== | ||
در آن زمانِ محدود در خطبه بلندِ غدير، سه سوره [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] به طور كامل مورد [[مفسّرین|تفسیر]] قرار گرفته است. اين نشانه [[اهمیت]] سوره هاى مزبور در ارتباط با ولايت است، و از سوى ديگر گوياى حضور گسترده قرآن در غدير است. يكى از آنها سوره عصر است. | در آن زمانِ محدود در خطبه بلندِ غدير، سه سوره [[ارتباط غدیر با قرآن|قرآن]] به طور كامل مورد [[مفسّرین|تفسیر]] قرار گرفته است. اين نشانه [[اهمیت]] سوره هاى مزبور در ارتباط با ولايت است، و از سوى ديگر گوياى حضور گسترده قرآن در غدير است. يكى از آنها سوره عصر است. | ||
پیامبر صلی الله علیه و آله در فرازى از بخش چهارم [[خطبه غدیر]]، [[تقوی]] و [[ایمان]] و اخلاص را مظهر ولاى على عليه السلام و شقاوت را از آنِ مبغضين على عليه السلام دانست. | |||
در فراز بعد با قرائت سوره عصر قسم ياد كرد كه مصداق | در فراز بعد با قرائت سوره عصر قسم ياد كرد كه مصداق {{متن قرآن|وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ}}در آخر اين سوره على بن ابى طالب عليه السلام است. | ||
اَلا وَ اِنَّهُ لا يُبْغِضُ عَلِيّاً اِلاّ شَقِىٌّ، وَ لا يُوالى عَلِيّاً اِلاّ تَقِىٌّ، وَ لا يُؤمِنُ بِهِ اِلاّ مُؤمِنٌ مُخْلِصٌ. وَ فى عَلِىٍّ وَ اللَّهِ نَزَلَتْ سُورَةُ الْعَصْرِ: | {{متن عربی|اَلا وَ اِنَّهُ لا يُبْغِضُ عَلِيّاً اِلاّ شَقِىٌّ، وَ لا يُوالى عَلِيّاً اِلاّ تَقِىٌّ، وَ لا يُؤمِنُ بِهِ اِلاّ مُؤمِنٌ مُخْلِصٌ. وَ فى عَلِىٍّ وَ اللَّهِ نَزَلَتْ سُورَةُ الْعَصْرِ}}: {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، وَ الْعَصْرِ، اِنَّ الاِنْسانَ لَفى خُسْرٍ}} {{متن عربی|اِلاّ عَلِىٌّ الَّذى آمَنَ وَ رَضِىَ بِالْحَقِّ وَ الصَّبْرِ. وَ فى عَلِىٍّ نَزَلَتْ وَ الْعَصْرِ، وَ تَفْسيرُها: وَ رَبِّ عَصْرِ الْقِيامَةِ، إِنَّ الْإِنْسانَ لَفِى خُسْرٍ: اعْداءُ آلِ مُحَمَّدٍ، إِلاّ الَّذِينَ آمَنُوا: بِوِلايَتِهِمْ، وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ بِمُواساةِ اخْوانِهِمْ، وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ: فى غَيْبَةِ قائِمِهِمْ}}: | ||
بدانيد كه با على دشمنى نمى كند مگر شقى و با على دوستى نمى كند مگر با تقوى، و به او ايمان نمى آورد مگر مؤمن مخلص. به خدا قسم درباره على نازل شده است سوره «و العصر»: | بدانيد كه با على دشمنى نمى كند مگر شقى و با على دوستى نمى كند مگر با تقوى، و به او ايمان نمى آورد مگر مؤمن مخلص. به خدا قسم درباره على نازل شده است سوره «و العصر»: | ||
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمانِ الرَّحيمِ، وَ الْعَصْرِ، اِنَّ الْإِنْسانَ لَفى خُسْرٍ}} «قسم به عصر، انسان در زيان است» مگر على كه ايمان آورد و به حق و صبر راضى شد. | |||
سوره والعصر درباره على نازل شده است و تفسير آن چنين است: قسم به پروردگارِ روز قيامت، انسان در زيان است: يعنى دشمنان آل محمد، مگر آنان كه ايمان آوردند: | سوره والعصر درباره على نازل شده است و تفسير آن چنين است: قسم به پروردگارِ روز قيامت، انسان در زيان است: يعنى دشمنان آل محمد، مگر آنان كه ايمان آوردند: | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
=== موقعيت تاريخى === | === موقعيت تاريخى === | ||
اندكى پس از آنكه | اندكى پس از آنكه امیرالمؤمنین علیه السلام بر سر دست پيامبر صلى الله عليه و آله قرار گرفت و حضرت نزول [[آیه اکمال و شبهات ابن کثیر|آیه اکمال دین]] را با ولايت على عليه السلام اعلام فرمود، عنان سخن را به سمت مدح على عليه السلام كشانيد و نزول آيات و سور قرآنى در شأن او را به ميان آورد، و در حالى كه مى فرمود: | ||
جز مؤمن مخلص به على ايمان نمى آورد، بلافاصله فرمود: سوره عصر در شأن او نازل شده است، و سپس به تفسير آن پرداخت. | جز مؤمن مخلص به على ايمان نمى آورد، بلافاصله فرمود: سوره عصر در شأن او نازل شده است، و سپس به تفسير آن پرداخت. |
ویرایش