۲٬۰۲۹
ویرایش
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
از سوی برخی محققان، بستر نزول آیات ۲۲ تا ۲۸ سوره محمد چنین ترسیم شده است: آغاز ارتداد از دين خدا [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه ملعونه]] بوده است. ادامه این رویه فساد در زمين و قطع رحم آل محمد عليهم السلام و ريشه آن كوردلى و ناشنوایی نسبت به سخن حق بود است؛ چنان که گويى قفلى بر دريچه قلب آنان زده شده است. پايان اين راه هم لعن ابدى است كه آغاز آن از خداوند بود و همه خلايق با درک فتنه آنان نثارشان کردند. | از سوی برخی محققان، بستر نزول آیات ۲۲ تا ۲۸ سوره محمد چنین ترسیم شده است: آغاز ارتداد از دين خدا [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه ملعونه]] بوده است. ادامه این رویه فساد در زمين و قطع رحم آل محمد عليهم السلام و ريشه آن كوردلى و ناشنوایی نسبت به سخن حق بود است؛ چنان که گويى قفلى بر دريچه قلب آنان زده شده است. پايان اين راه هم لعن ابدى است كه آغاز آن از خداوند بود و همه خلايق با درک فتنه آنان نثارشان کردند. | ||
از سوى ديگر، پيماننامه صحیفه ملعونه با در نظر گرفتن نيازهاى آينده بنيانگذاران سقيفه و موانعى كه بر سر راهشان بود هر روز مطالب جديدى را مىطلبيد كه به آن اضافه شود. در اولين مرحله پس از امضاى اصل آن كه مقابله با خلافت على عليه السلام بود، مسئله مالى آن از دو سو در نظر گرفته شد. پس، از يکسو منع خمس از اهل بيت عليهم السلام و تملک آن به پيماننامه اصلى اضافه شد. آنان پيشنهاد منع خمس را قبل از همه با [[بنی امیه|بنیامیه]] مطرح كردند كه مورد قبول آنان واقع شد.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۲۶۷-۲۶۸.</ref> | از سوى ديگر، پيماننامه صحیفه ملعونه با در نظر گرفتن نيازهاى آينده بنيانگذاران سقيفه و موانعى كه بر سر راهشان بود هر روز مطالب جديدى را مىطلبيد كه به آن اضافه شود. در اولين مرحله پس از امضاى اصل آن كه مقابله با خلافت على عليه السلام بود، مسئله مالى آن از دو سو در نظر گرفته شد. پس، از يکسو منع خمس از اهل بيت عليهم السلام و تملک آن به پيماننامه اصلى اضافه شد. آنان پيشنهاد منع خمس را قبل از همه با [[بنی امیه|بنیامیه]] مطرح كردند كه مورد قبول آنان واقع شد.<ref>غدیر در قرآن، ج۱، ص۲۶۷-۲۶۸.</ref> | ||
== روایاتی درباره شأن نزول آیات == | |||
برخی محققان درباره شأن نزول آیات ۲۲ تا ۲۸ سوره محمد چنین به روایات استناد کردهاند: درباره اثبات نزول اين آيات درباره اصحاب صحيفه روایاتی در منابع آمده است؛ در شأن نزول اين آيات -كه از صريحترين آیات قرآنى درباره دشمنان غدير است- چند روايت وارد شده كه هر كدام جهتى از آن را بيان كرده است: | |||
=== روايت اول === | |||
در روايتى كه [[اهل سنت|اهل تسنن]] هم نقل كرده اند آمده است:{{متن عربی|لَمّا تَعاقَدُوا عَلَيْها نَزَلَتْ: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ ...}}: | در روايتى كه [[اهل سنت|اهل تسنن]] هم نقل كرده اند آمده است:{{متن عربی|لَمّا تَعاقَدُوا عَلَيْها نَزَلَتْ: {{قرآن|إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلى أَدْبارِهِمْ ...}}: | ||
ویرایش