۴٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== اتمام حجت با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص | == اتمام حجت با غدير<ref>چهارده قرن با غدير: ص ۹۱؛ اسرار غدير: ص ۲۸۹. </ref> == | ||
از نمونه هاى بارز | از نمونه هاى بارز اتمام حجت و استدلال و يادآورى هاى غدير، مواردى است كه توسط خود خداوند و [[معصومین علیهم السلام]] و اصحابشان صورت گرفته است. | ||
تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[تاریخ]] [[اسلام]] | تمام راويانى كه در طول هزار و چهارصد سال [[تاریخ]] [[اسلام]] حدیث غدیر را [[روایت]] كرده اند نيز به گونه اى جهاد خود را در مقابله با اهل [[سقیفه]] به نمايش گذاشته اند. | ||
يكى از | يكى از اصحاب ائمه علیهم السلام كه با غدير اتمام حجت نموده جابر بن عبدالله انصارى است: | ||
جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به | جابر داستان غدير را در روايتى چنين نقل كرده است: خداوند به پیامبر صلی الله علیه و آله دستور داد على عليه السلام را براى مردم منصوب كند و آنان را به ولايت او خبر دهد. اين بود كه در غدير خم به پاخاست و ولايت او را بيان كرد.<ref>اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۲۰ ح ۴۹۸.</ref> | ||
عده اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و | عده اى در خانه جابر بن عبداللَّه انصارى نشسته بودند و امام زین العابدین نيز حضور داشتند. | ||
در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى دهم آنچه ديده و شنيدهاى از پيامبر صلى الله عليه و آله برايم نقل كنى. | در اين هنگام مردى عراقى وارد شد و به جابر گفت: تو را به خدا قسم مى دهم آنچه ديده و شنيدهاى از پيامبر صلى الله عليه و آله برايم نقل كنى. | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
جابر گفت: در منطقه [[جحفه]] در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند. | جابر گفت: در منطقه [[جحفه]] در غدير خم بوديم و در آنجا مردم بسيارى از قبايل مختلف بودند. | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين عليه السلام را گرفت و فرمود: | پيامبر صلى الله عليه و آله از خيمه بيرون آمد و سه بار با دستش اشاره كرد و دست اميرالمؤمنين عليه السلام را گرفت و فرمود: {{متن عربی|مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ}}<ref>الغدير: ج ۱ ص ۲۰۵. </ref> | ||
== جابر پيش از غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸. </ref> == | == جابر پيش از غدير<ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۸. </ref> == | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر [[کعبه]] افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد: | اينجا بود كه سايه سنگين وحى بر [[کعبه]] افتاد و آيه ۷سوره بيّنه نازل شد: | ||
{{متن قرآن|اِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ اُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ}}: «كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده اند بهترين مردم هستند». | |||
پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور اصحاب فوراً آيه را [[تفسیر]] كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: | پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور اصحاب فوراً آيه را [[تفسیر]] كرد و با اشاره به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: {{متن قرآن|خَيْرُ الْبَرِيَّة}} آمد.<ref>امالى الطوسى: ص ۲۵۱؛ بحار الانوار: ج ۳۸ ص ۹ ۵ و ج ۶۵ ص ۱۳۳؛ تاريخ مدينة دمشق: ج ۴۲ ص ۳۷۱؛ بشارة المصطفى صلى الله عليه وآله: ص ۱۹۲ ۹۱؛تفسير فرات: ص ۵۸۵ .</ref> | ||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۱۴۰. </ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۱۴۰. </ref> == | ||
يكى از | يكى از صحابه كه حديث غدير را نقل كرده جابر بن عبدالله انصارى (م ۷۳ يا ۷۴ يا ۷۸ ق) است. | ||
[[ابن عقده]] | [[ابن عقده]] در «حدیث الولایه» و ابوبكر جعابى در «نخب المناقب» و ابن عبدالبرّ در «الاستيعاب» حديث غدير را ضمن واقعه غدير از جابر بن عبدالله انصارى نقل كرده است. | ||
همچنين در كتب و موارد زير حديث غدير را از وى نقل كرده اند: ابوالحجاج در«اسماء الرجال»، «تهذيب التهذيب»، «كفاية الطالب»، حموينى در «فرائد السمطين»، [[ابن کثیر]] در «البداية و النهاية»، [[متّقی هندی|متقی هندی]] در «كنز العمال»، [[علی بن عبدالله سَمهودی (نورالدین)|سمهودی]] در «جواهر العقدين»، [[سلیمان بن ابراهیم قُندوزی|قندوزی حنفی]] در «[[ینابیع المودة (کتاب)|ینابیع المودة]]»، وصابى شافعى در «الاكتفاء» ، ابن ابی شیبه در سنن، ابن المغازلى در مناقب خود، ابن بطريق در «العمدة»، ثعلبى در تفسیر خود، «ضياء العالمين»، [[موفق بن احمد خوارزمی(مکی، اخطب خوارزم)|خوارزمی]] در مقتل خود، جزرى در«اسنى المطالب» و قاضى در «تاريخ آل محمد عليهم السلام».<ref>الاستيعاب: ج ۲ ص | همچنين در كتب و موارد زير حديث غدير را از وى نقل كرده اند: ابوالحجاج در«اسماء الرجال»، «تهذيب التهذيب»، «كفاية الطالب»، حموينى در «فرائد السمطين»، [[ابن کثیر]] در «البداية و النهاية»، [[متّقی هندی|متقی هندی]] در «كنز العمال»، [[علی بن عبدالله سَمهودی (نورالدین)|سمهودی]] در «جواهر العقدين»، [[سلیمان بن ابراهیم قُندوزی|قندوزی حنفی]] در «[[ینابیع المودة (کتاب)|ینابیع المودة]]»، وصابى شافعى در «الاكتفاء» ، ابن ابی شیبه در سنن، ابن المغازلى در مناقب خود، ابن بطريق در «العمدة»، ثعلبى در تفسیر خود، «ضياء العالمين»، [[موفق بن احمد خوارزمی(مکی، اخطب خوارزم)|خوارزمی]] در مقتل خود، جزرى در«اسنى المطالب» و قاضى در «تاريخ آل محمد عليهم السلام».<ref>الاستيعاب: ج ۲ ص ۴۷۳؛ تهذيب التهذيب: ج ۷ ص ۳۳۷؛ كفاية الطالب: ص ۱۶؛ فرائد السمطين: باب نهم، سمط اول؛ البداية و النهاية: ج ۵ ص ۲۰۹؛ كنز العمّال: ج ۶ ص ۳۹۸؛ ينابيع المودة: ص ۴۱؛ العمدة: ص ۵۳؛ اسنى المطالب: ص ۳؛ تاريخ آل محمد عليهم السلام: ص ۶۷ . </ref> | ||
== نقل آيه تبليغ براى غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . </ref> == | == نقل آيه تبليغ براى غدير<ref>غدير در قرآن: ج ۱ ص ۸۷ . </ref> == | ||
از جمله مشهورترين آيات غدير آيه | از جمله مشهورترين آيات غدير آيه {{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ...}}<ref>مائده / ۶۷ .</ref> است. اختصاص آن به غدير هم نزد شيعه و غير شيعه از مسلمات است، و بين مفسرين و محدثين [[اهل سنت]] مشهور است، اگر چه بعضى از آنان در صدد انحراف شأن نزول آيه بوده اند، و از جمله عده اى از بزرگان علماى اهل سنت هستند.<ref>نفحات الازهار: ج ۸ ص ۱۹۵ - ۲۵۷.</ref> | ||
همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ها و روايات مربوط به آيه | همچنين يكى از كسانى كه اسناد كتاب ها و روايات مربوط به آيه {{متن قرآن|بَلِّغْ}} به آنها منتهى مى شود جابر بن عبدالله است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۰۴.</ref> | ||
== منبع == | == منبع == |
ویرایش