۴٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
«پيامبر ايمان آورد به آنچه از پروردگارش بر او نازل شده و همه مؤمنين ايمان آورده اند به خدا و ملائكه و كتاب ها و پيامبرانش، بين احدى از پيامبرانش فرقى قائل نمى شويم؛ و گفتند: شنيديم و اطاعت كرديم. پروردگارا، مغفرت تو را مى خواهيم و بازگشت به سوى توست». | «پيامبر ايمان آورد به آنچه از پروردگارش بر او نازل شده و همه مؤمنين ايمان آورده اند به خدا و ملائكه و كتاب ها و پيامبرانش، بين احدى از پيامبرانش فرقى قائل نمى شويم؛ و گفتند: شنيديم و اطاعت كرديم. پروردگارا، مغفرت تو را مى خواهيم و بازگشت به سوى توست». | ||
در روایتى که علی بنابراهیم به سند خود از امام صادق علیه السلام نقل کرده، آمده است که آیه {{متن قرآن|آمنالرّسول}} خطاب دو جانبه و بىواسطه خداوند با پیامبر در شب معراج است. | |||
در این روایت، امام صادق علیه السلام از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل مىکند: هنگامى که در معراج به سدرةالمنتهی رسیدم و تا اندازه دو قوس کمان به او نزدیک شدم، پروردگارم ندا داد: {{متن قرآن|آمَنَ الرَّسُولُ بِما أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ}}و من از طرف خود و امّتم به خداوند پاسخ دادم:{{متن قرآن|وَ الْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّه وَ مَلائِكَتِهِ وَ كُتُبِهِ وَ رُسُلِهِ، لا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ قالُوا سَمِعْنا وَ أَطَعْنا غُفْرانَكَ رَبَّنا وَ إِلَيْكَ الْمَصِيرُ}} و گفتم: {{متن قرآن|سَمِعنا و أَطَعنا غُفرانَكَ رَبَّنا و إِلیكَ المَصِیر}}؛ آنگاه خداوند فرمود: {{متن قرآن|لَايُكِلّفُ اللّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها لَها ماكَسبَت و عَلیهَا ما اکتَسبَت}}و من از خدا خواستم: {{متن قرآن|رَبَّنا لَاتُؤاخِذنَا إَن نَسِینا أو أَخطَأنا}} و خداوند فرمود: پذیرفتم. | |||
گفتم:{{متن قرآن|رَبَّنا ولَاتَحمِل عَلَینا إِصرًا كَماحَملتَهُ عَلى الّذِینَ مِن قَبلِنا}} و خداوند این دعا را نیز پذیرفت. | |||
و گفتم {{متن قرآن|رَبَّنا و لَاتُحمّلنا مالَاطاقَةَ لَنَا بِهِ و اعفُ عَنّا واغفِرلَنا وارحَمنَا أَنتَ مَولنا فَانصُرنا عَلىالقَومِ الکفِرین}} و خداوند پاسخ داد: هر آنچه را از من خواستى، به تو و امّت تو بخشیدم.<ref>تفسیرقمى، ج ۱، ص ۱۲۲؛ نورالثقلین، ج ۱، ص ۳۰۶.</ref> | |||
در روایتى دیگر، پیامبر صلى الله علیه و آله با استناد به همین آیه فرموده است: چهار چیز (خطا، فراموشى، آن چه از روى اکراه انجام مىشود و آن چه خارج از طاقت انسان است) از امّت من برداشته شده است.<ref>الکافى، ج ۲، ص ۴۶۲؛ تفسیر ابن کثیر، ج ۱، ص ۳۵۰.</ref> | |||
اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است: | اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است: | ||
خط ۲۸: | خط ۳۸: | ||
=== تحليل تاريخى: سمع و طاعت در امامت دوازده امام عليهم السلام === | === تحليل تاريخى: سمع و طاعت در امامت دوازده امام عليهم السلام === | ||
استشهاد به اين آيه در موقعيتى از خطبه غدير انجام گرفته كه پيامبر صلى الله عليه و آله از آغاز بخش ۱۱ خطبه - كه آخرين بخش خطبه است - تقريباً تمام خطبه را تلخيص فرموده و درباره همه آن از مردم اقرار مى گيرد.اين اقرار با عبارات مختلف از مردم خواسته شده كه آغاز آن | استشهاد به اين آيه در موقعيتى از خطبه غدير انجام گرفته كه پيامبر صلى الله عليه و آله از آغاز بخش ۱۱ خطبه - كه آخرين بخش خطبه است - تقريباً تمام خطبه را تلخيص فرموده و درباره همه آن از مردم اقرار مى گيرد.اين اقرار با عبارات مختلف از مردم خواسته شده كه آغاز آن {{متن عربی|انّا سامِعُونَ مُطيعُونَ راضُونَ مُنْقادُونَ...}} است. | ||
سپس با جمله {{متن عربی|نُبايِعُكَ عَلى ذلِكَ بِقُلُوبِنا وَ انْفُسِنا وَ الْسِنَتِنا وَ ايْدينا}} مؤكّد شده است. آنگاه با جمله {{متن عربی|وَ لا نُغَيِّرُ وَ لا نُبَدِّلُ، وَ لا نَشُكُّ وَ لا نَجْحَدُ وَ لا نَرْتابُ، وَ لا نَرْجِعُ عَنِ الْعَهْدِ وَ لا نَنْقُضُ الْميثاقَ}} محكم كارى بيشترى پيرامون آن صورت گرفته است.در فراز بعدى كلمات دقيق ترى درباره اين اقرار به ميان آمده: | سپس با جمله {{متن عربی|نُبايِعُكَ عَلى ذلِكَ بِقُلُوبِنا وَ انْفُسِنا وَ الْسِنَتِنا وَ ايْدينا}} مؤكّد شده است. آنگاه با جمله {{متن عربی|وَ لا نُغَيِّرُ وَ لا نُبَدِّلُ، وَ لا نَشُكُّ وَ لا نَجْحَدُ وَ لا نَرْتابُ، وَ لا نَرْجِعُ عَنِ الْعَهْدِ وَ لا نَنْقُضُ الْميثاقَ}} محكم كارى بيشترى پيرامون آن صورت گرفته است.در فراز بعدى كلمات دقيق ترى درباره اين اقرار به ميان آمده: |
ویرایش