آيه ۱۷۹ آل عمران و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۲۶: خط ۲۶:
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: جبرائیل علیه السلام گفت: «ای محمّد صلی الله علیه و آله! خدای تعالی به تو امر نموده که میان اصحابت در زمین پیمان برادری ببندی همان‌گونه که خداوند در آسمان میانشان پیمان برادری بست». گفتم: «من آن‌ها را نمی‌شناسم». گفت: «من در مقابل تو ایستاده‌ام هرگاه مؤمنی را برپا داشتی به تو می‌گویم: «فلانی را بلند کن که او مؤمن است و هرگاه کافری را برپا داشتی به تو می‌گویم: «فلانی را بلند کن که او کافر است پس میان آن‌ها پیمان برادری ببند». وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله چنین کرد، داد و فریاد منافقان بلند شد. پس خدای تعالی نازل فرمود: {{متن قرآن|ما کانَ اللهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّب.}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۸۴۴؛ الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۴</ref>
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: جبرائیل علیه السلام گفت: «ای محمّد صلی الله علیه و آله! خدای تعالی به تو امر نموده که میان اصحابت در زمین پیمان برادری ببندی همان‌گونه که خداوند در آسمان میانشان پیمان برادری بست». گفتم: «من آن‌ها را نمی‌شناسم». گفت: «من در مقابل تو ایستاده‌ام هرگاه مؤمنی را برپا داشتی به تو می‌گویم: «فلانی را بلند کن که او مؤمن است و هرگاه کافری را برپا داشتی به تو می‌گویم: «فلانی را بلند کن که او کافر است پس میان آن‌ها پیمان برادری ببند». وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله چنین کرد، داد و فریاد منافقان بلند شد. پس خدای تعالی نازل فرمود: {{متن قرآن|ما کانَ اللهُ لِیَذَرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلی ما أَنْتُمْ عَلَیْهِ حَتَّی یَمِیزَ الْخَبِیثَ مِنَ الطَّیِّب.}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۸۴۴؛ الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۴</ref>


جابر رحمة الله علیه گوید: نزد رسول‌خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که ناگاه علی (علیه السلام) آمد. هنگامی‌که پیامبر (صلی الله علیه و آله) به او نگاه کرد، فرمود: «ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. همتایی برای او نیست». گفتیم: «راست گفتی ای رسول‌خدا صلی الله علیه و آله! ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. همتایی برای او نیست.
جابر رحمة الله علیه گوید: نزد رسول‌خدا صلی الله علیه و آله نشسته بودیم که ناگاه علی علیه السلام آمد. هنگامی‌که پیامبر صلی الله علیه و آله به او نگاه کرد، فرمود: «ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. همتایی برای او نیست». گفتیم: «راست گفتی ای رسول‌خدا صلی الله علیه و آله! ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است. همتایی برای او نیست.


گمان ما بر این بود که شما این سخن را نمی‌گویی مگر اینکه از چیزی که دیده‌ای تعجّب کنی». فرمود: «بله. هنگامی‌که علی علیه السلام را دیدم که می‌آید به یاد سخنی که دوستم جبرئیل علیه السلام برایم گفت افتادم».  
گمان ما بر این بود که شما این سخن را نمی‌گویی مگر اینکه از چیزی که دیده‌ای تعجّب کنی». فرمود: «بله. هنگامی‌که علی علیه السلام را دیدم که می‌آید به یاد سخنی که دوستم جبرئیل علیه السلام برایم گفت افتادم».  
۴٬۰۶۴

ویرایش