۴٬۰۶۴
ویرایش
←پانویس
(←پانویس) |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
او از من است و من از اويم. او و آنان كه از نسل من اند از آنچه سؤال كنيد به شما خبر مى دهند و آنچه را نمى دانيد براى شما بيان مى كنند. | او از من است و من از اويم. او و آنان كه از نسل من اند از آنچه سؤال كنيد به شما خبر مى دهند و آنچه را نمى دانيد براى شما بيان مى كنند. | ||
از حضرت زهرا روایت است که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: آیه‌ی {{متن قرآن|الَّذينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّكاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ وَ للهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ}} در مورد ما اهل‌بیت (علیهم السلام) نازل شده است.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۸۶؛ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۳۸.</ref> | |||
عیسی‌بن‌داود از امام کاظم علیه السلام نقل کرده که حضرت فرمود: «روزی در مسجد نزد پدرم امام صادق علیه السلام بودم که مردی نزد او آمد و در مقابل ایشان ایستاد و عرض‌کرد: «ای فرزند رسول‌خدا ! آیه‌ای در قرآن مرا درمانده کرده است، تفسیر آن را از جابربن یزید پرسیدم، او مرا به محضر شما راهنمایی کرد». | |||
پدرم فرمود: «آن آیه کدام است»؟ آن مرد گفت: «آیه‌ی {{متن قرآن|الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ...}} پدرم فرمود: «آری! این آیه درباره‌ی ما اهل‌بیت (علیهم السلام) نازل شده است و جریانش چنین است: | |||
فلانی و فلانی و گروهی که با آن‌دو بودند که پدرم نام آن‌ها را ذکر کرد، خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله آمده و پرسیدند: «خلافت بعد از شما به چه کسی خواهد رسید؟ به خدا سوگند! اگر به یکی از خویشاوندان شما برسد ما از خویشان تو بر جان خویش بیمناکیم؛ و اگر به کسی غیر از آن‌ها برسد، چه‌بسا کسی غیر از آن‌ها نسبت به ما نزدیک‌تر و مهربان‌تر باشد»! | |||
رسول‌خدا صلی الله علیه و آله از شنیدن این سخن بسیار ناراحت شد و فرمود: | |||
«به خدا سوگند! اگر به خدا و فرستاده‌اش ایمان داشتید، هرگز آنان را دشمن نمی‌پنداشتید؛ زیرا که دشمنی با آن‌ها دشمنی با من و دشمنی با من، کفر ورزیدن به خداوند است. شما [با این سخنتان] از مرگم به من خبر دادید! به خدا سوگند! اگر خداوند به آن‌ها در زمین قدرت دهد، نماز را در وقتش به پای خواهند داشت و زکات را در جای خودش به مصرف رسانده و امر به معروف و نهی از منکر خواهند نمود؛ خداوند کسانی‌که با من و اهل‌بیتم دشمنی نمایند را خوار و ذلیل خواهد کرد». در این هنگام خداوند عزّوجلّ این آیه را نازل فرمود: {{متن قرآن|الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ}}؛ با این‌حال، آن‌گروه فرمایش پیامبر صلی الله علیه و آله را نپذیرفتند؛ خداوند سبحان نیز این آیات را نازل فرمود: {{متن قرآن|وَ إِنْ یُکَذِّبُوکَ فَقَدْ کَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَ عادٌ وَ ثَمُودُ وَ قَوْمُ إِبْراهِیمَ وَ قَوْمُ لُوطٍ وَ أَصْحابُ مَدْیَنَ وَ کُذِّبَ مُوسی فَأَمْلَیْتُ لِلْکافِرِینَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَکَیْفَ کانَ نَکِیرِ.}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۶۸۶؛ بحارا لأنوار، ج۲۴، ص۱۶۵؛ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۳۳۸.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] | ||