۴٬۰۶۴
ویرایش
←آيه «يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِى قُلُوبِهِمْ...»[1]
(←پانویس) |
|||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
«منافقين حذر مى كنند از اينكه سوره اى بر آنان نازل شود كه به آنان از آنچه در قلوبشان است خبر دهد. بگو: مسخره كنيد كه خداوند خارج مى كند همان چيزى را كه از آن حذر مى كنيد». | «منافقين حذر مى كنند از اينكه سوره اى بر آنان نازل شود كه به آنان از آنچه در قلوبشان است خبر دهد. بگو: مسخره كنيد كه خداوند خارج مى كند همان چيزى را كه از آن حذر مى كنيد». | ||
از امام عسکری علیه السلام روایت شده که فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله بعد از رسیدن به گردنه کوهی که رسوایان منافقین و کفّار در برابر آن قرار داشتند، در پایین گردنه فرود آمد. سپس آنان را جمع کرد و فرمود: «جبرئیل روح‌الأمین مرا آگاه ساخته است که بر ضدّ علی علیه السلام چنین و چنان توطئه‌ای طرح ریزی گشته است، ولی خداوند عزّوجلّ با الطاف و معجزات عجیب خویش به کذا و کذا از او پاسداری کرد | از امام عسکری علیه السلام روایت شده که فرمود: رسول خدا صلی الله علیه و آله بعد از رسیدن به گردنه کوهی که رسوایان منافقین و کفّار در برابر آن قرار داشتند، در پایین گردنه فرود آمد. سپس آنان را جمع کرد و فرمود: «جبرئیل روح‌الأمین مرا آگاه ساخته است که بر ضدّ علی علیه السلام چنین و چنان توطئه‌ای طرح ریزی گشته است، ولی خداوند عزّوجلّ با الطاف و معجزات عجیب خویش به کذا و کذا از او پاسداری کرد ... سپس علی علیه السلام به آن مکان بازگشت و از آن سرپوش برگرفت و در نتیجه گودال آشکار گردید. | ||
سپس خداوند عزّوجلّ آن را از کرامت خویش بر علی به هم آورد و به آن حضرت گفته شد: «در این باره نامه‌ای بنویس و با پیکی به سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله بفرست». ولی او در پاسخ گفت: «پیک و فرستاده خداوند به سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله سریع‌تر و پیامش به او زودتر می‌رسد». با این حال رسول خدا صلی الله علیه و آله آنان را از سخن علی علیه السلام | سپس خداوند عزّوجلّ آن را از کرامت خویش بر علی به هم آورد و به آن حضرت گفته شد: «در این باره نامه‌ای بنویس و با پیکی به سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله بفرست». ولی او در پاسخ گفت: «پیک و فرستاده خداوند به سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله سریع‌تر و پیامش به او زودتر می‌رسد». با این حال رسول خدا صلی الله علیه و آله آنان را از سخن علی علیه السلام در دروازه مدینه آگاه نساخت که فرمود: «منافقانی همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله هستند که به زودی بر ضدّ او توطئه می‌کنند، ولی خداوند متعال از او دفاع و پاسداری می‌کند». هنگامی که آن بیست‌وچهار منافق عقبه، سخن پیامبر صلی الله علیه و آله درباره علی علیه السلام را شنیدند، به یکدیگر گفتند: «محمّد در دروغ پردازی چه استادانه مهارت دارد! پیکی بادپا نزد او آمد یا آنکه پرنده‌ای از مدینه از میان اهل و خانواده‌اش بر او فرو آمد؟ بی‌تردید علی به حیله و مکر کذا کشته شده است که یارانمان را بر قتل او گماشتیم. و اکنون که خبر به او رسیده است، آن را مخفی ساخته است. او می‌خواهد افراد همراهش در آرامش باشند تا بر ضدّ او طغیان نکنند. ولی چه خیال باطلی!... علی هلاک گردیده است و محّمد نیز بی‌هیچ شک و تردیدی در اینجا هلاک خواهد گشت. | ||
ولی بیایید تا به سوی او رویم و درباره کار علی اظهار شور و شعف کنیم تا قلبش به ما متمایل و مطمئن گردد، تا آن دم موعود فرا رسد و نقشه خویش را درباره او عملی سازیم». | ولی بیایید تا به سوی او رویم و درباره کار علی اظهار شور و شعف کنیم تا قلبش به ما متمایل و مطمئن گردد، تا آن دم موعود فرا رسد و نقشه خویش را درباره او عملی سازیم». | ||