۴٬۰۶۴
ویرایش
(←پانویس) |
|||
خط ۱۶۳: | خط ۱۶۳: | ||
با اين تركيب خاص، خداوند قاطعيت فوق العاده اى درباره غدير نشان داده و در صدد بيان اين مطلب است كه «غدير» و «ولايت» و تركيب اين دو، يعنى «اعلام ولايت در غدير» همه به دستور خاص الهى در{{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ...}}بوده و پشتيبان آن خداست، چرا كه او آن را فرستاده است. | با اين تركيب خاص، خداوند قاطعيت فوق العاده اى درباره غدير نشان داده و در صدد بيان اين مطلب است كه «غدير» و «ولايت» و تركيب اين دو، يعنى «اعلام ولايت در غدير» همه به دستور خاص الهى در{{متن قرآن|يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ ...}}بوده و پشتيبان آن خداست، چرا كه او آن را فرستاده است. | ||
از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده که فرمود: «آن شبی که مرا به آسمان میبردند، به سدرهًْ المنتهی رسیدم. جبرئیل به من گفت: ای محمّد صلی الله علیه و آله ! جلو بیا، خیلی نزدیک شدم و نزدیکشدن در اینجا بهمعنای چشمانداختن و دیدن میباشد. نور بسیار درخشانی را دیدم. خدا را سجده کردم. جبرئیل به من گفت: «ای محمّد صلی الله علیه و آله ! چه کسی را در زمین بهجای خود گذاشتی»؟ گفتم: «پروردگارا! عادلترین فرد زمین و صادقترین آن، و پاکترین آن و امینترین آن علیّبنابیطالب علیه السلام. او جانشین و وارث من است و جانشین من در میان خاندان من است. | |||
پس به من گفت: سلام مرا به او برسان و به او بگو: خشم او عزّت است و رضایت او حکم و فرمان است. ای محمّد صلی الله علیه و آله ! من آن خدایی هستم که جز او خدایی نیست؛ همان رفیع الشأن بالا مرتبه. به برادر تو، اسمی از اسمهای خود را دادهام و او را علی علیه السلام نامیدم و من خود همان علی اعلی (رفیع الشأن بلندمرتبه) هستم. ای محمّد صلی الله علیه و آله ! من آن خداوندی هستم که جز او خدایی نیست. همان آفرینندهی آسمانها و زمین. به دختر تو نامی از نامهای خودم را دادهام. او را فاطمه سلام الله علیها نام نهادم و من خود شکافندهی (فاطر) و آفرینندهی همه چیز هستم. ای محمّد صلی الله علیه و آله ! من همان خدایی هستم که جز او خدایی نیست. همانکه خوب آزمایش میکند. به نوادگان تو، دو اسم از اسمهای خود را عطا کردم. آن دو را، حسن و حسین علیها السلام نامیدم. و من خود آن آزمایشگر نیکو (حسن البلاء) هستم». حضرت فرمود: «وقتی پیامبر صلی الله علیه و آله این حدیث را برای قریش خواند، گروهی گفتند: خداوند، چیزی به محمّد صلی الله علیه و آله وحی نکرده است، او از خودش این حرفها را میزند. در نتیجه خداوند در بیان آن موضوع، این آیات را نازل کرد: {{متن قرآن|وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ وَمَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ}}<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۵، ص۲۲۰؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۲۳؛ تأویل الآیات الظاهرة، ص۶۰۴.</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:قرآن و غدیر]] | [[رده:قرآن و غدیر]] |
ویرایش