پرش به محتوا

آيه ۱۷۲ اعراف و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۲۷ ژوئیه
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴۲: خط ۲۴۲:
«روز قيامت كه مى‏ شود من و على بر پل صراط مى ‏ايستيم در حالى كه در دست هر يک از ما شمشيرى است. هيچ يک از خلق خدا از آنجا عبور نمى‏ كند مگر آنكه از او درباره ولايت على سؤال خواهيم كرد.اگر چيزى از آن را داشت نجات مى‏ يابد و رستگار مى‏ شود و گرنه گردن او را مى‏ زنيم و او را در آتش مى ‏اندازيم.سپس پيامبر صلى الله عليه و آله اين آيه را تلاوت فرمود: {{قرآن|وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ}}.<ref>بحار الانوار؛ ج ۲۴ ،ص ۲۷۳.</ref>
«روز قيامت كه مى‏ شود من و على بر پل صراط مى ‏ايستيم در حالى كه در دست هر يک از ما شمشيرى است. هيچ يک از خلق خدا از آنجا عبور نمى‏ كند مگر آنكه از او درباره ولايت على سؤال خواهيم كرد.اگر چيزى از آن را داشت نجات مى‏ يابد و رستگار مى‏ شود و گرنه گردن او را مى‏ زنيم و او را در آتش مى ‏اندازيم.سپس پيامبر صلى الله عليه و آله اين آيه را تلاوت فرمود: {{قرآن|وَ قِفُوهُمْ إِنَّهُمْ مَسْؤُلُونَ}}.<ref>بحار الانوار؛ ج ۲۴ ،ص ۲۷۳.</ref>


امام باقر علیه السلام از پدرشان و ایشان از جشان روایت کرده است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله خطاب  به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: : {{متن عربی|أَنْتَ الَّذِی احْتَجَ اللَّهُ بِکَ فِی ابْتِدَاءِ الْخَلْقِ حَیْثُ أَقَامَهُمْ أَشْبَاحاً فَقَالَ لَهُمْ}}:{{متن قرآن|أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ؟ قَالُوا بَلَی}} {{متن عربی|قَالَ: وَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) رَسُولِی؟ قَالُوا: بَلَی. قَالَ: وَ عَلِیٌّ (علیه السلام) أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَبَی الْخَلْقُ جَمِیعاً إِلَّا اسْتِکْبَاراً وَ عُتُوّاً عَنْ وَلَایَتِکَ إِلَّا نَفَرٌ قَلِیلٌ وَ هُمْ أَقَلُّ الْقَلِیلِ وَ هُمْ أَصْحَابُ الْیَمِینِ.}}:
امام باقر علیه السلام از پدرشان و ایشان از جدشان روایت کرده است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله خطاب  به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود: {{متن عربی|أَنْتَ الَّذِی احْتَجَ اللَّهُ بِکَ فِی ابْتِدَاءِ الْخَلْقِ حَیْثُ أَقَامَهُمْ أَشْبَاحاً فَقَالَ لَهُمْ}}:{{متن قرآن|أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ؟ قَالُوا بَلَی}} {{متن عربی|قَالَ: وَ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه و آله) رَسُولِی؟ قَالُوا: بَلَی. قَالَ: وَ عَلِیٌّ (علیه السلام) أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ أَبَی الْخَلْقُ جَمِیعاً إِلَّا اسْتِکْبَاراً وَ عُتُوّاً عَنْ وَلَایَتِکَ إِلَّا نَفَرٌ قَلِیلٌ وَ هُمْ أَقَلُّ الْقَلِیلِ وَ هُمْ أَصْحَابُ الْیَمِینِ.}}:


«تویی آن کس که خداوند به‌وسیله‌ی تو در ابتدای آفرینش انسان‌ها وقتی که آن‌ها را به صورت شبح در آورد احتجاج کرد و به ایشان فرمود: «من پروردگار شما نیستم»؟ گفتند: «چرا». فرمود: «محمّد رسول خدا است»؟ گفتند: «آری»! گفت: «علی امیر المؤمنین است»؟ تمام مردم از روی تکبّر و عناد ولایت تو را رد کردند مگر گروه کمی که بسیار کم هستند؛ آن‌ها و هم ایشان اصحاب یمین هستند».<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۴۰۰؛ بحار الأنوار، ج۶۴، ص۱۲۷</ref>
«تویی آن کس که خداوند به‌وسیله‌ی تو در ابتدای آفرینش انسان‌ها وقتی که آن‌ها را به صورت شبح در آورد احتجاج کرد و به ایشان فرمود: «من پروردگار شما نیستم»؟ گفتند: «چرا». فرمود: «محمّد رسول خدا است»؟ گفتند: «آری»! گفت: «علی امیر المؤمنین است»؟ تمام مردم از روی تکبّر و عناد ولایت تو را رد کردند مگر گروه کمی که بسیار کم هستند؛ آن‌ها و هم ایشان اصحاب یمین هستند».<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۵، ص۴۰۰؛ بحار الأنوار، ج۶۴، ص۱۲۷</ref>
۴٬۰۶۴

ویرایش