۲۵٬۵۹۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== <big>ابطال حمل امامت در حديث غدير بر امامت تصوّف<ref name=":0">چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص۷۳۳-۷۳۸.</ref></big> == | == <big>ابطال حمل امامت در حديث غدير بر امامت تصوّف<ref name=":0">چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص۷۳۳-۷۳۸.</ref></big> == | ||
<big>يكى از شبهات و به تعبير بهتر انحرافاتى كه بر | <big>يكى از شبهات و به تعبير بهتر انحرافاتى كه بر [[حدیث غدیر]] وارد كرده اند حمل [[امامت]] در حدیث غدیر بر امامت تصوّف است! مولوى سلامت على شبهه اى را مطرح كرده كه خود دربردارنده اعتراف به دلالت حديث غدير بر امامت سرورمان اميرالمؤمنين عليه السلام است. وى چون شبهات بافته شده پيرامون حديث غدير را براى جلوگيرى از دلالت آن بر مطلوب حقّ بسنده نديده، و از سوى ديگر نتوانسته دلالت حديث بر امامت را نفى كند، امامت مستفاد از اين حديث شريف را بر امامت صوفيانه و باطنى حمل كرده است! وى در كتابش «تبصره» گفته است:</big> | ||
<big>نزد اهل سنت در امامت اميرالمؤمنين عليه السلام شكى نيست و آن عين ايمان است، اما سزاوار است كه مفاد احاديث غدير امامت معنوى باشد نه خلافت. اين از كلام اهل سنت و علماى صوفيّه استفاده مى شود. از اينجاست كه بيعت همه سلسله هاى صوفيان به اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام مى رسد، و به وسيله آن حضرت به رسول [[جنّ]] و انس.</big> | <big>نزد اهل سنت در امامت اميرالمؤمنين عليه السلام شكى نيست و آن عين ايمان است، اما سزاوار است كه مفاد احاديث غدير امامت معنوى باشد نه خلافت. اين از كلام اهل سنت و علماى صوفيّه استفاده مى شود. از اينجاست كه بيعت همه سلسله هاى صوفيان به اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام مى رسد، و به وسيله آن حضرت به رسول [[جنّ]] و انس.</big> | ||