۴٬۰۶۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| موضوع = توبیخ توطئه کنندگان بر علیه اسلام و ولایت | | موضوع = توبیخ توطئه کنندگان بر علیه اسلام و ولایت | ||
}} | }} | ||
=== موقعيت تاريخى === | === موقعيت تاريخى === | ||
خدا و رسول صحيفه ملعونه را به عنوان نقطه اصلى ظلمت معرفى كردهاند كه همه تاريكىها از آن نشأت گرفته، و از همينجاست كه آيات متعددى درباره آن نازل شده است. خداوند به اهل صحيفه و پيروانشان هشدار شديد مىدهد كه هر حركتى كردهايد از چشم خداوند دور نبوده است؛ و هر اقدامى را براى محكم كارى مقاصد آينده به انجام رساندهايد محكم كارى خدا از شما بالاتر است. درباره نزول اين آيه در مورد صحيفه ملعونه سه دسته روايت وارد شده است. يک دسته فقط مسئله صحيفه را مطرح كرده است. دسته دوم مسئله منع خمس توسط آنان در آينده غصب خلافت را نيز ذكر نموده، و دسته سوم تمام آيات هفتگانه از {{متن قرآن|إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذابِ ...}} تا {{متن قرآن|...وَ رُسُلُنا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ}} را بيان كرده است. | خدا و رسول صحيفه ملعونه را به عنوان نقطه اصلى ظلمت معرفى كردهاند كه همه تاريكىها از آن نشأت گرفته، و از همينجاست كه آيات متعددى درباره آن نازل شده است. خداوند به اهل صحيفه و پيروانشان هشدار شديد مىدهد كه هر حركتى كردهايد از چشم خداوند دور نبوده است؛ و هر اقدامى را براى محكم كارى مقاصد آينده به انجام رساندهايد محكم كارى خدا از شما بالاتر است. درباره نزول اين آيه در مورد صحيفه ملعونه سه دسته روايت وارد شده است. يک دسته فقط مسئله صحيفه را مطرح كرده است. دسته دوم مسئله منع خمس توسط آنان در آينده غصب خلافت را نيز ذكر نموده، و دسته سوم تمام آيات هفتگانه از {{متن قرآن|إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذابِ ...}} تا {{متن قرآن|...وَ رُسُلُنا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ}} را بيان كرده است. | ||
خط ۲۷: | خط ۲۳: | ||
===== روايت دوم ===== | ===== روايت دوم ===== | ||
امام باقر عليه السلام مىفرمايد: «اين آيه درباره نوشتهاى كه ابوبكر و عمر نوشتند، نازل شده است. خداوند پيامبرش را از آنچه بين خود نوشته بودند مطلع ساخت و اين آيه را بر او نازل كرد: {{متن قرآن|أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنَّا مُبْرِمُونَ}}: «آيا مسئلهاى را محكم كارى مىكنند؟ پس ما هم محكم كارى مىكنيم». <ref>مثالب النواصب ( | امام باقر عليه السلام مىفرمايد: «اين آيه درباره نوشتهاى كه ابوبكر و عمر نوشتند، نازل شده است. خداوند پيامبرش را از آنچه بين خود نوشته بودند مطلع ساخت و اين آيه را بر او نازل كرد: {{متن قرآن|أَمْ أَبْرَمُوا أَمْراً فَإِنَّا مُبْرِمُونَ}}: «آيا مسئلهاى را محكم كارى مىكنند؟ پس ما هم محكم كارى مىكنيم». <ref>مثالب النواصب (نسخه خطى): ص ۹۳.</ref> | ||
===== روايت سوم ===== | ===== روايت سوم ===== |
ویرایش