۴٬۰۶۴
ویرایش
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
متقين در بهشت ها و چشمه سارها هستند. با سلام و امنيت داخل آن شويد . | متقين در بهشت ها و چشمه سارها هستند. با سلام و امنيت داخل آن شويد . | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
اين آيات تضمين شده در كلام پيامبرصلى الله عليه وآله ۶ آيه است، كه از جمله اين آيات آيه ۴۵ و ۴۶ سوره حجر و آيه ۷۳ سوره زمر است: | اين آيات تضمين شده در كلام پيامبرصلى الله عليه وآله ۶ آيه است، كه از جمله اين آيات آيه ۴۵ و ۴۶ سوره حجر و آيه ۷۳ سوره زمر است: | ||
{{قرآن|إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِى جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ، ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ}} : | {{قرآن|إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِى جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ، ادْخُلُوها بِسَلامٍ آمِنِينَ}} : «به یقین، پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارها هستند.[به آنان گویند:] با سلامت و امنیت وارد آنجا شوید.» | ||
متقين در بهشت ها و چشمه سارها هستند. با سلام و امنيت داخل آن شويد . | متقين در بهشت ها و چشمه سارها هستند. با سلام و امنيت داخل آن شويد . | ||
خط ۱۶: | خط ۱۵: | ||
{{قرآن|وَ سِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً حَتَّى إِذا جاؤُها وَ فُتِحَتْ أَبْوابُها قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدِينَ}}<ref>زمر / ۷۳.</ref> | {{قرآن|وَ سِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً حَتَّى إِذا جاؤُها وَ فُتِحَتْ أَبْوابُها قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها سَلامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوها خالِدِينَ}}<ref>زمر / ۷۳.</ref> | ||
«و کسانی که از پروردگارشان پروا کردند گروه گروه به بهشت رانده می شوند، چون به آن رسند در حالی که درهایش از پیش گشوده شده است، نگهبانانش به آنان گویند: سلام بر شما، پاکیزه و نیکو شدید، پس وارد آن شوید که [در آن] جاودانه اید.» | |||
اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است: | اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است: | ||
خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
در خطبه غدیر پس از آنكه پيامبرصلى الله عليه وآله از اصل مسئله [[امامت]] فراغت يافت به معرفى دوستان و [[دشمنان اهل بیت علیهم السلام|دشمنان]] امامت پرداخت. در اين فراز از اواسط خطبه مسئله ورودِ با جلالت آنان به بهشت را با اقتباس از دو آيه قرآن در كلام خود بيان فرمود. | در خطبه غدیر پس از آنكه پيامبرصلى الله عليه وآله از اصل مسئله [[امامت]] فراغت يافت به معرفى دوستان و [[دشمنان اهل بیت علیهم السلام|دشمنان]] امامت پرداخت. در اين فراز از اواسط خطبه مسئله ورودِ با جلالت آنان به بهشت را با اقتباس از دو آيه قرآن در كلام خود بيان فرمود. | ||
در اين تركيبِ كلام آيه سوره حجر از صورت امر و ضمير«ها» در كلمه{{قرآن|ادخلوها}} به صورت غايب و ذكر كلمه «جنت» آمده و {{قرآن|يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ}} شده است. قسمت آخر آيه سوره زمر نيز با تصرفى در كلمات، به جاى {{قرآن|قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها}} جمله {{ | در اين تركيبِ كلام آيه سوره حجر از صورت امر و ضمير«ها» در كلمه{{قرآن|ادخلوها}} به صورت غايب و ذكر كلمه «جنت» آمده و {{قرآن|يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ}} شده است. قسمت آخر آيه سوره زمر نيز با تصرفى در كلمات، به جاى {{قرآن|قالَ لَهُمْ خَزَنَتُها}} جمله {{متن عربی|تَتَلَقَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ بالتسليم}} آمده و سپس بقيه آيه عيناً ذكر شده است. | ||
{{قرآن|مَعاشِرَ النّاسِ، قَدْ ضَلَّ قَبْلَكُمْ اكْثَرُ الاوَّلينَ}}: | {{قرآن|مَعاشِرَ النّاسِ، قَدْ ضَلَّ قَبْلَكُمْ اكْثَرُ الاوَّلينَ}}: | ||
خط ۵۵: | خط ۵۴: | ||
امام صادق عليه السلام در حديثى ايمان آوردن شيعيان را مظهر تقواى آنان معرفى مى كند و مى فرمايد: | امام صادق عليه السلام در حديثى ايمان آوردن شيعيان را مظهر تقواى آنان معرفى مى كند و مى فرمايد: | ||
{{ | {{متن عربی|الْمُتَّقُونَ شيعَتُنَا الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ}}:<ref>بحار الانوار: ج ۲ ص ۲۱ ح ۵۹ .</ref>«متقين شيعيان ما هستند كه به غيب ايمان مى آورند». | ||
در حديث ديگرى امام باقرعليه السلام مطلق اطاعت از فرامين الهى را در كنار تقوى و تفسير گونه اى بر آن قرار داده مى فرمايد: | در حديث ديگرى امام باقرعليه السلام مطلق اطاعت از فرامين الهى را در كنار تقوى و تفسير گونه اى بر آن قرار داده مى فرمايد: | ||
{{متن عربی|وَاللَّه ما شيعَتُنا الاّ مَنِ اتَّقَى اللَّه وَ اطاعَهُ}}<ref>بحار الانوار: ج ۷۰ ص ۹۷.</ref> | {{متن عربی|وَاللَّه ما شيعَتُنا الاّ مَنِ اتَّقَى اللَّه وَ اطاعَهُ}}:<ref>بحار الانوار: ج ۷۰ ص ۹۷.</ref> به خدا قسم شیعه ما نیست مگر کسی که از خدا میترسدو اورا اطاعت می کند» | ||
نقطه مقابل اين ارتباط، تلازم بين بى تقوايى و ردّ ولايت امامان عليهم السلام است. اگر مخالفين و دشمنان اهلبيت عليهم السلام تقوى داشتند و از خدا مى ترسيدند و اطاعت او را مى نمودند در رأس همه اطاعتها قبول ولايت ائمه عليهم السلام بود كه با دستور مستقيم و مؤكد خداوند توسط همان پيامبرى نازل شد كه نماز و روزه و حج و حرمت دروغ و غيبت و تهمت و ربا و غير اينها نازل شد. اين سرپيچى از امر الهى به معناى بى تقوايى و نترسيدن از خدا و عذابى است كه براى نافرمانان مقرّر فرموده است. | نقطه مقابل اين ارتباط، تلازم بين بى تقوايى و ردّ ولايت امامان عليهم السلام است. اگر مخالفين و دشمنان اهلبيت عليهم السلام تقوى داشتند و از خدا مى ترسيدند و اطاعت او را مى نمودند در رأس همه اطاعتها قبول ولايت ائمه عليهم السلام بود كه با دستور مستقيم و مؤكد خداوند توسط همان پيامبرى نازل شد كه نماز و روزه و حج و حرمت دروغ و غيبت و تهمت و ربا و غير اينها نازل شد. اين سرپيچى از امر الهى به معناى بى تقوايى و نترسيدن از خدا و عذابى است كه براى نافرمانان مقرّر فرموده است. |
ویرایش