۴٬۰۶۴
ویرایش
(←پانویس) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از اتمام اعمال [[حجةالوداع]] و در راه بازگشت از مكه به سوى غدير خم در روز چهاردهم ذى الحجة، از بين همسران پيامبر صلى الله عليه و آله نوبت [[عایشه بنت ابی بکر|عایشه]] بود كه حضرت طبق قاعده نزد او مى ماند. | پس از اتمام اعمال [[حجةالوداع]] و در راه بازگشت از مكه به سوى غدير خم در روز چهاردهم ذى الحجة، از بين همسران پيامبر صلى الله عليه و آله نوبت [[عایشه بنت ابی بکر|عایشه]] بود كه حضرت طبق قاعده نزد او مى ماند.<ref>تحريم / ۷؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۴۷.</ref> | ||
اما حضور على عليه السلام براى تحويل ودايع مانع از اين مسئله شد. | اما حضور على عليه السلام براى تحويل ودايع مانع از اين مسئله شد. | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
اين گونه بود كه سرّ پيامبر صلى الله عليه و آله به دست [[عایشه بنت ابی بکر|عایشه]] و [[حفصه بنت عمر|حفصه]] افشا شد، و پيرو آن خداوند آيات اول تا سوم سوره تحريم را نازل كرد كه خبر از كار آن دو زن مى داد، آنجا كه فرمود: | اين گونه بود كه سرّ پيامبر صلى الله عليه و آله به دست [[عایشه بنت ابی بکر|عایشه]] و [[حفصه بنت عمر|حفصه]] افشا شد، و پيرو آن خداوند آيات اول تا سوم سوره تحريم را نازل كرد كه خبر از كار آن دو زن مى داد، آنجا كه فرمود: | ||
{{متن قرآن|وَ اِذْ اَسَرَّ النَّبِىُّ اَلى بَعْضِ اَزْواجِهِ حِديثاً، فَلَمّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ اَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ اَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ. فَلَمّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ اَنْبَأَكَ هذا قالَ نَبَّأَنِىَ الْعَليمُ الْخَبيرُ}} | {{متن قرآن|وَ اِذْ اَسَرَّ النَّبِىُّ اَلى بَعْضِ اَزْواجِهِ حِديثاً، فَلَمّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ اَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ اَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ. فَلَمّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ اَنْبَأَكَ هذا قالَ نَبَّأَنِىَ الْعَليمُ الْخَبيرُ}}: « | ||
آن زن | و هنگامی که پیامبر، رازی را به یکی از همسرانش گفت و او آن راز را [نزد زن دیگر] فاش کرد، و خدا پیامبر را از افشای آن آگاه نمود، پیامبر بخشی از آن [راز افشا شده] را به آن زن گوشزد کرد و از گفتن بخشی دیگر [برای آنکه فاش کننده بیشتر شرمنده نشود] خودداری نمود. آن زن گفت: چه کسی فاش کردن راز را [به وسیله من] به تو خبر داده است؟ پیامبر گفت: دانای آگاه، به من خبر داد.» | ||
سپس خداوند با آيه چهارم سوره تحريم به پيامبرش خبر داد كه اگر اظهار توبه هم نمايند قلوبشان منحرف است، و اگر بخواهند بر ضد پيامبر صلى الله عليه و آله اقدامى كنند ياور آن حضرت خدا و جبرئيل و ملائكه و اميرالمؤمنين عليه السلام هستند. | سپس خداوند با آيه چهارم سوره تحريم به پيامبرش خبر داد كه اگر اظهار توبه هم نمايند قلوبشان منحرف است، و اگر بخواهند بر ضد پيامبر صلى الله عليه و آله اقدامى كنند ياور آن حضرت خدا و جبرئيل و ملائكه و اميرالمؤمنين عليه السلام هستند. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۴: | ||
آيه چنين است: {{متن قرآن|إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا ۖ وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ}}: | آيه چنين است: {{متن قرآن|إِنْ تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا ۖ وَإِنْ تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ}}: | ||
«اگر شما دو | «اگر شما دو زن از کار خود به پیشگاه خدا توبه کنید [خدا توبه شما را می پذیرد]، چون دل شما دو نفر از حق و درستی منحرف شده است، و اگر بر ضدِّ پیامبر به یکدیگر کمک دهید [راه به جایی نخواهید برد]؛ زیرا خدا و جبرئیل و صالح مؤمنان [که علی بن ابی طالب است] یار اویند، و فرشتگان نیز بعد از آنان پشتیبان او خواهند بود.» | ||
وقتى خداوند اين خبر را به پيامبرش داد حضرت آنان را احضار كرد و مسئله افشاى سِرّ خود را از آنان پرسيد و به توطئه منافقين اشاره اى نكرد. | وقتى خداوند اين خبر را به پيامبرش داد حضرت آنان را احضار كرد و مسئله افشاى سِرّ خود را از آنان پرسيد و به توطئه منافقين اشاره اى نكرد. | ||
خط ۶۶: | خط ۶۲: | ||
اينجا بود كه آيه هفتم سوره تحريم در تكذيب آنان نازل شد: | اينجا بود كه آيه هفتم سوره تحريم در تكذيب آنان نازل شد: | ||
{{متن قرآن|يا اَيُّهَا الَّذينَ كَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ اِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ}}: | {{متن قرآن|يا اَيُّهَا الَّذينَ كَفَرُوا لا تَعْتَذِرُوا الْيَوْمَ اِنَّما تُجْزَوْنَ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ}}: | ||
[آن روز گویند:] ای کافران! امروز عذرخواهی مکنید، فقط آنچه را همواره انجام می دادید، جزا داده می شوید.<ref>ارشاد القلوب: ج ۲ ص ۱۱۲ - ۱۳۵؛ تفسير فرات: ص ۱۸۵؛ مجمع البيان: ج ۱ ص ۵۶ ؛ نور الثقلين: ج ۵ ص ۳۷۰ ح ۸ ؛ مناقب اميرالمؤمنين عليه السلام: ج ۲ ص ۳۴۶؛ تأويل الآيات: ج ۲ ص ۶۹۷ ؛ الصراط المستقيم: ج ۳ ص ۱۶۸؛ تفسير القمى: ج ۲ ص ۳۷۶؛ امالى الطوسى: ص ۳۰۲؛ بحار الانوار: ج ۲۲ ص ۲۳۹،۲۳۲ ح ۴، ص ۲۴۳ ح ۹، ص ۲۴۶ ح ۱۷ و ج ۲۷ ص ۲۴۶ ح ۱۷ و ج ۲۸ ص ۱۰۷ ۱۰۶ ۹۷ - ۹۵ و ج ۳۰ ص ۳۸۳ و ج ۳۱ ص ۶۴۰ ح ۱۵۷؛صحيح البخارى: ج ۷ ص ۱۷ و ج ۸ ص ۴۴۹؛ صحيح مسلم: ج ۷ ص ۲۴؛ السيرة النبوية: ج ۴ ص ۴۴۹؛ فتح القدير شوكانى: ج ۵ ص ۲۵۰؛ مجمع الزوائد: ج ۷ ص ۱۲۶؛ تفسير قرطبى: ج ۱۸ ص ۱۸۷؛ زاد المسير: ج ۸ ص ۵۱؛ مسند احمد: ج ۱ ص ۳۳ و ج ۶ ص ۵۲ .</ref> | |||
از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: خداوند در دنیا مردم را به نام پدرانشان میخواند تا شناخته شوند ولی در آخرت بهوسیلهی اعمالشان تا پاداش بگیرند میفرماید: {{متن قرآن|یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا .... یا أَیُّهَا الَّذِینَ کَفَرُوا}} ای مؤمنین و ای کافران.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۳۹۶؛ بحارالأنوار، ج۷۵، ص۲۰۸.</ref> | از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: خداوند در دنیا مردم را به نام پدرانشان میخواند تا شناخته شوند ولی در آخرت بهوسیلهی اعمالشان تا پاداش بگیرند میفرماید: {{متن قرآن|یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا .... یا أَیُّهَا الَّذِینَ کَفَرُوا}} ای مؤمنین و ای کافران.<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۳۹۶؛ بحارالأنوار، ج۷۵، ص۲۰۸.</ref> |
ویرایش