۴٬۰۶۴
ویرایش
(←پانویس) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
== آیه«لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» | == آیه«لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ» == | ||
از جمله آيات مربوط به ولايت اين آيه است:{{قرآن|لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ}}<ref>تكاثر / ۸ .</ref>: | از جمله آيات مربوط به ولايت اين آيه است:{{قرآن|لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ}}<ref>تكاثر / ۸ .</ref>: «آن گاه شما در آن روز از نعمت ها بازپرسی خواهید شد.» | ||
ارتباط اين آيه با آيه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً}}<ref>مائده / ۳.</ref>: | ارتباط اين آيه با آيه {{قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَ رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً}}<ref>مائده / ۳.</ref>: | ||
«امروز | «امروز [با نصبِ علی بن ابی طالب به ولایت، امامت، حکومت و فرمانروایی بر امت] دینتان را برای شما کامل، و نعمتم را بر شما تمام کردم، و اسلام را برایتان به عنوان دین پسندیدم.» و اشاره اى كه در هر دو آيه به نعمت شده جالب توجه است. | ||
اين كلام امام عليه السلام كه متعلق [[نعمت]] را مخلوقات قرار مى دهد نشانگر ارتباط مستقيم ولايت [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] با همه موجودات است؛ و انسان را به ياد فرمايش اميرالمؤمنين عليه السلام در غوغاى [[سقیفه]] مى اندازد كه فرمود: | اين كلام امام عليه السلام كه متعلق [[نعمت]] را مخلوقات قرار مى دهد نشانگر ارتباط مستقيم ولايت [[معصومین علیهم السلام|اهل بیت علیهم السلام]] با همه موجودات است؛ و انسان را به ياد فرمايش اميرالمؤمنين عليه السلام در غوغاى [[سقیفه]] مى اندازد كه فرمود<ref>تكاثر / ۸؛ غدير در قرآن: ج ۱ ص ۱۷۷ - ۱۷۵،۱۵۱.</ref>: | ||
اگر اين امت از زمانى كه خداوند پيامبرش را قبض روح كرده تابع من مى شدند و مرا اطاعت مى كردند، از بالاى سرشان و از زير پايشان تا روز قيامت - با خوشى و وسعت - از نعمت هاى الهى استفاده مى كردند.<ref>كتاب سليم: ص ۲۱۱ ح ۱۱.</ref> | اگر اين امت از زمانى كه خداوند پيامبرش را قبض روح كرده تابع من مى شدند و مرا اطاعت مى كردند، از بالاى سرشان و از زير پايشان تا روز قيامت - با خوشى و وسعت - از نعمت هاى الهى استفاده مى كردند.<ref>كتاب سليم: ص ۲۱۱ ح ۱۱.</ref> | ||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
{{قرآن|أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى}}، از يک سو ولايت [[معصومین علیهم السلام|دوازده امام علیهم السلام]] را بزرگترين نعمت خويش بر مردم اعلام مى كند، و از سوى ديگر به آنان هشدار مى دهد كه اگر بناى قدردانى و سپاسگزارى لسانى و عملى از خداست در رأس همه بايد قدردان نعمت «[[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]]» باشيم، و بايد با اطاعت كامل و انقياد مطلق در برابر مقام عصمت عملاً تشكر خود را از اين نعمت عظماى الهى اعلام كنيم. | {{قرآن|أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى}}، از يک سو ولايت [[معصومین علیهم السلام|دوازده امام علیهم السلام]] را بزرگترين نعمت خويش بر مردم اعلام مى كند، و از سوى ديگر به آنان هشدار مى دهد كه اگر بناى قدردانى و سپاسگزارى لسانى و عملى از خداست در رأس همه بايد قدردان نعمت «[[ولایت ائمه علیهم السلام|ولایت]]» باشيم، و بايد با اطاعت كامل و انقياد مطلق در برابر مقام عصمت عملاً تشكر خود را از اين نعمت عظماى الهى اعلام كنيم. | ||
از همين جاست كه بايد خود را آماده روز سؤال نماييم كه خداوند فرموده:{{قرآن|لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ}}<ref>تكاثر / ۸ .</ref>: | از همين جاست كه بايد خود را آماده روز سؤال نماييم كه خداوند فرموده:{{قرآن|لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ}}<ref>تكاثر / ۸ .</ref>: «آن گاه شما در آن روز از نعمت ها بازپرسی خواهید شد.» | ||
امام رضا علیه السلام در بيان اين آيه و نعمتى كه مورد سؤال قرار مى گيرد، فرمود: | |||
نعيم محبت و ولايت ما اهل بيت است، كه خداوند بعد از توحيد و نبوت درباره آن از مردم سؤال مى كند» .<ref>بحار الانوار: ج ۶۳ ص ۳۱۷.</ref> | نعيم محبت و ولايت ما اهل بيت است، كه خداوند بعد از توحيد و نبوت درباره آن از مردم سؤال مى كند» .<ref>بحار الانوار: ج ۶۳ ص ۳۱۷.</ref> |
ویرایش