۴٬۰۶۴
ویرایش
←پانویس
(←پانویس) |
(←پانویس) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
از نظر مكان بايد جايى را در نظر مى گرفتند كه حضرت تنها باشد و مردم كمتر در اطراف حضرت جمع باشند. | از نظر مكان بايد جايى را در نظر مى گرفتند كه حضرت تنها باشد و مردم كمتر در اطراف حضرت جمع باشند. | ||
مناسب ترين مكان براى چنين هدفى قله كوه | مناسب ترين مكان براى چنين هدفى قله كوه «هرشی» بود، چرا كه اين كوهِ بسيار بلند گردنه و پرتگاه هاى خطرناكى داشت. | ||
به همين جهت وقتى مسافران به پاى اين كوه مى رسيدند دو راه در برابرشان بود: | به همين جهت وقتى مسافران به پاى اين كوه مى رسيدند دو راه در برابرشان بود: | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
سپس پشت صخره ها، هفت نفر در سمت راست جاده و هفت نفر در سمت چپ به كمين نشستند. | سپس پشت صخره ها، هفت نفر در سمت راست جاده و هفت نفر در سمت چپ به كمين نشستند. | ||
اين در حالى بود كه ظرف هاى بُشكه مانند بزرگى را نيز همراه خود برده بودند و آنها را پر از ريگ و شن كرده بودند تا براى رَماندن شتر آنها را از پشت سر در سراشيبى كوه رها كنند.<ref>بحار الانوار: ج ۸ ص ۶ ح ۱۰ و ج ۱۵ ص ۶ ح ۶ و ج ۳۵ ص ۳۲۰ - ۳۲۳ ح ۲۲ و ج ۳۷ ص ۱۷۶،۱۷۳،۱۶۶،۱۶۲ و ج ۴۲ ص ۴۰ - ۴۲ ح ۱۴ و ج ۹۴ ص ۱۳ ح ۲۲؛ تفسير القمى: ص ۶۹۵؛ الفضائل | اين در حالى بود كه ظرف هاى بُشكه مانند بزرگى را نيز همراه خود برده بودند و آنها را پر از ريگ و شن كرده بودند تا براى رَماندن شتر آنها را از پشت سر در سراشيبى كوه رها كنند.<ref>بحار الانوار: ج ۸ ص ۶ ح ۱۰ و ج ۱۵ ص ۶ ح ۶ و ج ۳۵ ص ۳۲۰ - ۳۲۳ ح ۲۲ و ج ۳۷ ص ۱۷۶،۱۷۳،۱۶۶،۱۶۲ و ج ۴۲ ص ۴۰ - ۴۲ ح ۱۴ و ج ۹۴ ص ۱۳ ح ۲۲؛ تفسير القمى: ص ۶۹۵؛ الفضائل: ص ۸۴؛ تفسير فرات: ص ۵۰۵،۱۹۰ ح ۶۶۳؛ مناقب ابن شهرآشوب: ص ۳ ح ۴۰؛ اربعين: ص ۸۳؛العمدة: ص ۱۰۱؛ الاقبال: ص ۴۵۳ - ۴۵۹؛ حلية الابرار: ج ۲ ص ۱۲۵؛ مدينة المعاجز: ج ۲ ص ۲۶۷ - ۲۷۶؛ عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۵۶ ح ۲۲، ص ۶۸ ح ۴۵، ص ۱۳۰ ح ۱۸۵، ص ۳۰۶؛ تفسير الثعالبى: ج ۳ ص ۲۳۹؛ تفسير القرطبى: ج ۸ ص ۳۱۶،۳۱۵ و ج ۱۰ ص ۲۲۵؛ زاد المسير: ج ۴ ص ۱۰؛الكافى: ج ۱ ص ۴۲۲ ح ۴۷ و ج ۸ ص ۵۷ ح ۱۸.</ref> | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله به همراه حذيفه و عمار با شترى تندرو به سوى قله هرشى حركت كردند. عمار افسار شتر حضرت را بر دوش مى كشيد و حذيفه از پشت سر شتر را راهنمايى مى كرد. در چنين شرايطى به نزديكى قله كه رسيدند جبرئيل خبر توطئه آنان را آورد. | پيامبر صلى الله عليه و آله به همراه حذيفه و عمار با شترى تندرو به سوى قله هرشى حركت كردند. عمار افسار شتر حضرت را بر دوش مى كشيد و حذيفه از پشت سر شتر را راهنمايى مى كرد. در چنين شرايطى به نزديكى قله كه رسيدند جبرئيل خبر توطئه آنان را آورد. | ||