۴٬۰۶۴
ویرایش
←دوم: بيزارى اصحاب صحيفه از يكديگر در قيامت
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
سپس بنى اميه مى‌گويند: {{متن قرآن|رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذِه فَزِدهُ عَذَابًا ضِعفًا مِنَ النَّار}}: «می گویند: پروردگارا! هر کس این عذاب را از پیش برای ما فراهم آورده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا.» كه منظورشان ابوبكر و عمر است.اينجاست كه دشمنان آل محمد عليهم السلام در آتش خواهند گفت: {{متن قرآن|مَا لَنا لا نَرَى رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ}}: «و می گویند: ما را چه شده که [مردان مؤمن و شایسته] ای که از اشرارشان می شمردیم، نمی بینیم.» يعنى در دنيا شيعيان على را بد مى‌دانستيم. آيا ما آنها را به مسخره گرفته بوديم يا چشم‌ها نمى‌تواند آنها را ببيند؟<ref>بحار الانوار: ج ۳۰ ص ۱۵۳ ح ۱۰.</ref> | سپس بنى اميه مى‌گويند: {{متن قرآن|رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَذِه فَزِدهُ عَذَابًا ضِعفًا مِنَ النَّار}}: «می گویند: پروردگارا! هر کس این عذاب را از پیش برای ما فراهم آورده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا.» كه منظورشان ابوبكر و عمر است.اينجاست كه دشمنان آل محمد عليهم السلام در آتش خواهند گفت: {{متن قرآن|مَا لَنا لا نَرَى رِجالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرارِ}}: «و می گویند: ما را چه شده که [مردان مؤمن و شایسته] ای که از اشرارشان می شمردیم، نمی بینیم.» يعنى در دنيا شيعيان على را بد مى‌دانستيم. آيا ما آنها را به مسخره گرفته بوديم يا چشم‌ها نمى‌تواند آنها را ببيند؟<ref>بحار الانوار: ج ۳۰ ص ۱۵۳ ح ۱۰.</ref> | ||
==== سوم: حسرت اصحاب صحيفه و پيروانشان ==== | ==== سوم: حسرت اصحاب صحيفه و پيروانشان ==== | ||
در ميان شعله‌هاى جهنم كه مزه تلخ غصب خلافت و ظلم به مقام ولايت را به اصحاب صحيفه و اهل سقيفه و پيروانشان خواهد چشاند، روزى است كه حسرت و ندامتشان به نقطه اوج مى‌رسد. آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب در اين باره است:{{متن قرآن|يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ}}: | در ميان شعله‌هاى جهنم كه مزه تلخ غصب خلافت و ظلم به مقام ولايت را به اصحاب صحيفه و اهل سقيفه و پيروانشان خواهد چشاند، روزى است كه حسرت و ندامتشان به نقطه اوج مى‌رسد. آيات ۶۶ تا ۶۸ سوره احزاب در اين باره است:{{متن قرآن|يَوْمَ تُقَلَّبُ وُجُوهُهُمْ فِي النَّارِ}}: «روزی که چهره هایشان را در آتش از سویی به سویی می گردانند، | ||
«روزى كه صورت‌هاى آنان در آتش زير و رو مى‌شود»، يعنى كسانى كه حق آل محمد عليهم السلام را غصب كردند. {{متن قرآن|يَقُولُونَ يا لَيْتَنا أَطَعْنَا اللَّهَ وَ أَطَعْنَا الرَّسُولَا}}: «[و] می گویند: ای کاش ما [در دنیا] از خدا و پیامبر اطاعت کرده بودیم» يعنى درباره اميرالمؤمنين عليه السلام. | |||
{{متن قرآن|وَ قالُوا رَبَّنا إِنَّا أَطَعْنا سادَتَنا وَ كُبَراءَنا فَأَضَلُّونَا السَّبِيلَا}}: «و می گویند: پروردگارا! همانا ما از فرمانروایان و بزرگانمان اطاعت کردیم، در نتیجه گمراهمان کردند.» | |||
اميرالمؤمنين عليه السلام (از روى استهزا) به آنان مى‌خندد و (بدون پاسخ به آنان) برمى‌خيزد و وارد بهشت مى‌شود، و آن دو تخت را بر مى‌دارند و به جاى خود باز مى‌گردانند. و اين است معناى كلام خداوند عز و جل: {{متن قرآن|فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ. عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ. هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ ما كانُوا يَفْعَلُونَ}}: | منظور ابوبكر و عمر هستند، و سروران و بزرگان همان كسانى هستند كه ظلم بر اهل بيت عليهم السلام و غصب حقشان را آغاز كردند. و منظور از راه درست راه بهشت است كه همان راه اميرالمؤمنين عليه السلام است.سپس مى‌گويند: {{متن قرآن|رَبَّنا آتِهِمْ ضِعْفَيْنِ مِنَ الْعَذابِ وَ الْعَنْهُمْ لَعْناً كَبِيراً}}: «پروردگارا! آنان را از عذاب دو چندان ده، و کاملاً از رحمتت دورشان ساز.»<ref>بحار الانوار: ج ۳۰ ص ۱۵۲ ح ۷.</ref>خداوند به اين اندازه از حسرت آنان اكتفا نكرده و منظره ديگرى را تدارک ديده است كه بايد شيعيان آن را از بهشت ببينند و از حسرت آنان لذت ببرند. | ||
امام سجاد عليه السلام اين منظره دل‌انگيز را با اشاره به آيات ۳۴ تا ۳۶ سوره مطففين چنين توصيف فرموده است: | |||
در روز قيامت دو تخت از بهشت بيرون آورده مُشرف بر جهنم قرار داده مى‌شود. سپس على عليه السلام مى‌آيد و بر روى آن مى‌نشيند. آنگاه كه مى‌نشيند خنده‌اى مى‌نمايد و از خنده او جهنم زير و رو مى‌شود و طبقه پايين آن بالا مى‌آيد! سپس ابوبكر و عمر را از جهنم بيرون مى‌آورند و در مقابل آن حضرت نگاه مى‌دارند. آن دو مى‌گويند: يا اميرالمؤمنين! اى وصى رسول اللَّه! آيا به ما رحم نمى‌كنى؟ آيا نزد پروردگارت شفاعت ما را نمى‌نمايى؟ | |||
اميرالمؤمنين عليه السلام (از روى استهزا) به آنان مى‌خندد و (بدون پاسخ به آنان) برمى‌خيزد و وارد بهشت مى‌شود، و آن دو تخت را بر مى‌دارند و به جاى خود باز مى‌گردانند. و اين است معناى كلام خداوند عز و جل: {{متن قرآن|فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ. عَلَى الْأَرائِكِ يَنْظُرُونَ. هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ ما كانُوا يَفْعَلُونَ}}: «پس امروز همواره مؤمنان به کافران می خندند.بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده] می نگرند.که آیا کافران را در برابر آنچه همواره انجام می دادند کیفر داده اند؟»<ref>بحار الانوار: ج ۳۰ ص ۲۷۷ ح ۱۴۹.</ref> | |||
== منبع == | == منبع == | ||