۴٬۰۶۴
ویرایش
ارتباط غدیر با قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←پانویس
(←پانویس) |
(←پانویس) |
||
| خط ۳۵۳: | خط ۳۵۳: | ||
مائده / ۳:«اكمال» | مائده / ۳:«اكمال» | ||
معارج / ۳ - ۱: | معارج / ۳ - ۱:{{متن قرآن|سأل سائل}} | ||
نحل / ۸۳ : | نحل / ۸۳ :{{متن قرآن|يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها}} | ||
احزاب / ۶ : | احزاب / ۶ :{{متن قرآن|النَّبِىُّ أَوْلى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}} | ||
== احتجاجات قرآنى درباره غدير == | == احتجاجات قرآنى درباره غدير == | ||
| خط ۵۴۰: | خط ۵۴۰: | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله در حالى كه دست بر شانه على عليه السلام گذاشته بود سخنرانى تاريخى خود را كه آميخته با بيش از ۱۰۰ آيه قرآن بود و بيش از يک ساعت به طول انجاميد، آغاز كرد. | پيامبر صلى الله عليه و آله در حالى كه دست بر شانه على عليه السلام گذاشته بود سخنرانى تاريخى خود را كه آميخته با بيش از ۱۰۰ آيه قرآن بود و بيش از يک ساعت به طول انجاميد، آغاز كرد. | ||
== آيات در زيارت غديريه<ref>نگاهى بر زيارت غديريّه | == آيات در زيارت غديريه<ref>نگاهى بر زيارت غديريّه: ص ۱۵۰ - ۱۱۱. </ref> == | ||
يكى از مفاهيم عميق در زيارت غديريه، رابطه آيات [[قرآن و غدیر|قرآن]] با | يكى از مفاهيم عميق در زيارت غديريه، رابطه آيات [[قرآن و غدیر|قرآن]] با ولایت و [[امامت]] و امیرالمؤمنین علیه السلام است. به عنوان نمونه: | ||
=== سوره مائده، آيه ۳ (آيه اكمال) === | === سوره مائده، آيه ۳ (آيه اكمال) === | ||
{{ | {{متن عربی|اللهم... ، العن من غصب وليك حقه و انكر عهده و جحده بعد اليقين و الاقرار بالولاية له يوم اكملت له الدين..}} | ||
اين فقره از فقرات اواخر دعاست، كه | اين فقره از فقرات اواخر دعاست، كه امام هادی علیه السلام دشمنان خاندان نور را [[لعن]] مى كند: خدايا... ، | ||
لعن كن كسانى را كه حق وليّت را غصب كردند، عهد و پيمانش را منكر شدند، بعد از يقين و اقرار به ولايت حضرتش در روزى كه دين را برايش كامل فرمودى... . | لعن كن كسانى را كه حق وليّت را غصب كردند، عهد و پيمانش را منكر شدند، بعد از يقين و اقرار به ولايت حضرتش در روزى كه دين را برايش كامل فرمودى... . | ||
| خط ۵۶۷: | خط ۵۶۷: | ||
كراهت ديگران از نزول اين آيات در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام هنوز هم بارز و آشكار است. جنگ هاى صدر اسلام را«جنگ ردّه» و طرفه اى جنگ را «مرتدّين» ناميدند. | كراهت ديگران از نزول اين آيات در شأن اميرالمؤمنين عليه السلام هنوز هم بارز و آشكار است. جنگ هاى صدر اسلام را«جنگ ردّه» و طرفه اى جنگ را «مرتدّين» ناميدند. | ||
تا آيه | تا آيه اول{{متن قرآن|مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ}}» را درباره دوستان خود بدانند.<ref>در اين مورد مراجعه شود به كتاب: نصوص الردة فى تاريخ الطبرى و نيز كتب علامه سيد مرتضى عسكرى. </ref> | ||
بسيار دست و پا زدند تا آيه ولايت را - كه در حين تصدّق على عليه السلام به سائل در حال ركوع نازل شد - در شأن حضرتش ندانند، كه كتب تفسيرى آنها گواه اين مدّعاست. | بسيار دست و پا زدند تا آيه ولايت را - كه در حين تصدّق على عليه السلام به سائل در حال ركوع نازل شد - در شأن حضرتش ندانند، كه كتب تفسيرى آنها گواه اين مدّعاست. | ||
| خط ۵۸۲: | خط ۵۸۲: | ||
پس به حضرتش امر فرمود به جهت اعلاء شأن اميرالمؤمنين عليه السلام و باطل كردن سخنان بيهوده و قطع عذرها، اين نعمت را اظهار كند. | پس به حضرتش امر فرمود به جهت اعلاء شأن اميرالمؤمنين عليه السلام و باطل كردن سخنان بيهوده و قطع عذرها، اين نعمت را اظهار كند. | ||
پيامبر صلى الله عليه و آله مى خواست از فتنه | پيامبر صلى الله عليه و آله مى خواست از فتنه فاسقان و [[منافقین|منافقان]] - كه دشمن على عليه السلام بودند - بر حذر باشد. پس آيه تبليغ نازل شد و پيامبر صلى الله عليه و آله را امان داد. | ||
در اينجا بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله زحمت آن مسير طولانى را به خود پذيرفت، و در گرماى ظهر به پا خاست و خطبه خواند. | در اينجا بود كه پيامبرصلى الله عليه وآله زحمت آن مسير طولانى را به خود پذيرفت، و در گرماى ظهر به پا خاست و خطبه خواند. | ||
| خط ۵۸۸: | خط ۵۸۸: | ||
پس آنگاه كسانى كه به پيامبر صلى الله عليه و آله ايمان آورند كم بودند و شمار زيادى از مردم جز در مسير زيان كارى پيش نرفتند. | پس آنگاه كسانى كه به پيامبر صلى الله عليه و آله ايمان آورند كم بودند و شمار زيادى از مردم جز در مسير زيان كارى پيش نرفتند. | ||
تا اينجا كلام | تا اينجا كلام امام هادی علیه السلام بود كه مضمون آن به اختصار نقل شد. جاى اين سؤال باقى است كه چرا مردم با وجود آن بيعت تاريخى، اين همه به ولايت پشت كردند؟ | ||
بازگويى اين پرسش و پاسخ نيز مفيد است: «محمود بن لبيد» گويد: پس از شهادت رسول خداصلى الله عليه وآله، حضرت فاطمه عليها السلام بر سر قبور شهدا مى رفت و بر سر قبر حمزه سيدالشهداء مى گريست. روزى در آن محل به خدمت حضرتش رسيدم... ، و پرسيدم: اى بانوى من، از شما مسئله اى مى پرسم كه در سينه ام موج مى زند. | بازگويى اين پرسش و پاسخ نيز مفيد است: «محمود بن لبيد» گويد: پس از شهادت رسول خداصلى الله عليه وآله، حضرت فاطمه عليها السلام بر سر قبور شهدا مى رفت و بر سر قبر حمزه سيدالشهداء مى گريست. روزى در آن محل به خدمت حضرتش رسيدم... ، و پرسيدم: اى بانوى من، از شما مسئله اى مى پرسم كه در سينه ام موج مى زند. | ||
| خط ۵۹۶: | خط ۵۹۶: | ||
شگفتا! آيا روز غدير خم را فراموش كرديد؟ و پس از بيانات ديگر فرمود: به خدا قسم اگر حق را نزد اهلش وا مى گذاردند و عترت پيامبرشان را پيروى مى كردند، هيچ گاه دو نفر درباره خداى تعالى اختلاف نمى كردند، و(حق را)آيندگان از گذشتگان به ارث مى بردند، تا آنگاه كه قائم ما - نهمين از نسل حسين عليه السلام- قيام كند. | شگفتا! آيا روز غدير خم را فراموش كرديد؟ و پس از بيانات ديگر فرمود: به خدا قسم اگر حق را نزد اهلش وا مى گذاردند و عترت پيامبرشان را پيروى مى كردند، هيچ گاه دو نفر درباره خداى تعالى اختلاف نمى كردند، و(حق را)آيندگان از گذشتگان به ارث مى بردند، تا آنگاه كه قائم ما - نهمين از نسل حسين عليه السلام- قيام كند. | ||
اما آن را كه خدا مؤخّر قرار دهد مقدّم داشتند، و آن را كه خدا مقدّم داشته پشت سر گذاردند... .<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۳۵۲ - | اما آن را كه خدا مؤخّر قرار دهد مقدّم داشتند، و آن را كه خدا مقدّم داشته پشت سر گذاردند... .<ref>بحار الانوار: ج ۳۶ ص ۳۵۲ - ۳۵۴؛ كفاية الاثر: ص ۱۹۹.</ref> | ||
اين پرسش و پاسخ زمانى انجام مى گيرد كه از اين واقعه تاريخى و شكوه مند، با آن همه مقدمه و مؤخّره بياد ماندنى، هنوز يک سال نگذشته است. | اين پرسش و پاسخ زمانى انجام مى گيرد كه از اين واقعه تاريخى و شكوه مند، با آن همه مقدمه و مؤخّره بياد ماندنى، هنوز يک سال نگذشته است. | ||
| خط ۶۰۴: | خط ۶۰۴: | ||
و اگر آنان [[تورات]] و [[انجیل]] و آنچه را كه از جانب پروردگارشان به آنان فرستاده شده را به پا مى داشتند، همانا از بالاى سر و از زير پاهاى خود (بركات الهى را) مى خوردند... <ref>مائده / ۶۶ . </ref> | و اگر آنان [[تورات]] و [[انجیل]] و آنچه را كه از جانب پروردگارشان به آنان فرستاده شده را به پا مى داشتند، همانا از بالاى سر و از زير پاهاى خود (بركات الهى را) مى خوردند... <ref>مائده / ۶۶ . </ref> | ||
آيا اين آيه تعريض و كنايتى به امت اسلام نيست؟ مگر | آيا اين آيه تعريض و كنايتى به امت اسلام نيست؟ مگر پیامبر صلی الله علیه و آله بارها نفرموده بود كه تمام حركات امت هاى گذشته به دست اين امت تكرار خواهد شد؟ رفتار [[بنی اسرائیل]] با تورات و هارون، و رفتار [[مسیحیان|نصاری]] با انجيل و حواريون چگونه بود.<ref>تفصيل اين كلام در كتاب كفاية الخصام: ج ۶ و ۷ آمده است و نيز مراجعه شود به: مقاله مرحوم سيد عبدالعزيز طباطبائى كه در آن كتاب آمده است.</ref> | ||
=== سوره انعام، آيه ۱۵۳ === | === سوره انعام، آيه ۱۵۳ === | ||
| خط ۶۱۷: | خط ۶۱۷: | ||
يک سؤال باقى مى ماند و آن اينكه: با اين بيان، روايات ديگر را كه صراط مستقيم را به معنى توحيد، قرآن، دين، نبوت و غيره گرفته اند چگونه بپذيريم؟ | يک سؤال باقى مى ماند و آن اينكه: با اين بيان، روايات ديگر را كه صراط مستقيم را به معنى توحيد، قرآن، دين، نبوت و غيره گرفته اند چگونه بپذيريم؟ | ||
امام صادق علیه السلام در جواب اين سؤال فرمود: قرآن را ظاهرى است و باطنى. تمام آنچه در قرآن حرام اعلام شده ظاهر، و باطن آن ائمه جور است. | |||
و تمام آنچه خداى تعالى در كتابش حلال دانسته ظاهر، و مراد از آنها در باطن ائمه حق مى باشد.<ref>نور الثقلين: ج ۲ ص ۲۵ ح | و تمام آنچه خداى تعالى در كتابش حلال دانسته ظاهر، و مراد از آنها در باطن ائمه حق مى باشد.<ref>نور الثقلين: ج ۲ ص ۲۵ ح ۸۹؛ بحار الانوار: ج ۲۴ ص ۳۰۱، همين مضمون را با تفصيل بيشتر از امام كاظم عليه السلام روايت كرده است.</ref> | ||
روح دين و جهت دهنده به تمام معالم و معارف دينى، به ويژه [[توحید]] و [[رسالت|نبوّت]] و | روح دين و جهت دهنده به تمام معالم و معارف دينى، به ويژه [[توحید]] و [[رسالت|نبوّت]] و معاد، امر [[امامت]] و ولایت و پيروى ائمه حق است. | ||
بررسى صحاح ستّه و آنچه كه در آنها آمده و مقايسه آنها با كتب گرانقدر شيعه گوياى همين نكته است. | بررسى صحاح ستّه و آنچه كه در آنها آمده و مقايسه آنها با كتب گرانقدر شيعه گوياى همين نكته است. | ||
| خط ۶۵۷: | خط ۶۵۷: | ||
=== سوره احزاب، آيه ۶ === | === سوره احزاب، آيه ۶ === | ||
امام هادی علیه السلام مى فرمايد: {{متن عربی|جعلك اولى بالمؤمنين من انفسهم كما جعله اللَّه كذلك}} | |||
و در موضعى ديگر به حديث غدير اشاره مى فرمايد كه: {{متن عربی|ثم قال: الست اولى بالمؤمنين من انفسهم؟ فقالوا: بلى. فأخذ بيدک و قال: من كنت مولاه فهذا على مولاه...}} | و در موضعى ديگر به حديث غدير اشاره مى فرمايد كه: {{متن عربی|ثم قال: الست اولى بالمؤمنين من انفسهم؟ فقالوا: بلى. فأخذ بيدک و قال: من كنت مولاه فهذا على مولاه...}} | ||
| خط ۶۸۵: | خط ۶۸۵: | ||
۹. تأويل معناى حديث. | ۹. تأويل معناى حديث. | ||
در مورد | در مورد حدیث غدیر، تواتر خبر چنان بود كه هيچ راهى براى انكار نبود.<ref>حديث غدير در كتاب الغدير علامه امينى: ج ۱ ص ۱۴ - ۱۶، از صد و ده صحابى، و در تعليقه صحيفة الامام الرضاعليه السلام، ص ۱۷۲ - ۲۲۵، از صد و شصت و هفت صحابى روايت شده است. چنين تواترى در مورد كمتر حديثى ديده مى شود، چرا كه اين راويان از بلاد مختلف و قبايل گوناگون هستند، و به هيچ وجه احتمال توطئه آنها بر جعل حديث نمى رود. علاوه بر قرائن تاريخى ديگر كه در كتب مفصل مربوط مورد بحث قرار گرفته است. </ref> | ||
اين تحريف معنوى، از همان زمان صدر اسلام آغاز شد. به شهادت احاديثى كه موجود است، از | اين تحريف معنوى، از همان زمان صدر اسلام آغاز شد. به شهادت احاديثى كه موجود است، از امام سجاد، امام باقر و امام حسن عسکری علیهم السلام [[امام حسن عسکری علیه السلام|]]<nowiki/>اين سؤال مطرح شد. | ||
== آيات عذاب و لعن در قرآن<ref>اسرار غدير: ص ۵۰ . </ref> == | == آيات عذاب و لعن در قرآن<ref>اسرار غدير: ص ۵۰ . </ref> == | ||
سخنرانى تاريخى پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير كه حدود يک ساعت طول كشيد در يازده بخش قابل ترسيم است. | سخنرانى تاريخى پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير كه حدود يک ساعت طول كشيد در يازده بخش قابل ترسيم است. | ||
مرحله ششم از سخنان | مرحله ششم از سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله جنبه غضب الهى را نمودار كرد. حضرت با تلاوت آيات [[عذاب]] و [[لعن]] از قرآن فرمودند: | ||
«منظور از اين آيات عده اى از اصحاب من هستند كه مأمور به چشم پوشى از آنان هستم، ولى بدانند كه خداوند ما را بر معاندين و مخالفین و خائنين و مقصرين حجت قرار داده، و چشم پوشى از آنان در دنيا مانع از عذاب آخرت نيست» . | «منظور از اين آيات عده اى از اصحاب من هستند كه مأمور به چشم پوشى از آنان هستم، ولى بدانند كه خداوند ما را بر معاندين و مخالفین و خائنين و مقصرين حجت قرار داده، و چشم پوشى از آنان در دنيا مانع از عذاب آخرت نيست» . | ||