آيه ۱۰ تا ۱۲ انشقاق و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع = حسرت کافران و منافقان در قیامت هنگام دریافت نامه اعمالشان

}}

على بن ابى‏ طالب‏ عليه السلام آن امامى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله او را سبب [[امتحان الهى با اميرالمؤمنين عليه السلام|امتحان امت]] قرار داد و فرمود:<blockquote>{{متن عربی|لَوْ لا انْتَ يا عَلِىُّ لَمْ يُعْرَفِ الْمُؤْمِنُونَ بَعْدى}}: «اى على، اگر تو نبودى مؤمنين بعد از من شناخته نمى ‏شدند.»</blockquote>پيامبر صلى الله عليه وآله فصلى از مراسم غدير و خطابه آن را به دشمنان ائمه‏ علیهم السلام اختصاص داده تا مردود شوندگان از امتحان علوى بدانند چه آينده ‏اى در انتظار آنان است.  

از سوى ديگر جزاى اعتقاد و عملشان در دنيا و آخرت را بيان مى‏ كند كه سقوط ارزش اعمالشان، و استحقاق آتش ابدى بدون تخفيف و مهلت و بدون شفاعت، آن هم عذاب فوق‏ العاده ‏اى در پايين‏ ترين درجه جهنم با شنيدن صداى جوشش جهنم و ديدن شعله ‏هاى آتش نمونه ‏هاى آن است.

اين آيات تضمين شده در كلام پيامبر صلى الله عليه و آله ۱۵ آيه است، كه از جمله اين آيات آيه ۱۰ تا ۱۲ سوره انشقاق است:<blockquote>{{قرآن|وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿١٠﴾فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿١١﴾ وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا ﴿١٢)؛}}

علی گوید: شنیدم امام صادق علیه السلام فرمود: وقتی خدا برای بنده‌اش شرّ و بدی بخواهد او را در ملأ عام محاسبه و با حجّتش ذلیل می‌سازد و نامه‌ی عملش را به دست چپش می‌دهد و این است: {{متن قرآن|وَ أَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ وَراءَ ظَهْرِهِ فَسَوْفَ یَدْعُوا ثُبُوراً وَ یَصْلی سَعِیراً إِنَّهُ کانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُوراً}} پرسیدم: «نزد کدام اهلش بر می‌گردد»؟ فرمود: «به‌سوی اهلش در دنیا».<ref>تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۹۲؛ بحارالأنوار، ج۷، ص۳۲۴؛ الزهد، ص۹۲.</ref></blockquote>اين آيه از چهار بُعد قابل بررسى است:

<blockquote>{{متن عربی|الا انَّ اعْداءَهُمُ الَّذينَ يَصْلَوْنَ سَعيراً}}؛

«بدانيد دشمنان ائمه كسانى ‏اند كه شعله‏ هاى آتش را بر تن خود خواهند يافت.» <ref>الیقین، ص ۳۵۶.</ref></blockquote>

== موقعيت قرآنى ==