۲۲۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| موضوع = نفاق | | موضوع = نفاق | ||
}} | }} | ||
آيات ۱۰ تا ۲۵ بقره را روشنکننده حسادت دشمنان غدیر، فسادکنندگی آنان، دشمنی آنان با دوستان غدیر و بیماری قلبی آنان نسبت به حقیقت غدیر دانستهاند. | |||
به گفته برخی محققان، با ديدن کرامات [[امیرالمؤمنین (لقب)|امیرالمؤمنین]] عليه السلام پس از [[غدیر]] در [[مدینه]]، قلبهای [[منافقین|منافقان]] مرض بيشترى يافت، گذشته از مرض حسدى كه نسبت به پيامبر و على عليهما السلام داشتند. گفته شده که دشمنان غدیر بنابر آیات ۱۰ تا ۲۵ سوره بقره فسادکنندگان در زمین قلمداد شدهاند؛ زیرا آنان با اظهار بیعتشكنى در برابر بندگان مستضعف خدا دين آنان را در دلشان مشوّش میکنند و آنان را در اعتقادشان متحير مینمايند. ادعای اصلاح گری آنان نشانهای بر این نکته دانسته شده که آنان نه به دين محمد و نه غير محمد اعتقادى ندارند و در مسئله دين متحيرند. | |||
در این آیات، اینکه منافقان پذیرندگان غدیر را سفیه میخواندند نشانه سفاهت حقیقی خود آنان دانسته شده است؛ زیرا با نفاقشان نه محبت پيامبر صلى الله عليه و آله و مؤمنان و نه محبت يهود و ساير كافران را توانستند جذب کنند. | |||
== کرامات علی علیه السلام پس از غدیر و حسادت منافقین == | == کرامات علی علیه السلام پس از غدیر و حسادت منافقین == | ||
خط ۲۳: | خط ۲۸: | ||
== دشمنان غدیر بهعنوان فسادکنندگان در زمین == | == دشمنان غدیر بهعنوان فسادکنندگان در زمین == | ||
گفته شده که دشمنان غدیر بنابر آیات ۱۰ تا ۲۵ سوره بقره فسادکنندگان در زمین قلمداد شدهاند؛ با این توضیح: آنگاه كه به اين شكنندگان بيعتِ غدير گفته مىشود: {{متن قرآن|لا تُفْسِدُوا فِى الاَرْضِ|ترجمه=در زمین فساد نکنید}}: میگویند: ما فقط اصلاحگریم. آنان با اظهار بیعتشكنى در برابر بندگان مستضعف خدا دين آنان را در دلشان مشوّش میکنند و آنان را در اعتقادشان متحير | گفته شده که دشمنان غدیر بنابر آیات ۱۰ تا ۲۵ سوره بقره فسادکنندگان در زمین قلمداد شدهاند؛ با این توضیح: آنگاه كه به اين شكنندگان بيعتِ غدير گفته مىشود: {{متن قرآن|لا تُفْسِدُوا فِى الاَرْضِ|ترجمه=در زمین فساد نکنید}}: میگویند: ما فقط اصلاحگریم. آنان با اظهار بیعتشكنى در برابر بندگان مستضعف خدا دين آنان را در دلشان مشوّش میکنند و آنان را در اعتقادشان متحير مینمايند. آنان در پاسخ میگویند: {{متن قرآن|قالُوا اِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ|ترجمه=میگویند: فقط ما اصلاحگریم}}؛ این سخنان آنان نشانهای بر این نکته دانسته شده که آنان نه به دين محمد و نه غير محمد اعتقادى ندارند و در مسئله دين متحيرند. | ||
در ادامه تحلیل این آیه گفته شده که منافقان در ظاهر رضايت خود به محمد را با اظهار قبول دين او نشان مىدادند، ولى در باطن طبق خواستههاى خود عمل مىکردند. آنان از امكانات زندگى و رفاه آن استفاده مىکردند و نفس خود را از رِقيَّت محمد آزاد مىدیدند و از اطاعت پسرعمويش على خود را رها مىدانستند؛ بهگونهاى كه اگر در دنيا پيروزى يافت، ما نزد او مورد توجه باشيم و اگر امر او به نابودى كشيده شد، از اسيرشدن بهدست دشمنانش سالم بمانيم. خداوند در پاسخ به این رویکرد آنان مىفرمايد: {{قرآن|اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ|ترجمه=آگاه باشید! یقیناً خود آنان فسادگرند}}. | در ادامه تحلیل این آیه گفته شده که منافقان در ظاهر رضايت خود به محمد را با اظهار قبول دين او نشان مىدادند، ولى در باطن طبق خواستههاى خود عمل مىکردند. آنان از امكانات زندگى و رفاه آن استفاده مىکردند و نفس خود را از رِقيَّت محمد آزاد مىدیدند و از اطاعت پسرعمويش على خود را رها مىدانستند؛ بهگونهاى كه اگر در دنيا پيروزى يافت، ما نزد او مورد توجه باشيم و اگر امر او به نابودى كشيده شد، از اسيرشدن بهدست دشمنانش سالم بمانيم. خداوند در پاسخ به این رویکرد آنان مىفرمايد: {{قرآن|اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ|ترجمه=آگاه باشید! یقیناً خود آنان فسادگرند}}. |
ویرایش