آيات ۱۴ تا ۱۹ مجادله و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:


== تفسير «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ» ==
== تفسير «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ» ==
خداوند در پنج آيه از سوره مجادله گروهى را معرفى مى‏ كند كه مورد غضب او هستند.
گفته شده که خداوند در پنج آيه از سوره مجادله گروهى را معرفى مى‏‌كند كه مورد غضب او هستند. آنگاه به بيان حيله‏‌هاى آنان مى‏‌پردازد و سپس اعلام مى‌‏كند كه شيطان كاملاً بر آنان مسلط است و بايد آنان را حزب شيطان بناميم.  


آنگاه به بيان حيله‏ هاى آنان مى‏ پردازد و سپس اعلام مى ‏كند كه شيطان كاملاً بر آنان مسلط است و بايد آنان را حزب شيطان بناميم.
با در نظر گرفتن اينكه در اين قسمت از دعاى غدير آيات مزبور به مخالفان اميرالمؤمنين‏ عليه السلام و برگزينندگان راهى غير از غدير تفسير شده، آيات مزبور چنين معنى شده است: آيا نمى‌نگرى به قومى كه ولايت سقيفه را پذيرفته‏‌اند كه خدا بر آنان غضب كرده است. اين پيروان سقيفه نه از شمايند و نه از آنان. از شگردهاى آنان قسمِ دروغ است، در حالى كه در باطن حقيقت را مى‏‌دانند. آنان قسم‏‌هاى خود را سپرى در برابر اميرالمؤمنين ‏عليه السلام قرار داده‌‏اند، و با اين روش بر سر راه خدا مانع ايجاد مى‏‌كنند. بنابراين طرفداران سقيفه بايد منتظر عذاب خواركننده‌‏اى باشند، و آنان جهنمى‌اند و دائم در آنجا خواهند بود. آنان حتى در روز قيامت كه در پيشگاه الهى براى محاكمه آورده مى‏‌شوند دست از قسم‏‌هاى دروغين خود بر نمى‏‌دارند، و هنوز بر اين باورند كه ره‌توشه‌‏اى براى قيامت آورده‌‏اند. واقعيت آن است كه شيطان چنان بر آنان مسلط بود كه ياد خدا را از خاطر آنان محو كرده است. آنچه مى‌ماند آن است كه اينان حزب و دارودسته شيطانند، و پيداست كه حزب شيطان جز خسارت هيچ نتيجه‏‌اى به‌دست نخواهد آورد.


با در نظر گرفتن اينكه در اين فراز از دعاى غدير آيات مزبور به مخالفين اميرالمؤمنين‏ عليه السلام و برگزينندگان راهى غير از غدير تفسير شده، مى‏ توان آيات مزبور را چنين معنى كرد:
اميرالمؤمنين‏ عليه السلام درباره شگردهاى سقيفه كه باعث گمراهى مردم تا ابد شد، مى‏‌گوید: بدانيد كه اگر حق خالص بود، در آن اختلافى نبود و اگر باطل خالص بود، بر هيچ صاحب عقلى مخفى نمى‌ماند؛ ولى قسمتى از حق و قسمتى از باطل گرفته م‏ی‌شود و با يكديگر مخلوط مى‌شود و آنجاست كه هر دو با هم به‌صورت يک مطلب ديده مى‌شوند. در اين هنگام است كه {{قرآن|اسْتَحْوَذَ الشَّيْطانُ عَلى اوْلِيائِهِ|ترجمه=شيطان بر اوليائش بال مى‏‌گستراند}} و آنان كه از سوى خداوند حسن عاقبت برايشان در نظر گرفته شده نجات مى‌يابند.<ref>الكافى: ج ۱ ص ۵۴؛ كتاب سليم: ص ۲۶۲.</ref>
 
آيا نمى ‏نگرى به قومى كه ولايت سقيفه را پذيرفته‏ اند كه خدا بر آنان غضب كرده است. اين پيروان سقيفه نه از شمايند و نه از آنان.
 
از شگردهاى آنان قسمِ دروغ است در حالى كه در باطن حقيقت را مى‏ دانند.
 
آنان قسم‏ هاى خود را سپرى در برابر اميرالمؤمنين ‏عليه السلام قرار داده ‏اند، و با اين روش بر سر راه خدا مانع ايجاد مى‏ كنند.
 
بنابراين طرفداران سقيفه بايد منتظر عذاب خوار كننده ‏اى باشند، و آنان جهنمى ‏اند و دائم در آنجا خواهند بود. آنان حتى در روز قيامت كه در پيشگاه الهى براى محاكمه آورده مى‏ شوند دست از قسم‏ هاى دروغين خود بر نمى‏ دارند، و هنوز بر اين باورند كه ره توشه‏اى براى قيامت آورده ‏اند.
 
واقعيت آن است كه شيطان چنان بر آنان مسلط بود كه ياد خدا را از خاطر آنان محو كرده است. آنچه مى ‏ماند آن است كه اينان حزب ودار و دسته شيطانند، و پيداست كه حزب شيطان جز خسارت هيچ نتيجه‏ اى به دست نخواهد آورد.
 
اميرالمؤمنين‏ عليه السلام درباره شگردهاى سقيفه كه باعث گمراهى مردم تا ابد شد، مى‏ فرمايد:
 
بدانيد كه اگر حق خالص بود در آن اختلافى نبود، و اگر باطل خالص بود بر هيچ صاحب عقلى مخفى نمى ‏ماند؛ ولى قسمتى از حق و قسمتى از باطل گرفته م‏ی شود و با يكديگر مخلوط مى ‏شود، و آنجاست كه هر دو با هم به صورت يک مطلب ديده مى ‏شوند. در اين هنگام است كه {{قرآن|اسْتَحْوَذَ الشَّيْطانُ عَلى اوْلِيائِهِ}}:
 
«شيطان بر اوليائش بال مى‏ گستراند»، و آنان كه از سوى خداوند حسن عاقبت برايشان در نظر گرفته شده نجات مى ‏يابند.<ref>الكافى: ج ۱ ص ۵۴؛ كتاب سليم: ص ۲۶۲.</ref>


== لعنت بر حزب شيطان ==
== لعنت بر حزب شيطان ==
۲۲۱

ویرایش