۱٬۶۳۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
موقعیت تاریخی اشاره به آیه در [[خطبه غدیر]] چنین ترسیم شده است: خطبه مراحل اصلى را پشت سر گذاشته و خاطر پيامبر صلى الله عليه و آله از انجام مأموریت آسوده شده بود. آسودگی که حاصل معرفى اميرالمؤمنين عليه السلام بهعنوان جانشین و اعلان [[ولایت ائمه علیهم السلام|امامت دوازده امام عليهم السلام]] بعد از خود بود. این معرفی رسالتى بود كه از سوى پروردگار با نزول [[آيه ۶۷ مائده و غدیر|آیه تبلیغ]] بر عهده او قرار داده شده بود. در چنين مقطعى، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله اعلام مىكند كه من وظيفه الهى خود را انجام دادم و بيش از اين از من خواسته نشده، زیرا بر عهده رسول جز تبليغ روشنگرانه چيزى نيست. حضرت اين اعلام را با اقتباس بخشى از آيه قرآن در كلام خود بيان مىفرمايد كه {{قرآن|ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ}} و تصريح به قرآنبودن آن نمىکند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref> | موقعیت تاریخی اشاره به آیه در [[خطبه غدیر]] چنین ترسیم شده است: خطبه مراحل اصلى را پشت سر گذاشته و خاطر پيامبر صلى الله عليه و آله از انجام مأموریت آسوده شده بود. آسودگی که حاصل معرفى اميرالمؤمنين عليه السلام بهعنوان جانشین و اعلان [[ولایت ائمه علیهم السلام|امامت دوازده امام عليهم السلام]] بعد از خود بود. این معرفی رسالتى بود كه از سوى پروردگار با نزول [[آيه ۶۷ مائده و غدیر|آیه تبلیغ]] بر عهده او قرار داده شده بود. در چنين مقطعى، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله اعلام مىكند كه من وظيفه الهى خود را انجام دادم و بيش از اين از من خواسته نشده، زیرا بر عهده رسول جز تبليغ روشنگرانه چيزى نيست. حضرت اين اعلام را با اقتباس بخشى از آيه قرآن در كلام خود بيان مىفرمايد كه {{قرآن|ما عَلَى الرَّسُولِ إِلاّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ}} و تصريح به قرآنبودن آن نمىکند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref> | ||
== موقعيت قرآنى آیه == | |||
درباره موقعيت قرآنى آیه ۵۴ سوره نور چنین گفته شده است: مضمون اين جمله در آیه در چندين آيه قرآن وجود دارد، ولى عين جمله ذكر شده در خطبه در انتهاى دو آيه از قرآن ديده مىشود: يكى در آیه ۵۴ سوره نور است و ديگرى در [[آیه ۱۸ عنکبوت و غدیر|آیه ۱۸ سوره عنكبوت]]. در آیه سوره نور، آغاز آیه امر به اطاعت خدا و رسول و نهى از سرپيچى و رویگردانى از اوامر ايشان است. در این آیه، مطيعبودن رمز هدايت دانسته شده و در پايان آن اطاعت بلاغ مبين تلقى شده كه رسولان در پيشگاه الهى انجام میدهند. كه آغاز آيه مربوط به تكذيب رسولان الهى است و اينكه نپذيرفتن سخنان انبيا تازگى ندارد و در همه امم گذشته وجود داشته است، و اين بدان مبنا استوار است كه پيامبران وظيفه رساندن حكم خدا را انجام مى دهند، خواه مردم بپذيرند و خواه انكار نمايند.<ref>غدیر در قرآن، ج۲، ص۱۱۷.</ref> | |||
يكى در سوره نور است | |||
=== تحليل تاريخى === | === تحليل تاريخى === |
ویرایش