آيه ۴۱ زمر و غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها

 

به‌گزارش برخی منابع، پس از پايان بخش دهم از [[خطبه غدیر]] پيامبر صلى الله عليه و آله وارد آخرين بخش سخنرانى خود شد. نکاتی که در این قسمت توسط پیامبر گفته شده بی‌سابقه خوانده شده است. در این قسمت از خطبه، پيامبر صلى الله عليه و آله بيعت را به‌صورت جدى‏‌ترى مطرح كرد و در يک اقدام بی‌سابقه از فراز [[سخنرانی|منبر]] غدير با صد و بيست هزار نفر [[بیعت]] كرد و از همه اقرار گرفت.

به گفته برخی محققان، از آنجا كه پس از منبر همه بايد براى بيعت مى‌آمدند، پيامبر صلى الله عليه و آله بار ديگر [[آيه ۱۰ فتح و غدیر|آيه ۱۰ سوره فتح]] {{قرآن|اِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَكَ اِنَّما يُبايِعُونَ اللَّهَ|ترجمه=در حقيقت، كسانى كه با تو بيعت مى‌كنند، جز اين نيست كه با خدا بيعت مى‌كنند}} و [[آيه ۲۸ زخرف و غدیر|آيه ۲۸ سوره زخرف]] {{متن قرآن|وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ|ترجمه=و او آن را در پى خود سخنى جاويدان كرد، باشد كه آنان [به توحيد] بازگردند}} را با اشاره به جزئيات اين بيعت تكرار كرد، آن را از يک‌سو بيعت با خدا دانسته و از سوى ديگر بيعت با همه امامان دانست و امامت آنان را در دنيا و آخرت مطرح كرد: {{متن عربی|مَعاشِرَ النّاسِ، ما تَقُولُونَ؟ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ كُلَّ صَوْتٍ وَ خافِيَةَ كُلِّ نَفْسٍ،}} {{متن قرآن|فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ}} {{متن عربی|وَ مَنْ بايَعَ فَإِنَّما يُبايِعُ اللَّهَ}} {{متن قرآن|يَدُ اللَّهِ فَوْقَ اَيْديهِمْ}} «اى مردم، چه مى‏‌گوييد؟ خداوند هر صدايى را و پنهانى‌هاى هر كسى را مى‏‌داند.پس هر که هدایت یافت، به سود خود هدایت یافته و هر که گمراه شد، فقط به زیان خود گمراه می شود؛ و تو بر آنان نگهبان و کارساز نیستی، و هر كس بيعت كند با خداوند بيعت مى ‏كند. دست خداوند بر روى دست بيعت كنندگان است.<ref>اسراء/ ۱۵؛ واقعه قرآنى غدير: ص ۱۰۷؛ سخنرانى استثنائى غدير: ص۲۳۳-۲۴۲.</ref>