ستایش: تفاوت میان نسخه‌ها

<big>آخرين جمله پيامبر صلى الله عليه و آله در آخرين فراز از يازدهمين و آخرين بخش از خطبه غدير، ستايش خداوند بود:</big>

<big>اميرالمؤمنين‏ عليه السلام فرمود: در اين روز خداوند را بر اين نعمت (ولايت) كه بر شما ارزانى داشته شكر كنيد.<ref>عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص ۲۰۹.</ref></big>

<big>امام جعفر صادق‏ عليه السلام فرمود: روز غدير روزى است كه به عنوان اظهار سرور از نعمت ولايت (و امامت اميرالمؤمنين‏ عليه السلام) كه خداوند بر شما منت گذارده، بايد شكر و حمد خدا نمائيد.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۷۰.</ref></big>

<big>  پيامبر صلى الله عليه و آله در فرازى از بخش سوم خطبه غدير پس از بيان مقام نبوت و امامت، خمد و ستايش خداوند را به جا آورد.</big>

<big>سخنرانى تاريخى پيامبر صلى الله عليه و آله در غدير كه حدود يك ساعت طول كشيد در يازده بخش قابل ترسيم است.</big>

<big>آنگاه افزود كه حيات و مرگ و فقر و غنا، و خنده و گريه، و منع و عطا همه در يدِ قدرت اوست؛ و اين عبارات را با اشاره به آيه اول سوره مُلك به پايان برد كه«لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَديرٌ» .</big>

<big>سپس پناه بودن خداوند براى بندگانش را با زيباترين كلمات ذكر كرد كه از جمله آنها »مُسْتَجيبُ الدُّعاءِ« ، »لايَضْجُرُهُ صُراخُ الْمُسْتَصْرِخينَ« و »مَوْلَى الْمُؤْمِنينَ« بود.</big>

<big>باطن ‏ها و سريره ‏ها را مى‏ فهمد و ضماير را مى‏ داند، و پنهان‏ها بر او مخفى نمى‏ ماند و مخفى‏ها بر او مشتبه نمى‏ شود. او راست احاطه بر هر چيزى و غلبه بر همه چيز و قوّت در هر چيزى و قدرت بر هر چيزى، و مانند او شيئى نيست. اوست به وجود آورنده شيئ (چيز)هنگامى كه چيزى نبود. دائم و زنده است، و به قسط و عدل قائم است. نيست خدايى جز او كه با عزّت و حكيم است.</big>

<big>بالاتر از آن است كه چشم‏ ها او را درک كنند ولى او چشم‏ها را درک مى‏كند و او لطف كننده و آگاه است. هيچ كس نمى‏تواند با ديدن به صفت او راه يابد، و كسى به چگونگى او از سرّ و آشكار دست نمى‏ يابد مگر به آنچه خود خداوند عز و جل راهنمايى كرده است.</big>

<big>براى او ضدّى و همراه او معارضى نبوده است. يكتا و بى ‏نياز است. زاييده نشده و نمى‏زايد، و براى او هيچ همتايى نيست. خداى يگانه و پروردگار با عظمت. مى ‏خواهد پس به انجام مى ‏رساند، و اراده مى‏كند پس مقدّر مى‏ نمايد، و مى‏داند پس به شماره مى‏آورد. مى‏ ميراند و زنده مى‏ كند، فقير مى‏كند و غنى مى‏ نمايد، مى ‏خنداند و مى ‏گرياند، نزديک مى ‏كند و دور مى ‏نمايد، منع مى‏ كند و عطا مى‏ نمايد.</big>

<big>او را سپاس بسيار مى‏ گويم و دائماً شكر مى ‏نمايم، چه در آسايش و چه در گرفتارى، چه در حال شدت و چه در حال آرامش. و به او و ملائكه ‏اش و كتاب‏ها و پيامبرانش ايمان مى ‏آورم. دستور او را گوش مى ‏دهم و اطاعت مى ‏نمايم و به آنچه او را راضى مى‏كند مبادرت مى ‏ورزم و در مقابل مقدرات او تسليم مى ‏شوم به عنوان رغبت در اطاعت او و ترس از عقوبت او، چرا كه اوست خدايى كه نمى‏ توان از مكر او در امان بود و به عنوان ظلم از او ترسيده نمى‏ شود (يعنى ظلم نمى‏ كند) .</big>