۲٬۱۶۴
ویرایش
←استجابت دعا و نزول آیه
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
پس از دعاى اميرالمؤمنين عليه السلام و آمين پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور مردم، آيات ۹۶ و ۹۷ سوره مريم در همين راستا نازل شد. نزول اين آيات به‌معناى استجابت دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه مردم از سرعت استجابت اين دعا تعجب كردند.<ref>بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵۳، ح۲؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵۶.</ref> پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «يا على، خداوند آيه‌اى از كتابش درباره تو نازل كرده و براى تو در قلب هر مؤمنى محبت قرار داده است».<ref>بحارالانوار، ج۳۹، ص۲۹۰، ح۹۰.</ref> سپس فرمود: «شكر خدايى را كه قلوب مؤمنين را با محبت مشتاق تو قرار داد».<ref>بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵۵.</ref> آنگاه فرمود: «هيچ مؤمنى را نمىبينى مگر آنكه در قلب او محبت على عليه السلام است».<ref>بحارالانوار، ج۳۹، ص۲۸۹، ح۸۸ .</ref> | پس از دعاى اميرالمؤمنين عليه السلام و آمين پيامبر صلى الله عليه و آله در حضور مردم، آيات ۹۶ و ۹۷ سوره مريم در همين راستا نازل شد. نزول اين آيات به‌معناى استجابت دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين عليه السلام بود كه مردم از سرعت استجابت اين دعا تعجب كردند.<ref>بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵۳، ح۲؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵۶.</ref> پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: «يا على، خداوند آيه‌اى از كتابش درباره تو نازل كرده و براى تو در قلب هر مؤمنى محبت قرار داده است».<ref>بحارالانوار، ج۳۹، ص۲۹۰، ح۹۰.</ref> سپس فرمود: «شكر خدايى را كه قلوب مؤمنين را با محبت مشتاق تو قرار داد».<ref>بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵۵.</ref> آنگاه فرمود: «هيچ مؤمنى را نمىبينى مگر آنكه در قلب او محبت على عليه السلام است».<ref>بحارالانوار، ج۳۹، ص۲۸۹، ح۸۸ .</ref> | ||
در همين موقعيت پيامبر صلى الله عليه و آله خبر از خواسته قلبى خود داد و به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: «من از پروردگارم خواستم كه بين من و تو ولايت قرار دهد و خدا پذيرفت؛ و از او خواستم بين من و تو برادرى قرار دهد، او پذيرفت؛ و از او خواستم تو را جانشين من قرار دهد، و او پذيرفت» | در همين موقعيت پيامبر صلى الله عليه و آله خبر از خواسته قلبى خود داد و به اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: «من از پروردگارم خواستم كه بين من و تو ولايت قرار دهد و خدا پذيرفت؛ و از او خواستم بين من و تو برادرى قرار دهد، او پذيرفت؛ و از او خواستم تو را جانشين من قرار دهد، و او پذيرفت».<ref>تفسير العياشى، ج۲، ص۱۴۱؛ بحارالانوار، ج۳۵، ص۳۵۴؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۰۰، ح۴۳.</ref> | ||
==== | ==== مسخره‌کردن دعاى پيامبر صلى الله عليه و آله توسط ابوبكر و عمر ==== | ||
اين مراسم دعا و استجابت فورى الهى با نزول آيه ۹۶ و ۹۷ سوره مریم در حضور مردم مقطعی استثنايى در زندگانى پيامبر صلى الله عليه و آله به‌شمار مىآمد كه همه را مبهوت و متعجب كرد. همچنین، در آستانه غدير مقام عظيم على بن ابىطالب عليه السلام را در پيشگاه خداوند روشن ساخت. | |||
براى شكستن اين عظمت، برخی [[منافقین|منافقان]] از روی ذلت و حسادت شروع به فعالیت کردند: از ميان آن جمعيت [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبكر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] به كنايه گفتند: به خدا قسم! يک پيمانه خرما در مشكى پوسيده نزد ما محبوبتر است از آنچه محمد از پروردگارش خواسته است. چه مىشد اگر از پروردگارش درخواست فرشته‌ای مىكرد كه او را در برابر دشمنانش كمک كنند، يا گنجى كه فقر او را جبران كند. به خدا قسم، على را به هر كارى دعوت مىكند او هم مىپذيرد.<ref>تفسير العياشى، ج۲، ص۱۴۲؛ بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۴۷، ح۱۱۹.</ref> | |||
به خدا قسم! يک پيمانه خرما در مشكى پوسيده نزد ما | |||
==== د) عكس العمل وحى و نزول آيات درباره گفته ابوبكر و عمر ==== | ==== د) عكس العمل وحى و نزول آيات درباره گفته ابوبكر و عمر ==== | ||