خبیث: تفاوت میان نسخه‌ها

'''بحث چهارم: ارتباط ولايت با شرک شيطان'''

خداوند در قرآن به صراحت مى ‏فرمايد: «وَ شارِكْهُمْ فِى الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ»<ref>بحار الانوار: ج ۲۷ ص ۱۴۵.</ref>، و بايد ديد آثار اين شرک شيطان در كجا ظاهر مى‏ شود.

براى حذر از شركت شيطان از لسان خود او شنيدن بياد ماندنى‏ تر است، چرا كه او خوب از كار خود و تأثير آن آگاه است و سماجتى عجيب بر آن دارد. روزى ابليس در برابر اميرالمؤمنين‏ عليه السلام ظاهر شد و گفت: من با دشمنان تو در اموال و اولاد شركت كرده ‏ام!<ref>بحار الانوار: ج ۲۷ ص ۲۵۱.</ref> و در مقابل گفت: به خدا قسم با احدى از محبينت در مادرشان شريک نشده ‏ام!<ref>بحار الانوار: ج ۱۸ ص ۸۸ .</ref>

كتاب خدا را خوانده ‏اى كه مى ‏فرمايد: «وَ شارِكْهُمْ فِى الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلادِ ...».<ref>بحار الانوار: ج ۳۹ ص ۱۷۸ ح ۲۱.</ref>

از مسايل پيچيده خلقت كيفيت شركت شيطان در انعقاد نطفه است كه نتيجه‏اش خبث ولادت مى‏ شود. در اين باره دو حديث در دو جهت مى ‏آوريم:

امام صادق ‏عليه السلام درباره موارد غير زنا نيز از حضور شيطان بر حذر مى ‏دارد و مى ‏فرمايد: هر گاه مردى به همسرش نزديک شود و براى عمل زناشويى كنار او قرار گيرد شيطان در آنجا حاضر مى‏ شود. اگر نام خدا را بر زبان آورد شيطان از او دور مى ‏شود، ولى اگر بدون ذكر نام خدا كار را انجام دهد شيطان شركت مى كند، و عمل زناشويى از هر دو با هم واقع مى‏شود در حالى كه نطفه يكى است.

'''بحث ششم: كثرت خبيث و قلت طيّب'''

با اين آيه قرآن كريم دل‏ها آرام مى‏گيرد، كه كثرت خبيث نه تعجب دارد و نه وحشت. و نيز اينكه آنچه نزد خداوند ارزش دارد همانا طيب است و بس، اگر چه طيب يک نفر باشد و آنكه نزد خدا ارزش ندارد همانا خبيث است اگر چه همه عالم باشند.

لذا خداوند مرحله نهايى خبيث از طيب را چنين بيان فرموده است: «لِيَمِيزَ اللَّه الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَ يَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلى بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعاً فَيَجْعَلَهُ فِى‏جَهَنَّمَ أُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ»<ref>انفال /  ۳۷.</ref>، يعنى: «تا خداوند خبيث را از طيب جدا كند و خبيث ‏ها را كنار هم قرار دهد و همه را متراكم كند و سپس در جهنم قرار دهد كه اينان زيانكارانند» .

اينجاست كه شيرينى اين احاديثِ ولايت را از عمق جان احساس مى ‏كنيم كه خداوند به پيامبرش مى‏ فرمايد: قسم به عزت و جلالم، اگر همه خلقم نزد من آيند در حالى كه به اندازه چشم بر هم زدنى درباره تو شک داشته باشند يا برگزيدگان از ذريه‏ ات را مبغوض بدارند، آنان را داخل آتش خواهم كرد و از اين كار باكى ندارم!<ref>بحار الانوار: ج ۱۸ ص ۳۹۵ و ج ۳۶ ص ۱۶۳ و ج ۳۷ ص ۳۲۱.</ref> يعنى نه جاى تعجب دارد و نه بايداز آن وحشت داشت.

اين چنين است كه طيب و خبيث مسيرى را از عالم ذرّ و روز الَسْت آغاز مى‏ كنند و رنگ و بوى نسل‏ها و نسب‏ هاى صحيح را به خود مى گيرند تا هنگام انعقاد نطفه دورى از شيطان يا شركت آن نصيبشان مى‏شود و قدم به اين دنيا مى گذارند.

== آيه «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ»<ref>صافّات /  ۷۱. غدير در قرآن: ج ۲ ص۲۸۷ ،۲۹۰</ref> ==

پيامبر صلى الله عليه و آله در خطابه غدير، اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين فرمود تا با آمادگى كامل به استقبال آن بروند. اين آينده تلخِ امتحان را حضرتش در غدير به اشارت و صراحت پيش ‏بينى فرمود و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در خطبه غدير بيان فرمود. از جمله اين آيات آيه ۷۱ سوره صافات است:

«وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ» :

در اينجا اين آيه از دو بُعد قابل بررسى است:

براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: قرآن /  آيه «وَ لَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ» .