۲۶٬۳۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن ادریس شافعی'''، معروف به '''امام شافعی'''، یکی از بزرگ‌ترین فقهای اهل سنت و پیشوای مذهب فقهی شافعی است. او در سال ۱۵۰ هجری قمری (۷۶۸ میلادی) در غزه متولد شد و در سال ۲۰۴ هجری قمری (۸۲۰ میلادی) در قاهره وفات یافت. | '''محمد بن ادریس شافعی'''، معروف به '''امام شافعی'''<ref>الجرح و التعديل: ٧ /الترجمة ١١٣٠، و ثقات ابن حبان: ٣٠/٩، </ref>، یکی از بزرگ‌ترین فقهای اهل سنت و پیشوای مذهب فقهی شافعی است.<ref>حسینی طهرانی، محمدحسین، امام شناسی، جلد: ۱۷، صفحه: ۴۸۰، علامه طباطبايی، مشهد مقدس - ایران، 1426 ه.ق.</ref> او در سال ۱۵۰ هجری قمری (۷۶۸ میلادی) در غزه متولد شد و در سال ۲۰۴ هجری قمری (۸۲۰ میلادی) در قاهره وفات یافت.<ref>ابن حجر عسقلانی احمد بن علی. ''تقريب التهذيب''. دار الرشيد، 1411، ص 467</ref> | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه<ref>خطیب بغدادی احمد بن علی. ''تاریخ بغداد''. ج 2، دار الکتب العلمية، 1417، ص 54.</ref> == | ||
محمد بن إدریس بن عباس بن عثمان بن شافع از قبیله قریش و نسل عبدمناف است که با پیامبر اسلام مشترک است، مادر او از قبیله ازد بود که برخی معتقدند او از نسل امام علی علیه السلام بوده است. | محمد بن إدریس بن عباس بن عثمان بن شافع<ref>حافظ مزی یوسف بن عبد الرحمن. ''تهذيب الکمال في أسماء الرجال''. ج 24، مؤسسة الرسالة، 1406، ص 355.</ref> از قبیله قریش و نسل عبدمناف است که با پیامبر اسلام مشترک است، مادر او از قبیله ازد بود که برخی معتقدند او از نسل امام علی علیه السلام بوده است. | ||
'''تحصیلات''' | '''تحصیلات''' | ||
شافعی پس از مرگ پدر به مکه بازگشت. وی قرآن را در هفت سالگی حفظ کرد و کتاب «الموطأ» مالک ابن انس را نیز حفظ نمود. او نزد مالک ابن انس، محمد ابن حسن شیبانی، عبدالله ابن عباس، مسلمی زنجی آموزش دید. | شافعی پس از مرگ پدر به مکه بازگشت. وی قرآن را در هفت سالگی حفظ کرد و کتاب «الموطأ» مالک ابن انس را نیز حفظ نمود. او نزد مالک ابن انس، محمد ابن حسن شیبانی، عبدالله ابن عباس، مسلمی زنجی آموزش دید.<ref>محمود صفوت عبد الفتاح. ''المغني في معرفة رجال الصحيحين (البخاری و مسلم)''. دار الجيل، 1408، ص 210.</ref> | ||
'''فعالیت‌های علمی''' | '''فعالیت‌های علمی''' | ||
او سفرهایی به مدینه، بغداد، یمن و مصر داشت. امام شافعی تا زمان وفات مالک در مدینه ماند سپس به یمن رفت. بعداً به بغداد بازگشت اما با آشفتگی سیاسی آنجا مجدداً به مکه برگشت. سرانجام در سال ۱۹۹ ه.ق وارد مصر شد جایی که تا زمان مرگش اقامت گزید. | او سفرهایی به مدینه، بغداد، یمن و مصر داشت. امام شافعی تا زمان وفات مالک در مدینه ماند سپس به یمن رفت. بعداً به بغداد بازگشت اما با آشفتگی سیاسی آنجا مجدداً به مکه برگشت. سرانجام در سال ۱۹۹ ه.ق وارد مصر شد جایی که تا زمان مرگش اقامت گزید<ref>خطیب بغدادی احمد بن علی. ''تاریخ بغداد''. ج 2، دار الکتب العلمية، 1417، ص 54</ref>. | ||
'''تألیفات''' | '''تألیفات''' | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''مکتب فقهی''' | '''مکتب فقهی''' | ||
مذهب شافعی تلفیقی از روش‌های حجازی (مالکی) و عراقی (حنفی) است با تأکید بر حدیث‌ها ولی استفاده همزمان از روش‌های عقلی برای فهم دین. این مذهب طرفداران زیادی دارد. | مذهب شافعی تلفیقی از روش‌های حجازی (مالکی) و عراقی (حنفی) است با تأکید بر حدیث‌ها ولی استفاده همزمان از روش‌های عقلی برای فهم دین. این مذهب طرفداران زیادی دارد<ref>علل أحمد، انظر الفهرست، و تاريخ البخاري الكبير: ٧٣/١، و تاريخه الصغير: ٣٠٢/٢، و الكنى لمسلم، الورقة ٦٤، و سؤالات الآجُرِّيّ لابي داود ١٩٠/٣، و ٥ / الورقة ١٣، ١٤، و المعرفة ليعقوب: ٢١٣/١، و ١٣٨/٣، و تاريخ واسط: ٩٠، ١٠٠، و الجرح و التعديل: ٧ / الترجمة ١١٣٠، و ثقات ابن حبان: ٣٠/٩، و حلية الاولياء: ٦٣/٩-١٦١، و تاريخ الخطيب: ٥٦/٢، و السابق و اللاحق: ٥٣، و أنساب السمعاني: ٢٥١/٧، و المنتظم لابن الجوزي، انظر الفهرست، و معجم الادباء: ٣٦٧/٦، و الكامل في التاريخ: ٣٥٩/٦، و تهذيب النووي: ٤٥/١، و ابن خلكان: ١٦٣/٤، ١٦٩، و سير أعلام النبلاء: ٥/١٠، و تذكره الحفاظ: ٣٦١/١، و رجال ابن ماجة، الورقة ١٥، و الكاشف: ٣ / الترجمة ٤٧٧٧، و العبر، انظر الفهرست و المغني: ٢ / الترجمة ٥٢٧١، و تذهيب التهذيب: ٣ / الورقة ١٨١، و تاريخ الاسلام، الورقة ٥٠ (أياصوفيا ٣٠٠٧)، و الديباج: ١٥٦/١، و نهاية السئول، الورقة ٣١٤، و تهذيب التهذيب: ٢٥/٩-٣١، و التقريب: ١٤٣/٢، و خلاصة الخزرجي: ٢ / الترجمة ٦٠٤٠، و شذرات الذهب: ٩/٢ و قد ألف العلماء في سيرته كتبا مخصوصة كثيرة منها: مناقب الشافعي للبيهقي، و مناقب الشافعي للرازي و غيرهما، و منها ما يشبه الكتاب كما في المجلد الاول من طبقات السبكي و غيره.</ref>. | ||
'''شخصیت اجتماعی - سیاسی''' | '''شخصیت اجتماعی - سیاسی''' | ||
او خلفای راشدین را ابوبکر، عمر، عثمان و علی می‌دانست؛ همچنین دوستدار اهل بیت پیامبر علیهم السلام بود و اشعار بسیاری برای ستایش آنها سروده‌است. | او خلفای راشدین را ابوبکر، عمر، عثمان و علی می‌دانست؛ همچنین دوستدار اهل بیت پیامبر علیهم السلام بود و اشعار بسیاری برای ستایش آنها سروده‌است<ref>حسینی طهرانی، محمدحسین، امام شناسی، جلد: ۱۷، صفحه: ۴۸۱، علامه طباطبايی، مشهد مقدس - ایران، 1426 ه.ق.</ref>. | ||
'''استادان''' | '''استادان''' | ||