۱۰٬۲۹۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
در باطن هم بالاترين درجه ايمان را اميرالمؤمنين عليه السلام داشت كه فرمود: {{متن عربی|لَوْ كُشِفَ الْغِطاءُ مَا ازْدَدْتُ يَقيناً|ترجمه=اگر پرده كنار رود، يقين من بيشتر نخواهد شد}}.<ref>بحارالانوار، ج۶۷، ص۳۲۱.</ref> علی علیه السلام کسی بود كه آنگونه با خدايش مناجات مىكرد و اشک مىريخت و بیهوش مىشد و آنگونه به استقبال مرگ مىرفت و آنگونه مظاهرِ ايمان در صبر او جلوه مىكرد. | در باطن هم بالاترين درجه ايمان را اميرالمؤمنين عليه السلام داشت كه فرمود: {{متن عربی|لَوْ كُشِفَ الْغِطاءُ مَا ازْدَدْتُ يَقيناً|ترجمه=اگر پرده كنار رود، يقين من بيشتر نخواهد شد}}.<ref>بحارالانوار، ج۶۷، ص۳۲۱.</ref> علی علیه السلام کسی بود كه آنگونه با خدايش مناجات مىكرد و اشک مىريخت و بیهوش مىشد و آنگونه به استقبال مرگ مىرفت و آنگونه مظاهرِ ايمان در صبر او جلوه مىكرد. | ||
اگرچه همه اينها مظاهر بسيار كوچكى از ايمان على عليه السلام است و آنگونه كه بوده قابل درک برای سایر انسانها نيست. این تأکید برای آن است که امثال [[ابوبکر بن ابیقحافه]] و [[عمر بن خطاب]] در يک كلمه ساده نگويند: {{متن عربی|انْتُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ انَا اميرُكُمْ|ترجمه=شما مؤمنانيد و من امير شمايم}}،<ref>تاريخ الطبرى، ج۳، ص۲۷۷؛ | اگرچه همه اينها مظاهر بسيار كوچكى از ايمان على عليه السلام است و آنگونه كه بوده قابل درک برای سایر انسانها نيست. این تأکید برای آن است که امثال [[ابوبکر بن ابیقحافه]] و [[عمر بن خطاب]] در يک كلمه ساده نگويند: {{متن عربی|انْتُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ انَا اميرُكُمْ|ترجمه=شما مؤمنانيد و من امير شمايم}}،<ref>تاريخ الطبرى، ج۳، ص۲۷۷؛ مقدمه ابنخلدون، ص۲۲۷؛ الغدير، ج۸، ص۱۲۹.</ref> بايد اين مظاهر ايمان را كه از على عليه السلام به ظهور رسيده باز گفته شود تا اختصاص امارت مؤمنان به آن حضرت روشن شود. | ||
همانطور كه پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: يا | همانطور كه پيامبر صلى الله عليه وآله فرمود: يا على، تو اميرالمؤمنين هستى و شيعيانت مؤمنين هستند؛<ref>التحصين، ص۵۴۷.</ref> يا فرمود: يا على، تو امير اهل آسمان و اهل زمين هستى... ، و اهل آسمانها تو را اميرالمؤمنين صدا مىزنند.<ref>التحصين، ص۵۶۹.</ref> اين [[امامت]] و امارت مؤمنان اختصاص به دنيا ندارد و دامنهاش تا [[بهشت]] امتداد مىيابد، آنگاه كه منادى ندا دهد: {{متن عربی|هذا عَلِىُّ بْنُ ابى طالِبٍ، اميرُالْمُؤْمِنينَ وَ امامُ الْمُتَّقينَ وَ قائِدُ الْغُرِّ الْمُحَجَّلينَ الى جَنّاتِ النَّعيمِ|ترجمه=اين على بن ابىطالب است، كه اميرمؤمنان و امام متقيان و راهبر پيشانى سفيدان نشانهدار بهسوى بهشت برين است}}.<ref>تاريخ بغداد، ج۱۳، ص۱۲۴؛ اليقين، ص۱۵۰، بحارالانوار، ج۷، ص۱۳۴</ref> | ||
اينجاست كه معناى دقیق اين قسمت غدير در احاديث ديگرى با بيانى ديگر دیده میشود؛ اگر در غدير مىفرمايد: خداوند هر جا مؤمنان را مخاطب قرار داده، با على آغاز نموده است. در بيانى ديگر پيامبر صلى الله عليه و آله مىفرمايد: {{متن عربی|ما انْزَلَ اللَّه عَزَّ وَ جَلَّ آيَةً فيها «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» الاّ وَ عَلِىٌّ رَأْسُها وَ اميرُها|ترجمه=خداوند آيهاى نازل نكرده كه در آن «ای کسانی که ایمان آوردید» باشد مگر آنكه على پیشوای آنان و اميرشان است}}.<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۳۰۰ ج ۲۰ و ج ۴۰ ص ۲۱ ح ۳۷. اليقين: ص ۴۶۳ ۴۶۲ ۱۷۶. امالى الطوسى: ج ۱ ص ۳۴۰. مناقب خوارزمى: ص ۱۸۸. الغدير: ج ۸ ص ۸۸ . حلية الاولياء: ج ۱ ص ۶۴ . الرياض النضرة: ج ۲ ص ۲۰۶. كفاية الطالب: ص ۵۴ . تذكرة الخواص: ص ۸ . كنز العمال: ج ۶ ص ۲۹.</ref> | |||
اينجاست كه معناى | |||
ما انْزَلَ اللَّه عَزَّ وَ جَلَّ آيَةً فيها «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» الاّ وَ عَلِىٌّ رَأْسُها وَ اميرُها | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۳۴: | خط ۳۰: | ||
* '''الامالی'''؛ محمد بن حسن طوسی، قم: دار الثقافة، ۱۴۱۴ق. | * '''الامالی'''؛ محمد بن حسن طوسی، قم: دار الثقافة، ۱۴۱۴ق. | ||
* '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | * '''بحارالانوار الجامعة لدرر اخبار الائمة الاطهار'''؛ محمدباقر بن محمدتقی مجلسی، بیروت: دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
* '''تاريخ بغداد'''؛ احمد بن علی خطیب بغدادی، تحقیق: مصطفى عبد القادر عطا، بیروت: دار الكتب العلمية، بیتا. | |||
* '''تاریخ الطبری'''؛ محمد بن جریر طبری، بیروت: مؤسسة الاعلمي للمطبوعات، بیتا. | * '''تاریخ الطبری'''؛ محمد بن جریر طبری، بیروت: مؤسسة الاعلمي للمطبوعات، بیتا. | ||
* '''التحصين لاسرار ما زاد من أخبار كتاب اليقين'''؛ سيد رضیالدين علی بن طاووس حلی، قم: مؤسسة دار الكتاب (الجزائری)، ۱۴۱۳ق. | |||
* '''تفسير العياشى'''؛ محمد بن مسعود عیاشی، تحقیق: سید هاشم رسولی محلاتی، تهران: مکتبة العلمية الاسلامیة، ۱۳۸۰ق. | * '''تفسير العياشى'''؛ محمد بن مسعود عیاشی، تحقیق: سید هاشم رسولی محلاتی، تهران: مکتبة العلمية الاسلامیة، ۱۳۸۰ق. | ||
* '''تفسير فرات الکوفی'''؛ فرات بن ابراهیم کوفی، تحقیق: محمد الکاظم، تهران: وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی (مؤسسة الطبع و النشر)، ۱۴۱۰ق. | * '''تفسير فرات الکوفی'''؛ فرات بن ابراهیم کوفی، تحقیق: محمد الکاظم، تهران: وزارة الثقافة و الإرشاد الإسلامی (مؤسسة الطبع و النشر)، ۱۴۱۰ق. |