۲۵٬۵۹۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''احمد بن عبدالله شیرازی،''' معروف به ابوبکر احمد بن عبداللّه بن رحمن بن احمد بن موسی فارسی، از محدثان برجسته<ref>كَانَ مِنْ فُرْسَان الحَدِيْث، وَاسِع الرّحلَةِ | |||
سير اعلام النبلاء - الذهبي، جلد : 17 صفحه : 243</ref> و دانشمندان اهل سنت بود<ref>الشيرازي الحافظ الإمام الجوال أبو بكر أحمد بن عبد الرحمن بن أحمد بن محمد بن موسى الفارسي صاحب كتاب الألقاب. | |||
تذكره الحفاظ، للذهبي، جلد : 3 صفحه : 178</ref>. وی در شیراز متولد شد و مدتی نیز در همدان زندگی کرد<ref>احْمَد بن عبد الرحمن بن احْمَد بن مُحَمَّد ابْن مُوسَى الْحَافِظ أَبُو بكر الشِّيرَازِيّ سكن هَمدَان ثمَّ رَجَعَ إِلَى شيراز توفى سنة 407 سبع واربعمائة. | |||
هدية العارفين، الباباني، جلد : 1 صفحه : 71</ref>. او به عنوان فردی راستگو و مورد اعتماد شناخته شده است و اهل سنت او را حافظ حدیث میدانند<ref>الشِّيرَازِيّ صَاحب الألقاب الإِمَام الْحَافِظ الجوال أَبُو بكر أَحْمد ابْن عبد الرَّحْمَن بن أَحْمد بن مُحَمَّد بن مُوسَى الْفَارِسِي | |||
سمع الطَّبَرَانِيّ وطبقته وَكَانَ صَدُوقًا حَافظ يحسن هَذَا الشَّأْن جيدا مَاتَ سنة سبع وَأَرْبَعمِائَة. | |||
طبقات الحفاظ للسيوطي، جلد : 1 صفحه : 416</ref>. | |||
== جایگاه علمی == | |||
احمد بن عبدالله تحصیلات خود را در شهرهای مختلف از جمله بغداد، نیشابور، اصفهان، مرو، گرگان، بخارا، بصره و واسط تکمیل کرد. وی از استادان برجستهای مانند ابوبحر محمد بن حسن بربهاری، ابوبکر قطیعی و علی بن احمد مصیصی بهره برد و در این شهرها به روایت حدیث پرداخت<ref>تذكره الحفاظ، للذهبي، جلد : 3 صفحه : 178</ref>. | |||
از جمله شاگردان برجسته او میتوان به محمد بن عیسی و حمید بن مأمون اشاره کرد که از او حدیث نقل کردهاند<ref>وَأَقَامَ مُدَّة بهَمَذَان، فَحَدث عَنْهُ: مُحَمَّدُ بنُ عِيْسَى، وَأَبُو مُسْلِم بن غَزْو، وَحُمَيْد بن المَأْمُوْنِ، وَأَبُو الفَرَجِ البَجَلِيّ، وَآخَرُوْنَ. | |||
سير اعلام النبلاء - الذهبي، جلد : 17 صفحه : 242</ref>. | |||
تنها اثر شناختهشده احمد بن عبدالله شیرازی کتاب الالقاب است که از او به یادگار مانده است<ref>أبو بكر الشيرازي أحمد بن عبد الرحمن، الحافظ مصنّف كتاب «الألقاب» . | |||
شذرات الذهب في أخبار من ذهب نویسنده : ابن العماد الحنبلي جلد : 5 صفحه : 47</ref><ref>(الْحَافِظ أَبُو بكر الشِّيرَازِيّ) | |||
أَحْمد بن عبد الرَّحْمَن بن أَحْمد بن مُوسَى الْحَافِظ أَبُو بكر الشِّيرَازِيّ مُصَنف كتاب الألقاب سمع جمَاعَة وَكَانَ صَدُوقًا ثِقَة توفّي سنة سبع وَأَرْبع مائَة. | |||
الوافي بالوفيات، جلد : 7 صفحه : 25</ref>. | |||
احمد بن عبدالله در سال ۴۰۷ هجری قمری (و به نقلی ۴۱۱ هجری قمری) در زادگاه خود، شیراز، درگذشت<ref>تاريخ الاسلام - الذهبي، جلد : 28 صفحه : 155</ref>. | |||
== روایت حدیث غدیر<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۵۸. </ref> == | == روایت حدیث غدیر<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۲۵۸. </ref> == | ||
يكى از علما و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده ابوبكر شيرازى است. در بخش [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] خواهد آمد كه ابوبكر شيرازى حديث غدير را در كتاب «الالقاب» [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]] كرده است. | يكى از علما و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده ابوبكر شيرازى است. در بخش [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] خواهد آمد كه ابوبكر شيرازى حديث غدير را در كتاب «الالقاب» [[فرهنگ غدیر در تاریخ|روایت]] كرده است. |