ابونعیم اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:
== جایگاه علمی ==
== جایگاه علمی ==
به نقل از منابع، ابونعیم اصفهانی در هشت‌سالگی، از محدثان مشهور اصفهان، مانند ابوشیخ بن حیان و ابوالقاسم طبرانی استماع حدیث کرد.<ref>تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۲۷۵.</ref> او در ۲۰ سالگی برای کسب علم به مناطق مختلفی از جمله خوزستان، عراق و حجاز سفر نمود.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۹.</ref> شهرت او به سرعت گسترش یافت و طلاب علم از نقاط مختلف برای شنیدن احادیث به مجلس او در اصفهان می‌آمدند.<ref>تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۱۹۵.</ref>
به نقل از منابع، ابونعیم اصفهانی در هشت‌سالگی، از محدثان مشهور اصفهان، مانند ابوشیخ بن حیان و ابوالقاسم طبرانی استماع حدیث کرد.<ref>تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۲۷۵.</ref> او در ۲۰ سالگی برای کسب علم به مناطق مختلفی از جمله خوزستان، عراق و حجاز سفر نمود.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۱۹.</ref> شهرت او به سرعت گسترش یافت و طلاب علم از نقاط مختلف برای شنیدن احادیث به مجلس او در اصفهان می‌آمدند.<ref>تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۱۹۵.</ref>
* ابومحمد بن سمرقندی نقل می‌کند که از ابوبکر خطیب شنیدم که گفت: «من کسی را ندیدم که لقب «حافظ» به او داده شود، مگر دو نفر: ابونعیم اصفهانی و ابوحازم عبدوی.»<ref>تذکره الحفاظ طبقات الحفاظ للذهبی جلد: 3 صفحه: 195</ref>
 
درباره جایگاه علمی ابونعیم در منابع چنین آمده است:
* از ابوبکر خطیب نقل شده که گفت: من کسی را ندیدم که لقب «حافظ» به او داده شود، مگر دو نفر: ابونعیم اصفهانی و ابوحازم عبدوی.<ref>تذکرة الحفاظ، ج۳، ص۱۹۵.</ref>
* ابن مفضل حافظ نیز گفته است: «استاد ما، سلفی، اخبار مربوط به ابونعیم را جمع‌آوری کرده و از حدود هشتاد نفری که از او حدیث نقل کرده‌اند، یاد کرده است. او همچنین افزود که هیچ کتابی مانند «حلیة الاولیاء» نوشته نشده است. ما این کتاب را از ابن مظفر قاشانی شنیدیم، به جز بخش کوچکی که از دست رفته بود.»
* ابن مفضل حافظ نیز گفته است: «استاد ما، سلفی، اخبار مربوط به ابونعیم را جمع‌آوری کرده و از حدود هشتاد نفری که از او حدیث نقل کرده‌اند، یاد کرده است. او همچنین افزود که هیچ کتابی مانند «حلیة الاولیاء» نوشته نشده است. ما این کتاب را از ابن مظفر قاشانی شنیدیم، به جز بخش کوچکی که از دست رفته بود.»
* احمد بن محمد بن مردویه نیز درباره ابونعیم گفته است: «در زمان خود، او فردی بود که مردم برای دیدار و شنیدن حدیث به سویش سفر می‌کردند. در هیچ نقطه‌ای از جهان کسی مسندتر و حافظ‌تر از او نبود. حافظان حدیث جهان نزد او گرد می‌آمدند و هر روز یکی از آنان نوبت داشت تا آنچه می‌خواست بخواند. این جلسات تا نزدیک ظهر ادامه داشت. حتی زمانی که به خانه‌اش بازمی‌گشت، ممکن بود در مسیر نیز بخشی از احادیث برای او خوانده شود. با این حال، او هرگز خسته نمی‌شد و زندگی‌اش میان تألیف و شنیدن احادیث سپری می‌شد.<ref>تاریخ الاسلام - الذهبی، شمس الدین جلد: 29 صفحه: 277</ref>
* احمد بن محمد بن مردویه نیز درباره ابونعیم گفته است: «در زمان خود، او فردی بود که مردم برای دیدار و شنیدن حدیث به سویش سفر می‌کردند. در هیچ نقطه‌ای از جهان کسی مسندتر و حافظ‌تر از او نبود. حافظان حدیث جهان نزد او گرد می‌آمدند و هر روز یکی از آنان نوبت داشت تا آنچه می‌خواست بخواند. این جلسات تا نزدیک ظهر ادامه داشت. حتی زمانی که به خانه‌اش بازمی‌گشت، ممکن بود در مسیر نیز بخشی از احادیث برای او خوانده شود. با این حال، او هرگز خسته نمی‌شد و زندگی‌اش میان تألیف و شنیدن احادیث سپری می‌شد.<ref>تاریخ الاسلام - الذهبی، شمس الدین جلد: 29 صفحه: 277</ref>