۲۱٬۸۲۰
ویرایش
←بهشت جزاى صبر ائمه عليهم السلام و شيعيان[4]
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
فرمود: خوشا به حال كسى كه [[ولایت]] او را بپذيرد و واى بر كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى بينم كه روز [[قیامت]] سوار بر شترها بين باغ هاى بهشت با جلالت برده مى شوند در حالى كه جوان سال و خوش سيما هستند و تاج بر سر با چشمان سرمه كشيده اند. نه ترسى بر آنان است و نه محزون مى شوند؛ و با رضايت پروردگار كه مهمتر و بزرگتر است تأييد مى شوند و آن است رستگارى عظيم، تا آنكه در پناهگاه قدس از جوار پروردگار عالم ساكن شوند كه در آنجا آنچه دل بخواهد و ديده لذت ببرد برايشان آماده است و در آن دائمى خواهند بود. ملائكه به آنان مى گويند: «سلام بر شما به خاطر صبرى كه نموديد، و خوب خانه نهايى براى خود به دست آورديد» .<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷.</ref> | فرمود: خوشا به حال كسى كه [[ولایت]] او را بپذيرد و واى بر كسى كه با او دشمنى كند. گويا على و شيعيانش را مى بينم كه روز [[قیامت]] سوار بر شترها بين باغ هاى بهشت با جلالت برده مى شوند در حالى كه جوان سال و خوش سيما هستند و تاج بر سر با چشمان سرمه كشيده اند. نه ترسى بر آنان است و نه محزون مى شوند؛ و با رضايت پروردگار كه مهمتر و بزرگتر است تأييد مى شوند و آن است رستگارى عظيم، تا آنكه در پناهگاه قدس از جوار پروردگار عالم ساكن شوند كه در آنجا آنچه دل بخواهد و ديده لذت ببرد برايشان آماده است و در آن دائمى خواهند بود. ملائكه به آنان مى گويند: «سلام بر شما به خاطر صبرى كه نموديد، و خوب خانه نهايى براى خود به دست آورديد» .<ref>بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۱۶۷.</ref> | ||
در چنين شرايطى پيامبرصلى الله عليه وآله با استفاده از فرصت پيش آمده، فضيلتِ پذيرندگان ولايت علوی در بهشت را با اقتباس از چهار آيه قرآن در كلامى مختصر بيان فرمود و آيات را به گونه اى با كلام خويش تركيب فرمود كه مظهرى از [[فصاحت]] محمدى را جلوه گر ساخت. | در چنين شرايطى پيامبرصلى الله عليه وآله با استفاده از فرصت پيش آمده، فضيلتِ پذيرندگان ولايت علوی در [[بهشت]] را با اقتباس از چهار آيه قرآن در كلامى مختصر بيان فرمود و آيات را به گونه اى با كلام خويش تركيب فرمود كه مظهرى از [[فصاحت]] محمدى را جلوه گر ساخت. | ||
آيه سوره اعراف (لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ)۱۲ بار در قرآن با تفاوتى مختصر آمده است و همه اين موارد در توصيف اهل بهشت است. | آيه سوره اعراف (لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ)۱۲ بار در قرآن با تفاوتى مختصر آمده است و همه اين موارد در توصيف اهل بهشت است. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
عظمتى كه پيامبرصلى الله عليه وآله از كيفيت حضور [[شیعیان]] على عليه السلام ترسيم فرموده روح تازه در جان هاى خسته آنان كه از جنايت هاى [[سقیفه]] جراحت ها بر تن دارند مى دمد. ابتدا مى فرمايد: «خوشا به حالشان» ! سپس به «يُزَفُّونَ» اشاره مى كند، يعنى با عظمت و جلال آنان را مى برند. آنگاه «مُتَوَّجُونَ» را مطرح مى فرمايد كه تاجِ [[کرامت]] و شرف بر سر دارند. | عظمتى كه پيامبرصلى الله عليه وآله از كيفيت حضور [[شیعیان]] على عليه السلام ترسيم فرموده روح تازه در جان هاى خسته آنان كه از جنايت هاى [[سقیفه]] جراحت ها بر تن دارند مى دمد. ابتدا مى فرمايد: «خوشا به حالشان» ! سپس به «يُزَفُّونَ» اشاره مى كند، يعنى با عظمت و جلال آنان را مى برند. آنگاه «مُتَوَّجُونَ» را مطرح مى فرمايد كه تاجِ [[کرامت]] و شرف بر سر دارند. | ||
در دنباله اين توصيف [[اشارات قرآنی]] آغاز مى شود: خوف و حزنى ندارند، بالاتر از نعمت هاى بهشت، خداى بزرگ از آنان | در دنباله اين توصيف [[اشارات قرآنی]] آغاز مى شود: خوف و حزنى ندارند، بالاتر از نعمت هاى بهشت، خداى بزرگ از آنان [[راضی]] است چرا كه «رَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً» ، و چه سعادتى از اين بالاتر كه فوز عظيم نصيبشان شده است. | ||
آنگاه مقام بهشتى آنان را فراتر از ساير اهل بهشت در جوار پروردگار و در [[حظيرة القدس]] ذكر مى نمايد، جايى كه خداوند والاترين بهشتيان را در آن جاى داده و اختيار مطلق لذات را به آنان سپرده و در واقع بهشت را به آنان ارزانى داشته است. | آنگاه مقام بهشتى آنان را فراتر از ساير اهل بهشت در جوار پروردگار و در [[حظيرة القدس]] ذكر مى نمايد، جايى كه خداوند والاترين بهشتيان را در آن جاى داده و اختيار مطلق لذات را به آنان سپرده و در واقع بهشت را به آنان ارزانى داشته است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
سلام بر صبرى كه [[چهارده قرن]] سيلاب اشک به همراه آورده، و درود بر شيعيان على عليه السلام كه كاسه چشمشان پر از خونِ دل است. | سلام بر صبرى كه [[چهارده قرن]] سيلاب اشک به همراه آورده، و درود بر شيعيان على عليه السلام كه كاسه چشمشان پر از خونِ دل است. | ||
سلام بر شما اى شيعيان صابرى كه در هر كجاى جهان به پاى صاحب غدير و براى خشنودى مبلِّغ اعظم غدير اهانت ها مى شنويد و مورد حمله قرار مى گيريد و شما را به [[مسخره]] مى گيرند، اما هرگز دست از ريسمان الهىِ محمد و على و فاطمه عليهم السلام بر نمى داريد. | سلام بر شما اى شيعيان صابرى كه در هر كجاى جهان به پاى صاحب غدير و براى خشنودى مبلِّغ اعظم غدير [[اهانت ها]] مى شنويد و مورد حمله قرار مى گيريد و شما را به [[مسخره]] مى گيرند، اما هرگز دست از ريسمان الهىِ محمد و على و فاطمه عليهم السلام بر نمى داريد. | ||
[[ملائکه]] در انتظارتان درب بهشت را گلباران مى كنند تا با قدوم شما تحيّتى بزرگ تقديمتان نمايند: «سَلامٌ عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ»! | |||
== پيامبرصلى الله عليه وآله و صبر در مورد اصحاب صحيفه<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۲۸ - ۴۲۳.</ref> == | == پيامبرصلى الله عليه وآله و صبر در مورد اصحاب صحيفه<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۲۸ - ۴۲۳.</ref> == | ||
يكى از جملاتى كه پيامبرصلى الله عليه وآله در برابر اصحاب | يكى از جملاتى كه پيامبرصلى الله عليه وآله در برابر [[اصحاب صحیفه]] فرمود اين جمله است: لِيَبْتَلِىَ مَنْ يَأْتى بَعْدَهُمْ تَفْرِقَةً بَيْنَ الْخَبيثِ وَ الطَّيِّبِ. | ||
آنچه در اينجا لازم به توضيح است اينكه: | آنچه در اينجا لازم به توضيح است اينكه: [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه ملعونه]] سؤال بزرگى براى ما دارد، و آن اينكه با اطلاع دادن خداوند به پيامبرش و علم آن حضرت به انعقاد چنين قراردادى بر ضد اسلام، چرا حضرت افشاگرى نكرد و چرا مانع از كارشان نشد و چرا آنان را به قتل نرساند؟ | ||
اين سؤال درباره | اين سؤال درباره [[سقیفه]] نيز مطرح است كه چرا اميرالمؤمنين عليه السلام با اينكه با دست يداللهى مى توانست همه مهاجمين به خانه اش را به قتل برساند و با همان قدرت بر اريكه خلافت تكيه دهد، ولى چنين اقدامى نكرد و صبر و تحمل را پيشه كرد؟ | ||
اين سؤال درباره بسيارى از اقدامات انبياء و ائمه عليهم السلام مطرح است كه كار آنان به ظاهر سؤال برانگيز است، ولى در باطن امر مستقيم الهى بر همان است. | اين سؤال درباره بسيارى از اقدامات انبياء و ائمه عليهم السلام مطرح است كه كار آنان به ظاهر سؤال برانگيز است، ولى در باطن امر مستقيم الهى بر همان است. | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
پاسخ دوم: «وَ يَبْتَلِىَ مَنْ يَأْتى بَعْدَهُمْ» : «تا كسانى را كه بعد از آنان مى آيند امتحان كند» . | پاسخ دوم: «وَ يَبْتَلِىَ مَنْ يَأْتى بَعْدَهُمْ» : «تا كسانى را كه بعد از آنان مى آيند امتحان كند» . | ||
اگر خدا راه | اگر خدا راه [[ظالمین]] و گمراهان را مسدود كند وسيله اى براى امتحان مردم نمى ماند. مردم بايد در معرض راه منحرف و افكار باطل قرار بگيرند، تا عيار ثابت قدم بودنشان در كنار حق محک زده شود. درست است كه اهل باطل به سزاى خود مى رسند، ولى از جهتى باعث امتحان ديگران نيز خواهند بود. | ||
اين امتحان همه نسل ها را تا روز | اين امتحان همه نسل ها را تا روز [[قیامت]] فرا مى گيرد كه على عليه السلام را انتخاب خواهند كرد يا اولى و دومى را ؟ | ||
در غدير حضور خواهند يافت يا در سقيفه؟ | در غدير حضور خواهند يافت يا در سقيفه؟ | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
از درون خانه زهراعليها السلام مدافع عصمت كبرى خواهند بود يا از بيرون خانه آتش خواهند آورد؟ | از درون خانه زهراعليها السلام مدافع عصمت كبرى خواهند بود يا از بيرون خانه آتش خواهند آورد؟ | ||
طناب بر گردن على عليه السلام انداخته و شمشير بر سر او خواهند گرفت كه به اجبار بيعت كند، يا مانند سلمان و ابوذر و مقداد با سرهاى تراشيده و شمشيرهاى حمايل كرده كنار احجار | طناب بر گردن على عليه السلام انداخته و شمشير بر سر او خواهند گرفت كه به [[اجبار]] بيعت كند، يا مانند سلمان و ابوذر و مقداد با سرهاى تراشيده و شمشيرهاى حمايل كرده كنار [[احجار زیت]] براى نصرتش آماده مى شوند؟ | ||
حسين عزيزعليه السلام را با داعيه «بُغْضاً مِنّا لابيكَ» به شهادت مى رسانند، يا پيش مرگ او مى شوند تا در صحنه | حسين عزيزعليه السلام را با داعيه «بُغْضاً مِنّا لابيكَ» به شهادت مى رسانند، يا پيش مرگ او مى شوند تا در صحنه [[کربلا]] نماز بخواند؟! | ||
امواج پيچ در پيچ فرات را از جگر كباب شده ۷۲ مرد آسمانى و ۸۴ بانوى بهشتى منع مى كنند، يا در راه آوردن مشک آبى جان بر كف بر نيزه هاى يزيد مى تازند و با دو دست بريده بر لبان خشكيده آنان اشک مى ريزند؟ | امواج پيچ در پيچ فرات را از جگر كباب شده ۷۲ مرد آسمانى و ۸۴ بانوى بهشتى منع مى كنند، يا در راه آوردن مشک آبى جان بر كف بر نيزه هاى يزيد مى تازند و با دو دست بريده بر لبان خشكيده آنان اشک مى ريزند؟ | ||
آيا كدام نسل با گذشت قرن ها از روز فاطمه و حسين عليهما السلام، دشمنان و قاتلان ايشان را مى ستايند و از ذكر جناياتشان اغماض مى كنند، يا با لعن بر | آيا كدام نسل با گذشت قرن ها از روز فاطمه و حسين عليهما السلام، دشمنان و قاتلان ايشان را مى ستايند و از ذكر جناياتشان اغماض مى كنند، يا با [[لعن]] بر [[غاصبین]] حقشان و افشاى جوانب سوزناک جناياتشان، بر پهلوى شكسته سِرّاللَّه و سَرِ مقدس ثاراللَّه آه مى كشند و اشک مى ريزند؟ | ||
پاسخ سوم: «تَفْرِقَةً بَيْنَ الْخَبيثِ وَ الطَّيِّبِ» : «تا جدا كردن خبيث و طيب انجام گيرد» . | پاسخ سوم: «تَفْرِقَةً بَيْنَ الْخَبيثِ وَ الطَّيِّبِ» : «تا جدا كردن خبيث و طيب انجام گيرد» . | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۴: | ||
جدا كردن خبيث از طيب از اهداف اصلى آوردن بشر به دنياست. اگر اين دوران نبود تا بشر باطن خود را نشان دهد، در روز قيامت هر كس براى خود ادعايى داشت و خبيثان خباثت خود را نمى پذيرفتند و همه هوس بهشت را داشتند، در حالى كه بهشت جاى پاكان است.<ref>در اين باره مراجعه شود به: غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۵۳ - ۱۴۰، كه مفصل بحث شد.</ref> | جدا كردن خبيث از طيب از اهداف اصلى آوردن بشر به دنياست. اگر اين دوران نبود تا بشر باطن خود را نشان دهد، در روز قيامت هر كس براى خود ادعايى داشت و خبيثان خباثت خود را نمى پذيرفتند و همه هوس بهشت را داشتند، در حالى كه بهشت جاى پاكان است.<ref>در اين باره مراجعه شود به: غدير در قرآن: ج ۲ ص ۲۵۳ - ۱۴۰، كه مفصل بحث شد.</ref> | ||
خداوند پاكانى چون محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و نُه امام از فرزندان حسين عليهم السلام را در يک سوى اين جهان قرار داده، و در سوى ديگر ناپاكانى چون | [[خداوند]] پاكانى چون محمد و على و فاطمه و حسن و حسين و نُه امام از فرزندان حسين عليهم السلام را در يک سوى اين جهان قرار داده، و در سوى ديگر ناپاكانى چون [[ابوبکر بن ابی قحافه|ابوبکر]] و عمر و عثمان و معاويه و يزيد و بنى اميه و بنى عباس را در ديدگاه فكر و انديشه و عمل مردم قرار داده است. | ||
حق انتخاب را چنان آزادانه به مردم داده كه آن كشش هاى درونىِ سعادت و شقاوت و پاكى و خباثت به صورت تمام عيار خود را نشان دهند و باطن ها به ظهور رسد و خبيث و طيب خود را به دست خود معرفى كنند و بر خودشان هم مخفى نماند كه چه موجودى هستند! | حق انتخاب را چنان آزادانه به مردم داده كه آن كشش هاى درونىِ سعادت و شقاوت و پاكى و خباثت به صورت تمام عيار خود را نشان دهند و باطن ها به ظهور رسد و خبيث و طيب خود را به دست خود معرفى كنند و بر خودشان هم مخفى نماند كه چه موجودى هستند! | ||
| خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
پاسخ چهارم: «انَّهُ سُبْحانَهُ امَرَنى بِالاعْراضِ عَنْهُمْ» : «خداوند سبحان به من دستور اعراض از آنان را داده است» . | پاسخ چهارم: «انَّهُ سُبْحانَهُ امَرَنى بِالاعْراضِ عَنْهُمْ» : «خداوند سبحان به من دستور اعراض از آنان را داده است» . | ||
ما نبايد گمان كنيم كه پيامبرصلى الله عليه وآله به خاطر مصالح شخصى يا از روى تصميم گيرى شخصى با اصحاب | ما نبايد گمان كنيم كه پيامبرصلى الله عليه وآله به خاطر مصالح شخصى يا از روى تصميم گيرى شخصى با [[صحیفه ملعونه اول|اصحاب صحیفه]] درگير نشده، بلكه اغماض و اعراض آن حضرت مستقيماً به امر الهى بوده است. | ||
نتيجه اين است كه سؤال ما درباره صبر و تحمل در برابر اصحاب صحيفه به معناى كاسه از آش داغتر خواهد بود، چرا كه نازل كننده اسلام بر قلب پيامبرصلى الله عليه وآله به او اين گونه امر فرموده و او امر خدا را اجرا كرده، در حالى كه قتل آنان در آن موقعيت كار بسيار ساده اى بوده است. اين اغماض از آن اقدام بسيار بالاتر است، چرا كه تحمل خباثت دشمن به خاطر امتثال امر الهى است. | نتيجه اين است كه سؤال ما درباره صبر و تحمل در برابر اصحاب صحيفه به معناى كاسه از آش داغتر خواهد بود، چرا كه نازل كننده اسلام بر قلب پيامبرصلى الله عليه وآله به او اين گونه امر فرموده و او امر خدا را اجرا كرده، در حالى كه قتل آنان در آن موقعيت كار بسيار ساده اى بوده است. اين [[اغماض]] از آن اقدام بسيار بالاتر است، چرا كه تحمل خباثت دشمن به خاطر امتثال امر الهى است. | ||
پاسخ پنجم: «لِلامْرِ الَّذى هُوَ بالِغُهُ» : «به خاطر امرى كه مى خواهد به انجام رساند» . | پاسخ پنجم: «لِلامْرِ الَّذى هُوَ بالِغُهُ» : «به خاطر امرى كه مى خواهد به انجام رساند» . | ||
| خط ۱۲۸: | خط ۱۲۸: | ||
بسيارى از امور جهان بلكه همه آنچه پشت پرده جهان به حساب مى آيد بر انسانها مخفى است و قطعاً ظرفيت و تحمل درک آن را ندارند. خداوند هم بنا ندارد براى نظام و اهدافى كه براى بشريّت مقدر كرده منتظر فهم و درک بشر بماند و بعد آنها را اجرا كند. | بسيارى از امور جهان بلكه همه آنچه پشت پرده جهان به حساب مى آيد بر انسانها مخفى است و قطعاً ظرفيت و تحمل درک آن را ندارند. خداوند هم بنا ندارد براى نظام و اهدافى كه براى بشريّت مقدر كرده منتظر فهم و درک بشر بماند و بعد آنها را اجرا كند. | ||
نتيجه اين است كه بشر بايد بپذيرد كه بسيارى از سؤالاتش اگر هم بى پاسخ بماند دلش آرام است كه خداوند حكيم عليمى آن را به اجرا در آورده است. البته اگر بنا بر بيان مصالح امور باشد، خداوند بهترين و قانع كننده ترين پاسخ ها را براى آنها دارد. | نتيجه اين است كه بشر بايد بپذيرد كه بسيارى از سؤالاتش اگر هم بى پاسخ بماند دلش آرام است كه [[خداوند]] حكيم عليمى آن را به اجرا در آورده است. البته اگر بنا بر بيان مصالح امور باشد، خداوند بهترين و قانع كننده ترين پاسخ ها را براى آنها دارد. | ||
بنابراين نگرانى ندارد كه چرا خدا و رسولش اصحاب صحيفه را آزاد گذاشتند، چرا كه اين كار را خداى عليم قدير حكيم رحيم انجام داده؛ و ما اطمينان خاطر داريم كه هر چه او مقدر كند بهترين است و از آن نيكوتر فرض نمى شود. | بنابراين نگرانى ندارد كه چرا خدا و رسولش اصحاب صحيفه را آزاد گذاشتند، چرا كه اين كار را خداى عليم قدير حكيم رحيم انجام داده؛ و ما اطمينان خاطر داريم كه هر چه او مقدر كند بهترين است و از آن نيكوتر فرض نمى شود. | ||
| خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
پاسخ ششم: «لَقَدَّمْتُهُمْ فَضَرَبْتُ اعْناقَهُمْ» : «آنان را پيش مى آوردم و گردنشان را مى زدم» . | پاسخ ششم: «لَقَدَّمْتُهُمْ فَضَرَبْتُ اعْناقَهُمْ» : «آنان را پيش مى آوردم و گردنشان را مى زدم» . | ||
قابل توجه همه كسانى كه سنگ سقيفه را بر سينه مى زنند و از ابوبكر و عمر بيش از پيامبرصلى الله عليه وآله دفاع مى كنند، اين نكته است كه پيامبرصلى الله عليه وآله در شأن آن دو نفر فرموده است: «آنان را در پيشگاه مردم گردن مى زدم» . يعنى آن روز بنا بوده اين دو نفر گردن زده شوند و با نوشتن | قابل توجه همه كسانى كه سنگ سقيفه را بر سينه مى زنند و از ابوبكر و عمر بيش از پيامبرصلى الله عليه وآله دفاع مى كنند، اين نكته است كه پيامبرصلى الله عليه وآله در شأن آن دو نفر فرموده است: «آنان را در پيشگاه مردم گردن مى زدم» . يعنى آن روز بنا بوده اين دو نفر گردن زده شوند و با نوشتن [[صحیفه ملعونه اول|صحیفه]] مستحق چنين سزايى شده اند، ولى خدا به آنان مهلت داده است. | ||
بنابراين طرفداران سقيفه با اعدام شدگانى كه بيش از نصيبشان زنده مانده اند در حركتند!اى كاش خدا اجازه مى داد و آن روز -كه دو ماه قبل از احراق بيت بود - با شمشير پيامبرصلى الله عليه وآله به قتل مى رسيدند،تا آن دست نحس آتشگيره بر در خانه وحى روشن نمى كرد، و آن كفّ منحوس بر صورت عصمت كبريا سيلى نمى زد، و آن پاى خبيث درِ آتش گرفته را بر روى زهراعليها السلام نمى شكست تا محسن شهيد نمى شد! | بنابراين طرفداران سقيفه با اعدام شدگانى كه بيش از نصيبشان زنده مانده اند در حركتند!اى كاش خدا اجازه مى داد و آن روز -كه دو ماه قبل از احراق بيت بود - با شمشير پيامبرصلى الله عليه وآله به قتل مى رسيدند،تا آن دست نحس آتشگيره بر در خانه وحى روشن نمى كرد، و آن كفّ منحوس بر صورت عصمت كبريا سيلى نمى زد، و آن پاى خبيث درِ آتش گرفته را بر روى زهراعليها السلام نمى شكست تا محسن شهيد نمى شد! | ||
اى كاش آن بازوى كثيف با جسارت تمام بر بازوى سيدة النساءعليها السلام تازيانه نمى زد و بازوبند كبود براى على عليه السلام به يادگار نمى گذاشت. | اى كاش آن بازوى كثيف با [[جسارت]] تمام بر بازوى سيدة النساءعليها السلام تازيانه نمى زد و بازوبند كبود براى على عليه السلام به يادگار نمى گذاشت. | ||
اى كاش با دست آن لعين غلاف شمشير بى محابا بر پهلو و كتف و كمر فاطمه عليها السلام فرود نمى آمد، تا هنگام غسل خون تازه از پهلوى او جارى باشد! | اى كاش با دست آن لعين غلاف شمشير بى محابا بر پهلو و كتف و كمر فاطمه عليها السلام فرود نمى آمد، تا هنگام غسل خون تازه از پهلوى او جارى باشد! | ||
خدايا، اى كاش كار به اينجا نمى رسيد، ولى همچنانكه پيامبر و على و فاطمه و حسن و حسين و امامانمان عليهم السلام به مقدر تو راضى بودند ما هم به آنان اقتدا مى كنيم، و صبر مى كنيم و تا | خدايا، اى كاش كار به اينجا نمى رسيد، ولى همچنانكه پيامبر و على و فاطمه و حسن و حسين و امامانمان عليهم السلام به مقدر تو راضى بودند ما هم به آنان اقتدا مى كنيم، و صبر مى كنيم و تا [[قیامت]] بر اين مصائب عظيم اشک مى ريزيم. | ||
== شيعيان و صبر در زمان غيبت<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۰ ۳۹.</ref> == | == شيعيان و صبر در زمان غيبت<ref>غدير در قرآن: ج ۲ ص ۴۰ ۳۹.</ref> == | ||