۲۱٬۹۴۶
ویرایش
سخنرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←پانویس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== آماده سازى منبر غدير<ref>اسرار غدير: ص ۴۸. واقعه قرآنى غدير: ص ۷۳.</ref> == | == آماده سازى منبر غدير<ref>اسرار غدير: ص ۴۸. واقعه قرآنى غدير: ص ۷۳.</ref> == | ||
پس از رسيدن كاروان حجةالوداع به غدير و فرمان توقف از سوى | پس از رسيدن كاروان [[حجةالوداع]] به غدير و فرمان توقف از سوى [[پیامبرصلی الله علیه و آله|پیامبرصلی الله علیه وآله]]، آن حضرت مقداد و سلمان و ابوذر و عمار را فرا خواند و به آنان دستور داد تا به محل پنج درخت كهنسال - كه در يک رديف جلوى [[غدیرخم|برکه غدیر]] بودند - بروند و آنجا را براى اجراى مراسم آماده كنند. | ||
آنان خارهاى زير درختان را كندند و سنگ هاى ناهموار را جمع كردند و زير درختان را جارو كردند و آب پاشيدند. سپس شاخه هاى پايين آمده درختان را - كه تا نزديكى زمين آمده بود - قطع كردند. بعد از آن در فاصله دو درختِ وسط، روى شاخه ها پارچه اى انداختند تا سايبانى از آفتاب باشد. | آنان خارهاى زير درختان را كندند و سنگ هاى ناهموار را جمع كردند و زير درختان را جارو كردند و آب پاشيدند. سپس شاخه هاى پايين آمده درختان را - كه تا نزديكى زمين آمده بود - قطع كردند. بعد از آن در فاصله دو درختِ وسط، روى شاخه ها پارچه اى انداختند تا سايبانى از آفتاب باشد. | ||
سپس در زير سايبان، بناى منبرى از سنگ را | سپس در زير سايبان، بناى منبرى از سنگ را تدارک ديدند. ابتدا با جمع آورى سنگ هاى بزرگ و كوچک، آنها را روى هم چيدند و شبه منبرى به بلندى قامت حضرت ساختند. سپس از رواندازهاى شتران و ساير مركب ها كمک گرفتند و بناى آن را تكميل كردند. | ||
در مرحله بعد پارچه اى براى زيبايى از بالا تا پايين منبر انداختند. آنان منبر را طورى برپا كردند كه نسبت به دو طرف جمعيت در وسط قرار بگيرد، و پيامبرصلى الله عليه وآله هنگام سخنرانى مُشرِف بر مردم باشد تا همه آن حضرت را ببينند. چنان كه در گزارش ماجراى غدير آمده است: احدى از حاضرين غدير خم نبود مگر آنكه آن حضرت را به چشم خود مى ديد و صداى آن حضرت را به گوش خود مى شنيد. | در مرحله بعد پارچه اى براى زيبايى از بالا تا پايين منبر انداختند. آنان منبر را طورى برپا كردند كه نسبت به دو طرف جمعيت در وسط قرار بگيرد، و پيامبرصلى الله عليه وآله هنگام سخنرانى مُشرِف بر مردم باشد تا همه آن حضرت را ببينند. چنان كه در گزارش ماجراى غدير آمده است: احدى از حاضرين غدير خم نبود مگر آنكه آن حضرت را به چشم خود مى ديد و صداى آن حضرت را به گوش خود مى شنيد. | ||
از سوى ديگر شخصى به نام ربيعة بن اُمية بن خلف - كه صداى بلندى | از سوى ديگر شخصى به نام [[ربیعه بن امیه بن خلف|ربيعة بن اُمية بن خلف]] - كه صداى بلندى داشت مأمور شد كلام حضرت را براى افرادى كه دورتر قرار داشتند تكرار كند تا همه سخنان حضرت را شنيده باشند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۴ ۲۰۳ ۱۷۳ ۱۶۸ ۱۴۹ و ج ۹۸ ص ۲۹۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۱۰۶ ۸۰ ۷۹ ۷۵ ۶۰ ۵۰.</ref> | ||
دو نفر نيز مأموريت يافتند چند شاخه بلند اطراف منبر را كه قابل بريدن نبود با دست نگه دارند تا جايگاه سخنرانى بهتر ديده شود.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۲۳ ص ۳۶۲ و ج ۳۶ ص ۱۵۲ و ج ۳۷ ص ۲۰۴ ۲۰۳ ۱۷۳ ۱۵۲ ۱۴۰ ۱۱۹ و ج ۹۸ ص ۲۹۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ - ۲۹۹ ۸۰ ۷۹ ۷۵ ۶۰ ۵۰. احقاق الحق: ج ۲۱ ص ۴۶.</ref> | دو نفر نيز مأموريت يافتند چند شاخه بلند اطراف منبر را كه قابل بريدن نبود با دست نگه دارند تا جايگاه سخنرانى بهتر ديده شود.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۲۳ ص ۳۶۲ و ج ۳۶ ص ۱۵۲ و ج ۳۷ ص ۲۰۴ ۲۰۳ ۱۷۳ ۱۵۲ ۱۴۰ ۱۱۹ و ج ۹۸ ص ۲۹۸. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ - ۲۹۹ ۸۰ ۷۹ ۷۵ ۶۰ ۵۰. احقاق الحق: ج ۲۱ ص ۴۶.</ref> | ||
== ايستادن دو نفر بر فراز منبر غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۵۰ . ژرفاى غدير: ص ۷۴.</ref> == | == ايستادن دو نفر بر فراز منبر غدير<ref>سخنرانى استثنائى غدير: ص ۵۰ . ژرفاى غدير: ص ۷۴.</ref> == | ||
عادت ذهنى عموم مردم از منبر، نشستن بر فراز آن است نه ايستادن، و پيامبرصلى الله عليه وآله نيز در تمام عمر خود هر گاه بر فراز منبر سخن گفته در حال نشسته بوده است. اما در | عادت ذهنى عموم مردم از منبر، نشستن بر فراز آن است نه ايستادن، و پيامبرصلى الله عليه وآله نيز در تمام عمر خود هر گاه بر فراز منبر سخن گفته در حال نشسته بوده است. اما در [[غدیرخم|غدیر]] از همان آغاز خطابه اين منظره توجه همه را به خود جلب كرد كه حضرت پس از بالا رفتن از پله هاى منبر، بر فراز آن ننشست و در حال قيام رو به مردم نمود. | ||
در حالى كه اين جلوه جالب ادامه داشت، جهت اعجاب برانگيز ديگرى بر آن افزوده شد. همچنان كه مردم منتظر آغاز سخنرانى بودند متوجه شدند | در حالى كه اين جلوه جالب ادامه داشت، جهت اعجاب برانگيز ديگرى بر آن افزوده شد. همچنان كه مردم منتظر آغاز سخنرانى بودند متوجه شدند [[پیامبرصلی الله علیه و آله]] به پايين منبر اشاره مى كند و لحظاتى بعد گام هاى بلند [[علی بن ابی طالب علیه السلام]] را ديدند كه از پله هاى منبر بالا مى رود. | ||
چشم ها به منبر دوخته شده بود به گمان آنكه پيامبرصلى الله علیه و آله با على عليه السلام كار خاصى دارد و مى خواهد درباره نظم مجلس به او دستورى دهد، غافل از آنكه او بايد تا آخر سخنرانى در كنار خطيب حضور داشته باشد. | |||
على عليه السلام پله هاى منبر را بالا رفت تا آنكه يک پله پايين تر از پيامبرصلى الله عليه وآله بر فراز منبر در سمت راست آن حضرت ايستاد. اوج عظمت آنگاه جلوه گر شد كه به احترام ختم نبوت و براى آنكه پشت به حضرتش نباشد، خود را متمايل به طرف صورت مبارک خاتم الانبياءصلى الله عليه وآله نمود. | على عليه السلام پله هاى منبر را بالا رفت تا آنكه يک پله پايين تر از پيامبرصلى الله عليه وآله بر فراز منبر در سمت راست آن حضرت ايستاد. اوج [[عظمت]] آنگاه جلوه گر شد كه به احترام [[ختم نبوت]] و براى آنكه پشت به حضرتش نباشد، خود را متمايل به طرف صورت مبارک خاتم الانبياءصلى الله عليه وآله نمود. | ||
در آن حال كه دو نور خلقت بر فراز منبر بودند دست محمدى بر شانه علوى فرود آمد، و صداى خطيب اعظم در فضاى غدير به «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» طنين انداز شد. | در آن حال كه دو نور [[خلقت]] بر فراز منبر بودند دست محمدى بر شانه علوى فرود آمد، و صداى خطيب اعظم در فضاى غدير به «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» طنين انداز شد. | ||
قيام بر منبر در غدير، در حالى كه اميرالمؤمنين عليه السلام نيز كنار حضرت ايستاده بودند، منظره اى بود كه براى اولين بار مردم دو نفر را در سابقه ذهن خود بر فراز منبر مى ديدند. در موقعيت حساس خطبه، پيامبرصلى الله عليه وآله دست على عليه السلام را گرفت و او را نزديک خود آورد و سپس بازوان وى را گرفت و بلند كرد و عملاً معرفى نمود. اين منظره از زيباترين جلوه هاى بيادماندنى غدير براى كسانى بود كه آن واقعه را ديدند يا شنيدند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۹ ۱۱۱. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۹۷ ۴۷ ۴۴. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۲۶۷ ح ۳۹۱ ۳۸۷. احقاق الحق: ج ۶ ص ۲۷۰ و ج ۲۱ ص ۵۷۵۳ . كتاب سليم: ص ۸۸۸ ح ۵۵ .</ref> | قيام بر منبر در غدير، در حالى كه اميرالمؤمنين عليه السلام نيز كنار حضرت ايستاده بودند، منظره اى بود كه براى اولين بار مردم دو نفر را در سابقه ذهن خود بر فراز منبر مى ديدند. در موقعيت حساس خطبه، پيامبرصلى الله عليه وآله دست على عليه السلام را گرفت و او را نزديک خود آورد و سپس بازوان وى را گرفت و بلند كرد و عملاً معرفى نمود. اين منظره از زيباترين جلوه هاى بيادماندنى غدير براى كسانى بود كه آن واقعه را ديدند يا شنيدند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص ۳۸۷ و ج ۳۷ ص ۲۰۹ ۱۱۱. عوالم العلوم: ج ۳ / ۱۵ ص ۳۰۱ ۹۷ ۴۷ ۴۴. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۲۶۷ ح ۳۹۱ ۳۸۷. احقاق الحق: ج ۶ ص ۲۷۰ و ج ۲۱ ص ۵۷۵۳ . كتاب سليم: ص ۸۸۸ ح ۵۵ .</ref> | ||
== تبليغ غدير با سخنرانى<ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۴. چهارده قرن با غدير: ص ۱۵۷ - ۱۵۳.</ref> == | == تبليغ غدير با سخنرانى<ref>غدير در آئينه كتاب: ص ۳۴. چهارده قرن با غدير: ص ۱۵۷ - ۱۵۳.</ref> == | ||
يكى از گرايش هاى تحقيقى در مورد | يكى از گرايش هاى تحقيقى در مورد [[عید غدیر|غدیر]] و از انواع راهكارها و تحقيقاتى كه محققان از طريق آنها در آستان غدير خدمت نموده اند و يا جا دارد كه خدمت نمايند تنظيم سخنرانى هاى غدير است. | ||
تنظيم سخنرانى ها و بيانات بزرگان كه در غدير ايراد مى كنند نيز از ديگر مسائل مهم در كتاب غدير است، چرا كه علماى | تنظيم سخنرانى ها و بيانات بزرگان كه در غدير ايراد مى كنند نيز از ديگر مسائل مهم در كتاب غدير است، چرا كه علماى [[شیعه]] سخنرانى ها و بيانيه هايى ايراد مى نمايند كه شامل نكات و ظرائف بسيار است. اين گونه گفتارها اگر ثبت نشود با گذشت زمان از اذهان نيز پاک خواهد شد، ولى اگر به صورت کتاب و گاهى به صورت يادنامه چاپ و منتشر گردد اثرى جاودان در فرهنگ غدير خواهد بود. | ||
== توصيف منبر غدير<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۹۰. تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۸۲ ۸۱ .</ref> == | == توصيف منبر غدير<ref>ژرفاى غدير: ص ۱۹۰. تبليغ غدير در سيره معصومين عليهم السلام: ص ۸۲ ۸۱ .</ref> == | ||
خفقان | خفقان [[سقیفه]] و بنى اميه اين آرزو را بر دل [[دوستان غدیر]] گذاشت كه جزئيات مفصل ماجرا را از لبان مبارک امام معصوم بشنوند. با انقراض بنى اميه و قبل از تسلط [[بنی عباس]]، فرصت مناسبى بود تا امام پنجم غدير براى اولين بار جزئياتى از محل [[خطبه غدیر|خطابه]] و كيفيت آماده سازى آن را بازگو كند و متن كامل خطبه را در اختيار دوستداران غدير قرار دهد. | ||
اين يعنى به ما بفهماند كه واقعه اى در سه روز با خطابه اى به طول بيش از يک ساعت، چه نعمت عظيمى در | اين يعنى به ما بفهماند كه واقعه اى در سه روز با خطابه اى به طول بيش از يک ساعت، چه نعمت عظيمى در [[تاریخ]] اعتقادى ماست كه تا قيامت موظف به نشر و [[ابلاغ غدیر|ابلاغ]] آن به نسل هاى بعد هستيم. | ||
اميرالمؤمنين عليه السلام در مورد منبر غدير فرمود: | اميرالمؤمنين عليه السلام در مورد منبر غدير فرمود: | ||
در غدير شبيه منبرى براى پيامبرصلى الله عليه وآله ساخته شد و آن حضرت بر فراز آن رفت و بازوى مرا گرفت و بلند كرد به حدى كه سفيدى زير بغلش ديده شد. در آن مجلس با صداى بلند فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» . پس اساس ولايت من | در غدير شبيه منبرى براى پيامبرصلى الله عليه وآله ساخته شد و آن حضرت بر فراز آن رفت و بازوى مرا گرفت و بلند كرد به حدى كه سفيدى زير بغلش ديده شد. در آن مجلس با صداى بلند فرمود: «من كنت مولاه فعلى مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه» . پس اساس ولايت من [[ولایت]] الهى است، و [[عداوت]] با من برابر دشمنى با خداست.<ref>الكافى(روضه) : ص ۲۷. اثبات الهداة: ج ۲ ص ۱۸ ح ۷۲.</ref> | ||
همچنين امام باقرعليه السلام در شرح مفصلى از ماجراى غدير ساخت منبر غدير را اين گونه شرح داد: | همچنين امام باقرعليه السلام در شرح مفصلى از ماجراى غدير ساخت منبر غدير را اين گونه شرح داد: | ||
پيامبرصلى الله عليه وآله از جاده اصلى به سمت مسجد | پيامبرصلى الله عليه وآله از جاده اصلى به سمت [[مسجد غدیر]] آمد كه در آنجا درختانى بود. حضرت دستور داد زير آن درختان پاكسازى شود و سنگ هايى را شبيه منبر روى هم بچينند تا در حال خطابه مشرف بر مردم باشد. | ||
آنگاه مردم از هر سو در برابر منبر جمع شدند و پيامبرصلى الله عليه وآله بر فراز آن سنگ ها ايستاد و خطابه را چنين آغاز كرد: «الحَمدُ للَّهِ الَّذى عَلا فى تَوَحُّدِهِ وَ دَنا فى تَفَرُّدِهِ وَ جَلَّ فى سُلطانِهِ ...» .<ref>احتجاج: ج ۱ ص ۶۶ . بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۱ ح ۸۶ .</ref> | آنگاه مردم از هر سو در برابر منبر جمع شدند و پيامبرصلى الله عليه وآله بر فراز آن سنگ ها ايستاد و خطابه را چنين آغاز كرد: «الحَمدُ للَّهِ الَّذى عَلا فى تَوَحُّدِهِ وَ دَنا فى تَفَرُّدِهِ وَ جَلَّ فى سُلطانِهِ ...» .<ref>احتجاج: ج ۱ ص ۶۶ . بحار الانوار: ج ۳۷ ص ۲۰۱ ح ۸۶ .</ref> | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
سير آماده سازى مردم توسط پيامبرصلى الله عليه وآله را مى توان به طور سلسله وار اين گونه بيان كرد: | سير آماده سازى مردم توسط پيامبرصلى الله عليه وآله را مى توان به طور سلسله وار اين گونه بيان كرد: | ||
پس از رسيدن به غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله چند اقدام مهم انجام داد تا خطبه | پس از رسيدن به غدير، پيامبرصلى الله عليه وآله چند اقدام مهم انجام داد تا [[خطبه غدیر]] در بهترين شرايط ارائه شود: | ||
'''جمع آورى مردم''' | '''جمع آورى مردم''' | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
يكى آنكه فوراً افرادى را مأمور كرد تا مواظب انسجام كاروان و پراكنده نشدن آن باشند. ديگر آنكه فرمان داد تا منادى ندا كند: همه مردم متوقف شوند، و آنان كه پيشتر رفته اند بازگردند، و آنان كه پشت سر هستند خود را برسانند. | يكى آنكه فوراً افرادى را مأمور كرد تا مواظب انسجام كاروان و پراكنده نشدن آن باشند. ديگر آنكه فرمان داد تا منادى ندا كند: همه مردم متوقف شوند، و آنان كه پيشتر رفته اند بازگردند، و آنان كه پشت سر هستند خود را برسانند. | ||
اين گونه بود كه آهسته آهسته همه آن جمعيت صد و بيست هزار نفرى در محل از پيش تعيين شده كنار | اين گونه بود كه آهسته آهسته همه آن جمعيت صد و بيست هزار نفرى در محل از پيش تعيين شده كنار [[برکه]] جمع شدند، بدون اينكه كوچكترين اخلالى در نظم عمومى كاروان پيش آيد. | ||
سومين اقدام پيامبرصلى الله عليه وآله براى حفظ نظم هنگامى صورت گرفت كه آن حضرت متوجه شد عدهاى از فتنه گران به قصد بر هم زدن نظم و ايجاد آشوب از غدير عبور كرده اند. اين بود كه همزمان با اعلام توقف كاروان، گروهى را فرستاد تا پيش رفتگان را بازگردانند و به آنان درباره بازگرداندن ابوبكر و عمر به طور خاص سفارش كرد! | سومين اقدام پيامبرصلى الله عليه وآله براى حفظ نظم هنگامى صورت گرفت كه آن حضرت متوجه شد عدهاى از فتنه گران به قصد بر هم زدن نظم و ايجاد آشوب از غدير عبور كرده اند. اين بود كه همزمان با اعلام توقف كاروان، گروهى را فرستاد تا پيش رفتگان را بازگردانند و به آنان درباره بازگرداندن ابوبكر و عمر به طور خاص سفارش كرد! | ||