منع از نقل و تدوین حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

به همين جهت در بين قاطبه مسلمين، هيچ حديثى به اندازه «حديث غدير» روايت كننده ندارد، و گذشته از تواتر آن، از نظر علم رجال و درايت اسنادِ آن در حد فوق العاده ‏اى است.

از روز شهادت پيامبرصلى الله عليه وآله تا پايان قرن اول هجرى ثبت و تدوين احاديث و [[تاریخ اسلام]] از طرف غاصبین خلافت ممنوع اعلام شده و مجازات‏ هاى سختى براى اقدام كنندگان به چنين مهمى در نظر گرفته شده بود. علت اصلى اين نقشه جلوگيرى از ثبت مطالبى چون واقعه غدير بود كه با اساس حكومت غاصبين منافات داشت.

   براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: تبليغ /  مراحل چهارگانه تبليغ غدير در تاريخ.

در زمان‏هايى تاريكى كه تدوين و كتابت حديث و معارف دين از طرف سقيفه رسماً ممنوع اعلام شده بود! و در زمان‏ هايى كه هنوز نوشتن به رواج امروزى متداول نبود، امامان غديرعليهم السلام على رغم شرايط دشوار [[تقیه]]، اَبعاد مختلف واقعه غدير را براى اصحابشان بازگو مى‏ فرمودند و آنان در نوشته‏ هاى خود به صورت حديث ثبت مى‏ كردند.