۲۱٬۹۷۲
ویرایش
موفق بن احمد خوارزمی(مکی، اخطب خوارزم) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۰
، ۱ فوریهٔ ۲۰۲۲بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۶۶.</ref> == | == روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۶۶.</ref> == | ||
يكى از علما و بزرگان [[اهل سنت]] كه حدیث غدیر را نقل كرده موفّق بن احمد مكّى خوارزمى، اخطب خوارزم است. خوارزمى در «مناقب على بن ابى طالب عليه السلام» | يكى از علما و بزرگان [[اهل سنت]] كه [[حدیث غدیر]] را نقل كرده موفّق بن احمد مكّى خوارزمى، اخطب خوارزم است. خوارزمى در «مناقب على بن ابى طالب عليه السلام» حدیث غدیر را با نقل مختصر ماجراى غدير و نيز در نامه عمروعاص به [[معاوية بن ابی سفیان|معاويه]] و بيان حديث غدير توسط [[عمرو بن عاص|عمرو عاص]] نقل كرده است.<ref>مناقب على بن ابى طالب عليه السلام: ص ۹۴. همچنين براى شرح حال خوارزمى ر.ك: شَذَرات الذهب: حوادث سال ۵۶۸ . الجواهر المضيّة فى طبقات الحنفية. بُغيَة الوُعاة فى طبقات اللغويّين و النُحاة. العقد الثمين فى تاريخ البلد الامين.</ref> | ||
== نقل احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام در رحبه كوفه<ref>چكيده عبقات الانوار(حديث غدير) : ص ۵۲۵ .</ref> == | == نقل احتجاج اميرالمؤمنين عليه السلام در رحبه كوفه<ref>چكيده عبقات الانوار(حديث غدير) : ص ۵۲۵ .</ref> == | ||
از ادله دلالت حدیث | از ادله [[دلالت حدیث غدیر۱|دلالت حدیث غدیر]] بر [[امامت]] و [[خلافت]] اين است كه اميرالمؤمنين عليه السلام در [[رحبه کوفه]] حديث «مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلىٌّ مَولاهُ» را مطرح كرده و از شاهدان حاضر در مجلس از صحابه كه در غدير حاضر بودند طلب شهادت كرد. اين ماجرا را شمارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده اند. از جمله موفّق بن احمد بن ابى سعيد مكّى خوارزمى، اخطب خوارزم است. | ||
خوارزمى نيز در مناقب خود با اسنادش [[حدیث مناشده]] را از سعيد بن وهب و عبدخير روايت كرده است. وى سپس در معناى مناشده مى نويسد: گفته مى شود: نَشَدتُكَ اللَّهَ وَ ناشَدتُكَ اللَّهَ وَ أنشَدتُكَ بِاللَّهِ، يعنى تو را به خدا سوگند مى دهم و از تو مى خواهم و درخواست مى كنم. اين مجاز و برگرفته از نَشَدَ الضّالَّةَ يَنشُدُهاست كه به معناى طلب كردن گمشده است، و أنشَدَها يعنى آن را شناساند. | خوارزمى نيز در مناقب خود با اسنادش [[حدیث مناشده]] را از سعيد بن وهب و عبدخير روايت كرده است. وى سپس در معناى مناشده مى نويسد: گفته مى شود: نَشَدتُكَ اللَّهَ وَ ناشَدتُكَ اللَّهَ وَ أنشَدتُكَ بِاللَّهِ، يعنى تو را به خدا سوگند مى دهم و از تو مى خواهم و درخواست مى كنم. اين مجاز و برگرفته از نَشَدَ الضّالَّةَ يَنشُدُهاست كه به معناى طلب كردن گمشده است، و أنشَدَها يعنى آن را شناساند. | ||
== نقل غديريّه حسّان بن ثابت<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۷۸.</ref> == | == نقل غديريّه حسّان بن ثابت<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير): ص ۴۷۸.</ref> == | ||
يكى از وجوه دلالت حديث غدير بر [[امامت]] و جانشينى، شعر [[حسان بن ثابت|حسّان بن ثابت]] است. قضيه شعر سرودن حسّان بن ثابت در روز غدير خم، در مقابل و به اذن | يكى از وجوه دلالت حديث غدير بر [[امامت]] و جانشينى، شعر [[حسان بن ثابت|حسّان بن ثابت]] است. قضيه شعر سرودن حسّان بن ثابت در روز غدير خم، در مقابل و به اذن پيامبر صلى الله عليه و آله را شمارى از بزرگان اهل سنت نقل كرده اند، كه از جمله آنان موفّق بن احمد مكّى خوارزمى است. وى در «مناقب على بن ابى طالب عليه السلام» ماجراى شعر سرودن [[حسان بن ثابت|حسّان]] را پس از نقل مختصر ماجراى غدير و نزول [[اکمال دین|آیه اکمال]] از ابوسعيد خُدرى نقل كرده است.<ref>مناقب على بن ابى طالب عليه السلام (خوارزمى) : ص ۸۰ .</ref> | ||
== نقل نزول آيه اكمال در غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۴۶۴.</ref> == | == نقل نزول آيه اكمال در غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۴۶۴.</ref> == | ||