پرش به محتوا

اولین آیات غدیر پس از مراسم حج: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
== <big>در سفر حجّة الوداع<ref>واقعۀ قرآنی غدیر: ص۱۷، ۳۹، ۴۳، ۴۵. سخنرانی استثنائی غدیر: ص۱۱۸.</ref></big> ==
== در سفر حجّة الوداع<ref>واقعۀ قرآنی غدیر: ص۱۷، ۳۹، ۴۳، ۴۵. سخنرانی استثنائی غدیر: ص۱۱۸.</ref>==
<big>پيش از شروع اعمال حج در سفر [[حجةالوداع]]، در ساعات پايانى روز دوشنبه چهارم ذى ‏الحجة، كاروان عظيم حجاج همراه پيامبر صلى الله عليه و آله از سمت بالاى مكه از «عقبه مَدَنيّين» وارد مكه شدند.</big>
پيش از شروع اعمال حج در سفر [[حجةالوداع]]، در ساعات پايانى روز دوشنبه چهارم ذى ‏الحجة، كاروان عظيم حجاج همراه پيامبر صلى الله عليه و آله از سمت بالاى مكه از «عقبه مَدَنيّين» وارد مكه شدند.


<big>همزمان كاروان يمن نيز از سمت جنوب وارد مكه شدند و خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدند و در محل از پيش تعيين شده «ابطح» -كه منطقه هموار شهر مكه بود- اسكان يافتند، و آماده اعمال حج شدند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص۳۹۳، ۳۹۶.</ref></big>
همزمان كاروان يمن نيز از سمت جنوب وارد مكه شدند و خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله رسيدند و در محل از پيش تعيين شده «ابطح» -كه منطقه هموار شهر مكه بود- اسكان يافتند، و آماده اعمال حج شدند.<ref>بحار الانوار: ج ۲۱ ص۳۹۳، ۳۹۶.</ref>


<big>همچنين پس از پايان مراسم حج در حجةالوداع، پيش از ظهر روز سيزدهم ذى‏ الحجة پيامبر صلى الله عليه و آله همراه با كاروان عظيم حجاج از منا به طرف مكه حركت كرد تا به بالاى وادى «ابطح» -كه همان منطقه مسطح مكه است- رسيد.<ref>الكافى: ج ۴ ص ۵۲۱ . تهذيب الاحكام: ج ۵ ص ۲۷۳. </ref></big>
همچنين پس از پايان مراسم حج در حجةالوداع، پيش از ظهر روز سيزدهم ذى‏ الحجة پيامبر صلى الله عليه و آله همراه با كاروان عظيم حجاج از منا به طرف مكه حركت كرد تا به بالاى وادى «ابطح» -كه همان منطقه مسطح مكه است- رسيد.<ref>الكافى: ج ۴ ص ۵۲۱ . تهذيب الاحكام: ج ۵ ص ۲۷۳. </ref>


<big>هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در بالاى ابطح مشرف به مكه بود، جبرئیل نازل شد و با آوردن آيات اول [[سوره عنكبوت]]، مقدمات برنامه غدير را آغاز كرد. پيام الهى چنين بود:</big>
هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله در بالاى ابطح مشرف به مكه بود، جبرئیل نازل شد و با آوردن آيات اول [[سوره عنكبوت]]، مقدمات برنامه غدير را آغاز كرد. پيام الهى چنين بود:


<big>اى محمد، بخوان: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، الم، اَحَسِبَ النّاسُ اَنْ يُتْرَكُوا اَنْ يَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لايُفْتَنُونَ، وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبينَ، اَمْ حَسِبَ الَّذينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ اَنْ يَسْبِقُونا ساءَ ما يَحْكُمُونَ»: «به نام خداوند بخشنده مهربان، الف لام ميم، آيا مردم گمان كرده ‏اند كه رها مى‏ شوند با همين كه بگويند ايمان آورديم، بدون آنكه امتحان شوند؟ ما كسانى را كه قبل از آنان بودند امتحان كرديم، زيرا خدا بايد بداند كسانى را كه راست مى‏ گويند و كسانى را كه دروغ مى‏ گويند. كسانى كه كارهاى زشت را انجام مى‏ دهند گمان كرده ‏اند كه از دست ما فرار مى ‏كنند (و دست ما به آنان نمى ‏رسد). چه بد حكم مى‏ كنند».</big>
اى محمد، بخوان: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ، الم، اَحَسِبَ النّاسُ اَنْ يُتْرَكُوا اَنْ يَقُولُوا آمَنّا وَ هُمْ لايُفْتَنُونَ، وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبينَ، اَمْ حَسِبَ الَّذينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ اَنْ يَسْبِقُونا ساءَ ما يَحْكُمُونَ»: «به نام خداوند بخشنده مهربان، الف لام ميم، آيا مردم گمان كرده ‏اند كه رها مى‏ شوند با همين كه بگويند ايمان آورديم، بدون آنكه امتحان شوند؟ ما كسانى را كه قبل از آنان بودند امتحان كرديم، زيرا خدا بايد بداند كسانى را كه راست مى‏ گويند و كسانى را كه دروغ مى‏ گويند. كسانى كه كارهاى زشت را انجام مى‏ دهند گمان كرده ‏اند كه از دست ما فرار مى ‏كنند (و دست ما به آنان نمى ‏رسد). چه بد حكم مى‏ كنند».


<big>پيامبر صلى الله عليه وآله پرسيد: اى جبرئيل، اين فتنه كدام است؟ جبرئيل گفت: اى محمد، خداوند به تو سلام مى ‏رساند و مى ‏فرمايد: من قبل از تو پيامبرى نفرستادم مگر آنكه هنگام سر آمدن روزگارش به او امر كرده ‏ام كسى را بر امتش خليفه قرار دهد كه قائم مقام او باشد و سنت و احكامش را براى آنان احيا كند. كسانى كه مطيع خدا باشند در آنچه پيامبر به آنان امر مى‏كند صادقين و راستگويانند، و كسانى كه مخالف امر او (و بر ضد او) باشند كاذبين و دروغگويانند.</big>
پيامبر صلى الله عليه وآله پرسيد: اى جبرئيل، اين فتنه كدام است؟ جبرئيل گفت: اى محمد، خداوند به تو سلام مى ‏رساند و مى ‏فرمايد: من قبل از تو پيامبرى نفرستادم مگر آنكه هنگام سر آمدن روزگارش به او امر كرده ‏ام كسى را بر امتش خليفه قرار دهد كه قائم مقام او باشد و سنت و احكامش را براى آنان احيا كند. كسانى كه مطيع خدا باشند در آنچه پيامبر به آنان امر مى‏كند صادقين و راستگويانند، و كسانى كه مخالف امر او (و بر ضد او) باشند كاذبين و دروغگويانند.


<big>اى محمد، بازگشت تو به سوى پروردگارت و بهشتش نزديک شده است. خداوند به تو دستور مى‏ دهد براى امتت بعد از خود على بن ابى ‏طالب را منصوب نمايى و سفارشات خود را به او نمايى، كه اوست خليفه ‏اى كه امور رعيت و امت تو را بر عهده مى‏ گيرد، چه او را اطاعت كنند و چه عصيان نمايند؛ كه به زودى عصيان خواهند كرد و اين همان فتنه ‏اى است كه آيات را درباره آن برايت تلاوت كردم.</big>
اى محمد، بازگشت تو به سوى پروردگارت و بهشتش نزديک شده است. خداوند به تو دستور مى‏ دهد براى امتت بعد از خود على بن ابى ‏طالب را منصوب نمايى و سفارشات خود را به او نمايى، كه اوست خليفه ‏اى كه امور رعيت و امت تو را بر عهده مى‏ گيرد، چه او را اطاعت كنند و چه عصيان نمايند؛ كه به زودى عصيان خواهند كرد و اين همان فتنه ‏اى است كه آيات را درباره آن برايت تلاوت كردم.


<big>خداوند عز و جل به تو دستور مى‏ دهد كه به او بياموزى همه آنچه به تو تعليم داده و به او سفارش كنى كه حفظ كند همه آنچه خدا در حفظ تو قرار داده و به عنوان امانت به تو سپرده است، كه اوست امين و مورد اعتماد.</big>
خداوند عز و جل به تو دستور مى‏ دهد كه به او بياموزى همه آنچه به تو تعليم داده و به او سفارش كنى كه حفظ كند همه آنچه خدا در حفظ تو قرار داده و به عنوان امانت به تو سپرده است، كه اوست امين و مورد اعتماد.


<big>اى محمد، من تو را از ميان بندگانم به پيامبرى برگزيدم و على را به جانشينى تو انتخاب كردم.<ref>بحارالانوار: ج۲۸ ص۹۵، ۹۶ و ج۴۰ ص۲۱۶. ارشاد القلوب: ج۲ ص۱۱۲-۱۳۵. کشف الیقین: ص۱۳۷.</ref></big>
اى محمد، من تو را از ميان بندگانم به پيامبرى برگزيدم و على را به جانشينى تو انتخاب كردم.<ref>بحارالانوار: ج۲۸ ص۹۵، ۹۶ و ج۴۰ ص۲۱۶. ارشاد القلوب: ج۲ ص۱۱۲-۱۳۵. کشف الیقین: ص۱۳۷.</ref>


<big>اين وحى الهى به معناى پايان واجب اول يعنى حج، و آغاز واجب دوم يعنى ولايت بود كه از اين لحظه برنامه‏ هاى آن آغاز مى‏ شد.</big>
اين وحى الهى به معناى پايان واجب اول يعنى حج، و آغاز واجب دوم يعنى ولايت بود كه از اين لحظه برنامه‏ هاى آن آغاز مى‏ شد.


<big>همچنين زمينه‏ سازى ديگرى براى امامت دوازده امام معصوم‏ عليهم السلام نموده فرمود: اين دين همچنان بر مبارزه كنندگانش غالب خواهد بود و هيچ مخالفى و جدا شونده‏ اى به آن ضرر نمى‏ زند مادامى كه دوازده خليفه بر امتم حكومت كند كه همه آنان از قريش هستند.<ref>مسند احمد: ج۵ ص۸۷.</ref></big>
همچنين زمينه‏ سازى ديگرى براى امامت دوازده امام معصوم‏ عليهم السلام نموده فرمود: اين دين همچنان بر مبارزه كنندگانش غالب خواهد بود و هيچ مخالفى و جدا شونده‏ اى به آن ضرر نمى‏ زند مادامى كه دوازده خليفه بر امتم حكومت كند كه همه آنان از قريش هستند.<ref>مسند احمد: ج۵ ص۸۷.</ref>


<big>همچنان كه اين پيام و آن آيات نازل مى‏ شد، كاروان از منا وارد مكه شد و قبل از رسيدن به ابطح در «مُحَصَّب» - كه همان محل توطئه قريش قبل از هجرت بود -  توقف كرد.<ref>المغازى (واقدى): ج ۲ ص ۱۰۹۹. اخبار مكة: ج ۲ ص ۱۶۲. المصنف (ابن ابى‏ شيبة): ج ۴ ص ۴۶۹. الكافى: ج ۴ ص ۲۴۸. تهذيب الاحكام: ج ۵ ص۲۷۵، ۴۵۷، ۴۳۸. الفقیه: ج۲ ص۵۵۵.</ref></big>
همچنان كه اين پيام و آن آيات نازل مى‏ شد، كاروان از منا وارد مكه شد و قبل از رسيدن به ابطح در «مُحَصَّب» - كه همان محل توطئه قريش قبل از هجرت بود -  توقف كرد.<ref>المغازى (واقدى): ج ۲ ص ۱۰۹۹. اخبار مكة: ج ۲ ص ۱۶۲. المصنف (ابن ابى‏ شيبة): ج ۴ ص ۴۶۹. الكافى: ج ۴ ص ۲۴۸. تهذيب الاحكام: ج ۵ ص۲۷۵، ۴۵۷، ۴۳۸. الفقیه: ج۲ ص۵۵۵.</ref>


<big>آنگاه نماز ظهر و عصر را خواندند و در همانجا ماندند تا غروب شد و نماز مغرب و عشا را نيز در همانجا خواندند و سپس مختصرى خوابيدند.<ref>الكافى: ج ۴ ص ۵۲۱ . تهذيب الاحكام: ج ۵ ص ۲۷۳.</ref></big>
آنگاه نماز ظهر و عصر را خواندند و در همانجا ماندند تا غروب شد و نماز مغرب و عشا را نيز در همانجا خواندند و سپس مختصرى خوابيدند.<ref>الكافى: ج ۴ ص ۵۲۱ . تهذيب الاحكام: ج ۵ ص ۲۷۳.</ref>


<big>پيامبر صلى الله عليه و آله صبح روز چهاردهم ذى الحجه پس از نماز صبح و اتمام اعمال حج وارد سرزمين «[[ابطح]]» شد و همان گونه كه قبل از اعمال حج اعلام كرده بود، پس از بازگشت از منا نيز به خانه ‏هاى مكه نرفت و در همان خيمه‏ هاى ابطح ساكن شد تا روزى كه از مكه خارج شد.</big>
پيامبر صلى الله عليه و آله صبح روز چهاردهم ذى الحجه پس از نماز صبح و اتمام اعمال حج وارد سرزمين «[[ابطح]]» شد و همان گونه كه قبل از اعمال حج اعلام كرده بود، پس از بازگشت از منا نيز به خانه ‏هاى مكه نرفت و در همان خيمه‏ هاى ابطح ساكن شد تا روزى كه از مكه خارج شد.


<big>روز چهاردهم ذى‏ الحجة در سفر [[حجةالوداع]] روز پرماجرايى بود، چرا كه اعلام شده بود در مكه يک روز بيشتر توقف نخواهند كرد.</big>
روز چهاردهم ذى‏ الحجة در سفر [[حجةالوداع]] روز پرماجرايى بود، چرا كه اعلام شده بود در مكه يک روز بيشتر توقف نخواهند كرد.


<big>پيامبر صلى الله عليه و آله به بلال دستور داد تا بين مردم اعلان كند: «فردا كسى جز معلولان نبايد باقى بماند، و همه بايد به سوى غدير خم حركت كنند». با اين اعلام مردم متعجب از اينكه چرا پيامبر صلى الله عليه و آله در اين اولين و آخرين سفر خود به حَرم الهى، مدتى در آنجا توقف نكرده‏ اند كه مردم سؤالات خود را بپرسند و از محضر آن حضرت استفاده كنند، خود را براى فردا آماده مى ‏كردند.<ref>مسند حُمَيدى: ج ۱ ص ۲۵۱. المغازى (واقدى): ج ۲ ص ۱۰۹۹. المصنف (ابن ابى ‏شيبة): ج ۴ ص ۴۶۹. الكافى: ج ۴ ص ۲۴۸ ۲۴۶. تهذيب الاحكام: ج ۵ ص۲۷۵، ۴۳۸، ۴۵۷. الفقيه: ج ۲ ص ۵۵۵ . صحيح مسلم: ج ۲ ص ۷۲۹. اخبار مكة (ازرقى) : ج ۲ ص ۱۶۱، ۱۶۲، ۱۹۸. سنن البيهقى: ج ۷ ص ۳۴۹.</ref></big>
پيامبر صلى الله عليه و آله به بلال دستور داد تا بين مردم اعلان كند: «فردا كسى جز معلولان نبايد باقى بماند، و همه بايد به سوى غدير خم حركت كنند». با اين اعلام مردم متعجب از اينكه چرا پيامبر صلى الله عليه و آله در اين اولين و آخرين سفر خود به حَرم الهى، مدتى در آنجا توقف نكرده‏ اند كه مردم سؤالات خود را بپرسند و از محضر آن حضرت استفاده كنند، خود را براى فردا آماده مى ‏كردند.<ref>مسند حُمَيدى: ج ۱ ص ۲۵۱. المغازى (واقدى): ج ۲ ص ۱۰۹۹. المصنف (ابن ابى ‏شيبة): ج ۴ ص ۴۶۹. الكافى: ج ۴ ص ۲۴۸ ۲۴۶. تهذيب الاحكام: ج ۵ ص۲۷۵، ۴۳۸، ۴۵۷. الفقيه: ج ۲ ص ۵۵۵ . صحيح مسلم: ج ۲ ص ۷۲۹. اخبار مكة (ازرقى) : ج ۲ ص ۱۶۱، ۱۶۲، ۱۹۸. سنن البيهقى: ج ۷ ص ۳۴۹.</ref>


== <big>پانویس</big> ==
== پانویس ==
<references />
<references />
[[رده:سرزمین های اطراف مکه]]
[[رده:سرزمین های اطراف مکه]]
[[رده:آخرین حج پیامبر]]
[[رده:آخرین حج پیامبر]]