ابن حزم اندلسی: تفاوت میان نسخه‌ها

== <big>انکار تواتر حدیث غدیر<ref>چکیدۀ عبقات الانوار (حدیث غدیر): ص۱۱۳-۱۱۵.</ref></big>==

<big>[[ابن ‏تیمیه]] از ابن‏ حزم اندلسى نقل كرده كه [[حدیث غدیر]] هرگز از طريق راويان ثقه ثبت نشده است.<ref>منهاج السنة: ج۴ ص۸۶.</ref></big>

<big>اين هم دروغى آشكار است. البته از ابن‏ حزم عجيب نيست، چرا كه او در [[تعصّب]] نسبت به غاصبين خلافت و حتى بنى ‏اميه مشهور است! حتى نسبت دشمنى با اميرالمؤمنين و [[اهل‏ بیت ‏علیهم السلام]] داده ‏اند.</big>

<big>او صفات بد و زشت ديگرى هم داشته است، به گونه ‏اى كه فقيهان عصرش اجماع كردند كه وى گمراه است. از جمله كسانى كه در مدح او سخن گفته ‏اند:</big>

<big>[[ابن‏ حجر عسقلانی]] و قاضى ابوبكر بن عربى و ابوالعباس و ابن‏ عريفِ صالح و ذهبى از قول ابومروان بن حيّان، كه در قدح او مفصل سخن گفته ‏اند. به عنوان مثال گفته ‏اند:</big>

<big>او در جرح و تعديل و تبيين نام راويان بى‏ محابا سخن گفته و به همين سبب اوهام زشتى از او سر زده است. از پيشوايان بزرگ بدگويى كرده و به زشت ‏ترين عبارات و بدترين كلمات از آن ها ياد كرده است. تا جايى كه بين او و بين ابوالوليد باجى مناظرات و محاكماتى در حسب و نسب رخ داده است. او بى ‏باكانه به هر علمى هجوم برده و سخنان شاذّ دارد.<ref>لسان الميزان: ج ۴ ص۱۹۸-۲۰۱. ابن‏ حجر در ادامه، بخش‏ هايى از اغلاط ابن‏ حزم را در وصف راويان آورده است. العواصم و القواصم. سير اعلام النبلاء: ج ۱۸ ص ۱۸۴.</ref></big>

<big>از بهترين نشانه‏ هاى دشمنى ابن‏ حزم اين است كه در كتابش «المحلّى» ادعا كرده - و [[ابن حجر عسقلانی|ابن ‏حجر]] هم در «[[التلخیص]]» از او نقل كرده -  كه ابن ‏ملجم ملعون در كشتن على ‏عليه السلام مجتهد بوده است!!<ref>المحلّى: ج ۱۰ ص۵۸۴-۵۸۶.</ref></big>

<big>علامه اميرمحمد بن اسماعيل بن صلاح اين كلام ابن‏ حزم را با زبان شعر پاسخ داده است.<ref>الروضة الندیّة (شرح التحفة العلویّة): ص۱۱۸.</ref></big>

<big>پس روشن شد كه [[انکار]] حدیث صحيح و متواترِ غدير از سوى ابن‏ حزم تنها از سرِ تعصّب و كينه‏ توزى و دشمنى شديد او و انكارش نسبت به فضائل علوى و تلاش براى پنهان كردن آنهاست.</big>

<big>ابن‏ حزم كسى است كه از اين ميان احاديث بى‏ شمار در فضائل اميرالمؤمنين‏ عليه السلام تنها سه حديث را صحيح دانسته است! و البته ابن‏ تيميه هم سخن ابن‏ حزم را در اين باره آورده و آن را تأييد كرده است! و آن سه حديث از اين قرار است: حديث منزلت، حديث رايت در خيبر (لاُعطِيَنَّ الرايَةَ غَداً...)، حديث: إنَّ عَلياً لا يُحِبُّهُ إلا مُؤمِنٌ وَ لا يُبغِضُهُ إلا مُنافِقٌ: بى‏ گمان تنها مؤمن على‏ عليه السلام را دوست مى ‏دارد و فقط منافق با او دشمنى مى‏ كند.</big>

<big>در ادامه مى‏ گويد كه و اما حديث: مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلى مَولاهُ، هرگز از طريق راويان ثقه ثبت و ضبط نشده است. ديگر احاديثى كه رافضيان به آنها تمسک مى‏ كنند همه ساختگى است، و هر كس اندک دانشى به اخبار و ناقلان آن داشته باشد اين را مى‏ داند. حتى ابن‏ تيميه در ادامه از ابن‏ حزم دفاع هم مى كند!!<ref>منهاج السنة: ج۴ ص۸۶.</ref></big>

<big>جالب اينجاست كه اينان در دلالت حديث منزلت نيز مناقشه مى‏ كنند! حتى يوسف اعور آن را دالّ بر نكوهش دانسته است، نه فضل و ستايش! ابن‏ حزم فضيلت موجود در حديث خيبر را نيز از آنِ هر مسلمان مؤمن و فاضل دانسته است!</big>

<big>و فضيلت و منزلت مذكور در حديث سوم نيز به زعم او اختصاصى به اميرالمؤمنين‏ عليه السلام ندارد و مانندش درباره انصار نيز نقل شده است! آيا عنادى از اين روشن تر هست؟!</big>

== <big>روايت حديث غدير<ref>اسرار غدیر: ص۱۰۷. چهارده قرن با غدیر: ص۱۲۱.</ref></big>==

<big>كتب مفصلى در زمينه بحث‏ هاى رجالى و تاريخىِ مربوط به [[سند حدیث غدیر]] تأليف شده است. از جمله در تعدادى از كتاب‏ هاى بزرگان عامه حديث غدير به عنوان يكى از مسلمات روايت شده، كه يكى از آنها اندلسى است.<ref>عوالم العلوم: ج ۳/۱۵ ص ۴۷۷. </ref></big>

== <big>پانویس</big> ==