ابوموسی اشعری: تفاوت میان نسخه‌ها

== <big>بيعت ابوموسى در غدير</big><ref>واقعه قرآنى غدير: ص۱۲۰، ۱۲۱.</ref> ==

<big>پس از [[خطبه غدیر]] و دستور پيامبر صلى الله عليه و آله براى بيعت همگانى با اميرالمؤمنين‏ عليه السلام، و بعد از بيعت [[مقداد]] و [[سلمان]] و [[ابوذر]] و [[حذيفه]] و [[ابن‏ مسعود]] و [[عمار]] و بريده اسلمى، از اولين افرادى كه بايد براى بيعت مى ‏آمدند [[ابوبكر بن ابى قحافه|ابوبكر]] و [[عمر]] و [[عثمان]] و [[طلحه]] و [[زبير]] و [[معاويه]] و [[مغيره]] و ابوموسى اشعرى بودند كه پيامبر صلى الله عليه و آله تأكيد خاصى بر بيعتشان داشت.</big>

<big>براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[بيعت]].</big>

== <big>ترور پيامبر صلى الله عليه و آله</big><ref>ژرفاى غدير: ص ۱۵۵. </ref> ==

<big>يكى از چهارده نفرى كه براى ترور نافرجام پيامبرصلى الله عليه وآله پس از غدير و در عقبه [[هرشی]] و پس از غدير اقدام كردند ابوموسى اشعرى است.<ref>بحار الانوار: ج ۲۸ ص ۱۰۰ و ج ۳۷ ص۱۱۵، ۱۳۵.</ref></big>

<big>براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: [[ترور پیامبر صلی الله علیه و آله]].</big>

== <big>نفاق ابوموسى پس از بيعت در غدير</big><ref>واقعه قرآنى غدير: ص ۱۲۲. اسرار غدير: ص ۸۲.</ref> ==

<big>پس از بيعت در غدير، معاويه و [[مغيرة بن شعبه]] و ابوموسى اشعرى در كنار ديگر منافقين از اين همه شكست در توطئه ‏هايشان سخت كلافه شده بودند، و در حالى كه از خيمه بيعت بيرون مى ‏آمدند غرغر كنان زير لب سخنانى مى‏ گفتند.<ref>عوالم العلوم: ج ۳  / ۱۵ ص۹۷، ۲۷۷. بحارالانوار: ج۳۰ ص۳۱۵ و ج۳۳ ص۱۶۳ و ج۳۷ ص۱۶۱، ۱۹۴.</ref></big>

<big>معاويه با تكبر و تبختر و غضب آلود، در حالى كه دست راستش را بر دوش ابوموسى اشعرى و دست چپش را بر دوش مغيرة بن شعبه گذاشته بود، به راه افتاد و اين گفته را در آن حال تكرار مى ‏كرد:</big>

<big>«هرگز محمد را بر گفته ‏اش تصديق نمى‏ كنيم و به ولايت على اقرار نخواهيم كرد».</big>

<big>ابوذر و حذيفه شاهد اين حالت آنان بودند، و خبر اين كارشان فوراً به پيامبرصلى الله عليه وآله رسيد. همزمان آيات ۳۱ تا ۳۵ سوره قيامت درباره معاويه نازل شد:</big>

<big>«فَلا صَدَّقَ وَ لا صَلّى، وَ لكِنْ كَذَّبَ وَ تَوَلّى، ثُمَّ ذَهَبَ اِلى اَهْلِهِ يَتَمَطّى، اَوْلى لَكَ فَاَوْلى، ثُمَّ اَوْلى لَكَ فَاَوْلى»:</big>

<big>«نه تصديق كرد و نه سر تسليم فرود آورد، ولى تكذيب نمود و روى گردانيد، و سپس با تكبر به سوى دوستانش رفت. عذاب بر تو سزاوار و سزاوارتر است. بار ديگر عذاب بر تو سزاوار و سزاوارتر است».</big>

<big>در آن لحظات حساس پيامبر صلى الله عليه و آله درباره [[معاويه]] سه تصميم در نظر گرفت: يكى اينكه بر فراز منبر رود و باطن او را به مردم معرفى كند و خباثت او را به همه بشناساند. دوم اينكه بر فراز منبر برائت و بيزارى خود را از معاويه اعلام فرمايد. سوم اينكه دستور قتل او را صادر نمايد.</big>

 

 

== <big>پانویس</big> ==