یهود: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «آيه «إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّه الْإِسْلامُ وَ مَا اخْتَلَفَ الَّذِينَ أ...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۵: خط ۳۵:
'''۳-موقعيت قرآنى'''
'''۳-موقعيت قرآنى'''


در قرآن اين آيه از آيه ۱۹ سوره آل عمران سرچشمه گرفته و تا آيه ۸۵ مشتقات واژه »اسلام« هفت بار تكرار شده است. در آيه ۱۹ خداوند با آوردن كلمه »اسلام« مى‏فرمايد: »إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّه الْإِسْلامُ ...« يعنى: »دين نزد خداوند اسلام است« ، و همه اهل كتاب )يهود و نصارى و ...( با علم به اين حقيقت بزرگ اختلاف كرده‏اند.
در قرآن اين آيه از آيه ۱۹ سوره آل عمران سرچشمه گرفته و تا آيه ۸۵ مشتقات واژه «اسلام» هفت بار تكرار شده است. در آيه ۱۹ خداوند با آوردن كلمه «اسلام» مى‏ فرمايد:«إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّه الْإِسْلامُ ...»يعنى: «دين نزد خداوند اسلام است» ، و همه اهل كتاب (يهود و نصارى و ...) با علم به اين حقيقت بزرگ اختلاف كرده ‏اند.


سپس در آيه ۲۰ كلمه «أَسْلَمْتُ» را ذكر مى ‏كند و مى ‏فرمايد: «فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ: أَسْلَمْتُ وَجْهِىَ للَّه وَ مَنِ اتَّبَعَنِ ...» يعنى: «اگر با تو به مخاصمه برخاستند بگو: من و تابعينم در برابر خدا سر تسليم فرود آورده‏ ايم» .


سپس در آيه ۲۰ كلمه »أَسْلَمْتُ« را ذكر مى‏كند و مى‏فرمايد: »فَإِنْ حَاجُّوكَ فَقُلْ: أَسْلَمْتُ وَجْهِىَ للَّه وَ مَنِ اتَّبَعَنِ ...« يعنى: »اگر با تو به مخاصمه برخاستند بگو: من و تابعينم در برابر خدا سر تسليم فرود آورده‏ايم« .
در ادامه همين آيه، دو واژه «أَسْلَمْتُمْ» و «أَسْلَمُوا» را به كار مى ‏گيرد و مى ‏فرمايد: «وَ قُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ وَ الْأُمِّيِّينَ: أَ أَسْلَمْتُمْ؟ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا ...» ، يعنى: «به كسانى كه اهل كتابند و به بى ‏سوادان بگو: آيا تسليم شديد (و آيا اسلام را پذيرفتيد) ؟ اگر اسلام را پذيرفتند هدايت شده ‏اند، و اگر روى گرداندند بر عهده تو ابلاغ فرمان الهى است» .


آنگاه به توصيف كفارِ اهل كتاب مى‏ پردازد كه حق را نمى ‏پذيرند و عذرهاى بيجا مى ‏آورند و آنان را به عذاب الهى تهديد مى ‏نمايد. سپس دين حنيف ابراهيمى را مطرح مى ‏فرمايد و در تبيين دين ابراهيمى و اينكه اسلام دين حضرت ابراهيم ‏عليه السلام بوده، داستان حضرت عيسى‏ عليه السلام را به ميان مى‏ آورد و سخن را به آنجا مى‏ رساند كه آن حضرت فرمود: «من تورات حضرت موسى را تصديق مى ‏كنم» .


در ادامه همين آيه، دو واژه »أَسْلَمْتُمْ« و »أَسْلَمُوا« را به كار مى‏گيرد و مى‏فرمايد: »وَ قُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ وَ الْأُمِّيِّينَ: أَ أَسْلَمْتُمْ؟ فَإِنْ أَسْلَمُوا فَقَدِ اهْتَدَوْا ...« ، يعنى: »به كسانى كه اهل كتابند و به بى‏سوادان بگو: آيا تسليم شديد )و آيا اسلام را پذيرفتيد( ؟ اگر اسلام را پذيرفتند هدايت شده‏اند، و اگر روى گرداندند بر عهده تو ابلاغ فرمان الهى است« .
سپس خلاصه دين عيسى ‏عليه السلام را در اين جمله بيان مى ‏فرمايد كه: «إِنَّ اللَّه رَبِّى  وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ» .


در آيه ۵۳ وارد نكته حساسى مى ‏شود و واژه «مُسْلِمُونَ» را به كار مى ‏برد و مى ‏فرمايد: آنگاه كه حضرت عيسى‏ عليه السلام در مردم احساس گرايش به كفر نمود فرمود: «مَنْ أَنْصارِى إِلَى اللَّه» يعنى: «كيست كه با من در راه خدا گام بردارد» ؟ حواريون گفتند: «نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه، آمَنَّا بِاللَّه وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» يعنى: «ما ياران خداييم، به خدا ايمان آورده ‏ايم و تو شاهد باش كه ما مسلمانيم (و سر تسليم فرود مى ‏آوريم) » .


آنگاه به توصيف كفارِ اهل كتاب مى‏پردازد كه حق را نمى‏پذيرند و عذرهاى بيجا مى‏آورند و آنان را به عذاب الهى تهديد مى‏نمايد. سپس دين حنيف ابراهيمى را مطرح مى‏فرمايد و در تبيين دين ابراهيمى و اينكه اسلام دين حضرت ابراهيم‏عليه السلام بوده، داستان حضرت عيسى‏عليه السلام را به ميان مى‏آورد و سخن را به آنجا مى‏رساند كه آن حضرت فرمود: »من تورات حضرت موسى را تصديق مى‏كنم« .
در آيه ۶۴ مسئله اينكه دين نزد خداوند يكى بيشتر نيست را مطرح مى ‏كند و مى ‏فرمايد: «اى اهل كتاب، بياييد به سوى سخنى كه بين ما و شما يكى است و آن اينكه جز خدا را نپرستيم و براى او هيچ شريكى قائل نشويم و ...» و آنگاه با ذكر كلمه «مُسْلِمُونَ» مى ‏فرمايد: «فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» ، يعنى: «اگر نپذيرفتند بگو: شما شاهد باشيد كه ما مسلمانيم» .
 
 
سپس خلاصه دين عيسى‏عليه السلام را در اين جمله بيان مى‏فرمايد كه: »إِنَّ اللَّه رَبِّى  وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هذا صِراطٌ مُسْتَقِيمٌ« .
 
 
در آيه ۵۳ وارد نكته حساسى مى‏شود و واژه »مُسْلِمُونَ« را به كار مى‏برد و مى‏فرمايد: آنگاه كه حضرت عيسى‏عليه السلام در مردم احساس گرايش به كفر نمود فرمود: »مَنْ أَنْصارِى إِلَى اللَّه« يعنى: »كيست كه با من در راه خدا گام بردارد« ؟ حواريون گفتند: »نَحْنُ أَنْصارُ اللَّه، آمَنَّا بِاللَّه وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ« يعنى: »ما ياران خداييم، به خدا ايمان آورده‏ايم و تو شاهد باش كه ما مسلمانيم )و سر تسليم فرود مى‏آوريم(  « .
 
 
در آيه ۶۴ مسئله اينكه دين نزد خداوند يكى بيشتر نيست را مطرح مى‏كند و مى‏فرمايد: »اى اهل كتاب، بياييد به سوى سخنى كه بين ما و شما يكى است و آن اينكه جز خدا را نپرستيم و براى او هيچ شريكى قائل نشويم و ...« و آنگاه با ذكر كلمه »مُسْلِمُونَ« مى‏فرمايد: »فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ« ، يعنى: »اگر نپذيرفتند بگو: شما شاهد باشيد كه ما مسلمانيم« .




خط ۱۰۵: خط ۹۹:


پيامبرصلى الله عليه وآله در خطابه بلند خود، اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين فرمود تا با آمادگى كامل به استقبال آن بروند. اين آينده تلخِ امتحان را حضرتش در غدير به اشارت و صراحت پيش‏بينى فرمود و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در خطبه غدير بيان فرمود. از جمله اين آيات آيه ۷۱ سوره صافات است:
پيامبرصلى الله عليه وآله در خطابه بلند خود، اين شرايط امتحان را براى مردم تبيين فرمود تا با آمادگى كامل به استقبال آن بروند. اين آينده تلخِ امتحان را حضرتش در غدير به اشارت و صراحت پيش‏بينى فرمود و مراحل چنين امتحان بزرگى را با استشهاد به ۱۱ آيه تضمين شده در خطبه غدير بيان فرمود. از جمله اين آيات آيه ۷۱ سوره صافات است:
== پانویس ==