پرش به محتوا

یوسف بن قزغُلی بغدادی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴۸: خط ۱۴۸:


براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: دلالت حديث غدير، و عنوان: علمابحث در سند و متن حديث غدير.
براى توضيح بيشتر مراجعه شود به عنوان: دلالت حديث غدير، و عنوان: علمابحث در سند و متن حديث غدير.
== روايت حديث غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۲۷۲.</ref> ==
يكى از علما و بزرگان اهل ‏سنت كه حديث غدير را نقل كرده سبط بن جوزى است. سبط بن جوزى در «تذكرة خواصّ الامة فى معرفة الائمة» حديث غدير را با اشاره به ماجراى غدير و نيز ماجراى احتجاج اميرالمؤمنين ‏عليه السلام در رحبه كوفه با پنج سند از احمد بن حنبل روايت كرده است.<ref>تذكرة خواصّ الامة فى معرفة الائمة: ص ۲۹،۲۸. شرح حال سبط بن جوزى در مجلّد «حديث نور» و مجلّد «حديث ثقلين» از كتاب «عبقات» ، به نقل از ابوالمؤيّد خوارزمى و ابن‏ خلّكان و قطب‏ الدين يونينى و ابوالفداء و ذهبى و ديگر مصادر آمده است.</ref>
==   مرگ سبط بن جوزى در دهه غدير<ref>غدير در گذر زمان (مهدى‏ پور) : ص ۶۲-۶۵، ۷۵-۱۱۹.</ref> ==
در ايام دهه غديريه رخدادهاى متعددى اتفاق افتاده است. يكى از آنها مرگ سبط بن جوزى است. از حوادث ۲۱ ذيحجة الحرام، مرگ يوسف بن قزاوغلى بغدادى، مشهور به سبط بن جوزى(ت ۵۸۱ -  م ۶۵۴ ق) است.
او نوه دخترى عبدالرحمن جوزى (ت ۵۱۰ -  م ۵۹۷ ق) صاحب «المنتظم» است، و لذا به سبط بن جوزى مشهور شد. از او بيش از ۳۰ اثر بر جاى مانده كه مهم‏ترين آنها «تذكرة الخواص» پيرامون شخصيت و ويژگى‏ هاى ائمه‏ عليهم السلام مى ‏باشد. او در شب ۲۱ ذيحجة الحرام در كوه قاسيون، از كوه ‏هاى مشرف به دمشق مرد.<ref>تذكرة الخواص: ج ۱ ص ۲۸.</ref>
== نقل غديريّه حسّان بن ثابت<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۴۷۸.</ref> ==
يكى از وجوه دلالت حديث غدير بر امامت و جانشينى، شعر حسّان بن ثابت است. قضيه شعر سرودن حسّان بن ثابت در روز غدير خم، در مقابل و به اذن پيامبرصلى الله عليه وآله را شمارى از بزرگان اهل‏ سنت نقل كرده ‏اند، كه از جمله آنان سبط بن جوزى، ابوالمظفر است. وى در «تذكرة الخواصّ» گفته كه شاعران اشعار بسيارى را درباره غدير خم سروده ‏اند، كه از جمله حسّان بن ثابت است.<ref>تذكرة الخواصّ: ص ۳۳.</ref>
== نقل ماجراى حارث فهرى در غدير<ref>چكيده عبقات الانوار (حديث غدير) : ص ۴۹۵.</ref> ==
 از جمله دلايل قطعى بر دلالت حديث غدير بر امامت اميرالمؤمنين ‏عليه السلام، ماجراى حارث فهرى و عذاب الهى با سنگ آسمانى و نزول آياتى از سوره معارج است. اين ماجرا را شمارى از بزرگان اهل‏ سنت نقل كرده‏ اند، كه از جمله آنان يوسف بن قِزُغْلى تركى بغدادى عونى هبيرى حنفى، شمس ‏الدين، ابوالمظفر، سبط بن جوزى (م ۶۵۶ ق) است.
سبط بن جوزى در «تذكرة خواصّ الامّة» مى ‏نويسد: عالمان سيره اتفاق نظر دارند كه واقعه غدير پس از بازگشت پيامبرصلى الله عليه وآله از حجةالوداع و در هجدهم ذى‏ حجه رخ داده است. وى صحابه ‏اش را كه صد و بيست هزار تن بودند گرد آورد و گفت: هر كس من مولاى او هستم على مولاى او است. و بر آن (ولايت على‏ عليه السلام) با سخنى صريح، بى تلويح و اشاره تنصيص فرمود. ابواسحاق ثعلبى در تفسير به اِسنادش، روايت كرده كه سخن پيامبرصلى الله عليه وآله در سرزمين ‏ها پيچيد و در آبادى ‏ها و شهرها منتشر گشت و به حارث بن نعمان فِهرى رسيد... . در ادامه ماجراى حارث را -  كه گذشت -  آورده است.<ref>تذكرة خواصّ الامة: ص ۳۰.</ref>
ذهبى و ابن ‏وردى<ref>العِبَر فى خبر من غَبَر: حوادث سال ۶۵۶ . تتمّة المختصر: حوادث سال ۶۵۶ .</ref>: وى را توثيق كرده و بسيار ستوده ‏اند. از تأليفات او است: تاريخ جامع «مرآة الزمان» و «تذكرة الخواصّ من الأمّة» و تفسيرى در بيست و نه مجلد. همچنين وى «جامع كبير» را شرح كرد و مجلدى در مناقب ابوحنيفه گرد آورد.


== پانویس ==
== پانویس ==