تصوّف: تفاوت میان نسخه‌ها

آيه «إنّى جاعِلُكَ لِلناسِ إماماً»<ref>بقره/۱۲۴.</ref>: من تو را امام همه مردم قرار مى‏ دهم، دلالت مى‏ كند كه [[ابراهیم‏ علیه السلام]] از همه گناهان معصوم بود، زيرا امام كسى است كه از او پيروى و به او اقتدا مى‏ شود، و اگر گناهى از او سر زند پيروى از او در آن كار بر ما واجب نخواهد بود. و گرنه لازم مى ‏آيد كه انجام دادن معصيت بر ما واجب باشد، و اين محال است، چرا كه معصيت از آن رو معصيت است كه انجام دادنش ممنوع است و وجوب انجام آن به اين معنى است كه ترک كردن آن ممنوع است، و جمع بين اين دو محال است.<ref name=":0" />